-37978.jpg)
Ποια είναι η ταυτότητα και ο χαρακτήρας του μουσουλμανικού κόσμου στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής; Στο ερώτημα αυτό επιχειρεί να απαντήσει η συγκεκριμένη έκθεση, μέσα από τις διαφορετικές καλλιτεχνικές προσεγγίσεις των δημιουργών που συμμετέχουν. Ο επισκέπτης της έκθεσης έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει αποσπασματικές ιστορίες που συνδιαλέγονται με την πραγματικότητα αλλά και το φανταστικό, και να ανακαλύψει τις διαφορετικές έννοιες που χαρακτηρίζουν το συγκεκριμένο τόπο της Ανατολής.
Έναν νοητικό τόπο προτείνει ο Ισπανο-Ιταλός δημιουργός Pier Giorgio Lomascolo με τη σειρά My Lebanon, αφού ζητάει από ανθρώπους που συναντάει στους δρόμους του Λιβάνου να σχηματοποιήσουν τον ιδανικό τόπο που αυτοί θα ήθελαν να ζουν. Τον τόπο που ονειρεύονται το δικό τους Λίβανο, αναφέροντας ταυτόχρονα και το μελλοντικό χρόνο που αυτό θα γίνει πραγματικότητα.
Σε αντίθεση με το φανταστικό τόπο του Lomascolo, η φωτογραφική εξερεύνηση του Τούρκου Alp Sime επικεντρώνεται στον τόπο σε σχέση με το χρόνο. Στη σειρά Istanbullu φωτογραφίζει την Κωνσταντινούπολη, τη γενέθλια πόλη του, ανάμεσα από δύο εκλείψεις. Με το φακό του αποτυπώνει ασυνήθιστα στιγμιότυπα της καθημερινότητας.
Σε έναν τόπο μυθικό μας μεταφέρουν οι φωτογραφίες από το Ιράν της Πολωνής φωτογράφου Anita Andrzejewska με τίτλο Light of Iran, Soul of Persia – ένας παραφρασμένος τίτλος που η φωτογράφος δανείστηκε από το Σουφισμό, τη μυστικιστική «διδασκαλία» του Ισλάμ. Οι φωτογραφίες της σειράς αυτής μοιάζει να αναδύονται από απόκρυφες ιστορίες της Ανατολής, σύγχρονα φιλμ εμπνευσμένα από τις Χίλιες και μια Νύχτες. Εμβαπτισμένες σε άφθονο βαθύ σκοτάδι δημιουργούν μια άκρως ποιητική, παραμυθένια αίσθηση και εκπέμπουν μια αύρα εξωτισμού γεμάτη μυστικά και υπονοούμενα.
Οι έγχρωμες φωτογραφίες της Στεφανίας Μιζάρα από τη Μέση Ανατολή με τίτλο Out of life μας δείχνουν την αθέατη πλευρά της καθημερινής ζωής των προσφύγων που μετακινήθηκαν από το Ιράκ στη Συρία. Η δημιουργός παρουσιάζει πορτραίτα ανθρώπων μέσα σε γυμνά, παγωμένα σπίτια, γυναίκες και παιδιά σε απόγνωση, εσωτερικά κατεστραμμένων καταφυγίων.
Αντίστοιχη αίσθηση δημιουργεί και η εγκατάσταση με τίτλο Gaza War Days από τη Γάζα κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών τον Ιανουάριο του 2009. Και εδώ η φωτογράφος συνθέτει το τοπίο της πόλης μέσα από απλές, δυνατές εικόνες: άδειοι δρόμοι, παράθυρα βιασμένα από τις βόμβες, εκρήξεις και φωτεινές γραμμές που κόβουν το σκοτάδι.
Το video του Γάλλου δημιουργού Robert Holden με τίτλο Lebanese Bride είναι εμπνευσμένο από το νυφικό φόρεμα που στο Λίβανο φοράνε γυναίκες από διαφορετικές θρησκείες. Η νύφη, που συμβολικά αντιπροσωπεύει την πολυπόθητη Ειρήνη για την περιοχή, περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της αλλά κανείς δεν μπορεί να δει το πρόσωπο της που όλο ξεφεύγει, υπονοώντας ότι η Ειρήνη είναι σχεδόν αδύνατη για την ευρύτερη περιοχή.
Η Αιγυπτιακής και Γερμανικής καταγωγής καλλιτέχνης Susan Hefuna με το video που έχει τίτλο Ich/Ana εξερευνά την ταυτότητα 81 προσώπων από διαφορετικούς κοινωνικούς και πολιτισμικούς χώρους σε διαφορετικές περιοχές του Κάιρου, οι οποίοι επαναλαμβάνουν την λέξη Ana που σημαίνει Εγώ.
Έργα της έκθεσης, που επιμελείται η Νίνα Κασσιανού, παρουσιάστηκαν στο χώρο της Γκαλερί Μ55 projects.
