Η γενιά των «νέων ρεαλιστών» –μέλος της οποίας υπήρξε ο Γιάννης Βαλαβανίδης- ανανεώνει το εικαστικό τοπίο της δεκαετίας του εξήντα, αναζητώντας να αποδεσμευθεί από την εμμονή πάνω στο μεταλόγο της ελληνικότητας, να ανανεώσει τη μορφή, χωρίς, όμως, να οδηγηθεί στην αφαίρεση.