Έσω – Τόπος

 Η καλλιτέχνης όπως και σε προηγούμενες ενότητες δουλειάς της, συνεχίζει να διερευνά και να καταγράφει μνημονικά ερεθίσματα, με μια αφαιρετική εικαστική αντίληψη, τόσο του γεωγραφικού χώρου, του οποίου τα κύρια χαρακτηριστικά διατηρούνται, όσο και των περιηγήσεων στο χρόνο, μέσα από μια χρωματική, εικαστική πλοήγηση, που μοιάζει πολλές φορές υπερρεαλιστική με τη δημιουργία των παλίμψηστων εικόνων της.

Η ζωγραφική πράξη εδώ καθορίζεται με επιστημονική ακρίβεια από τη φόρμα, τη γραφή, το χρώμα, καθώς και τα ποικίλα υλικά που χρησιμοποιεί στα κολλάζ και ντεκολλάζ της, ώστε να σχηματιστεί η επιθυμητή πολυεπίπεδη εικόνα, που παραπέμπει σε αφηγήσεις μιας διαχρονικής καθημερινότητας. Αφηγήσεις που εκφράζουν περισσότερο ψυχολογικές καταστάσεις και αισθήματα, παρά απλή καταγραφή εικόνων.

Τα φυσικά τοπία γίνονται τοπία μνήμης με την παράθεση μικρών εικόνων, προσώπων, αντικειμένων, φωτογραφικών στιγμιοτύπων και διατρέχουν το χρόνο φορτίζοντας τον συναισθηματικά, προσκαλώντας το θεατή σε ενδοσκόπηση και διείσδυση στο χωροχρόνο.