Η παράσταση «Η άνοδος του Αρτούρο Ούι» σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά από τις 18 Οκτωβρίου στο Θέατρο Ark. Μια υπόμνηση της σύγχρονης ανόδου του φασισμού.
Υπό τη σκηνοθετική οπτική του Άρη Μπινιάρη, με τον Γιώργο Χρυσοστόμου και με ένα υποκριτικό ανσάμπλ, η μακάβρια φάρσα του Μπέρτολτ Μπρεχτ «Η άνοδος του Αρτούρο Ούι» μεταμορφώθηκε, εμποτίστηκε με ήχους απόκοσμους και πήρε σύγχρονες διαστάσεις.
Ένα μείγμα σάτιρας, πολιτικού σχολιασμού και σκοτεινού χιούμορ, ένα έργο-καλλιτεχνική μαρτυρία για τους κινδύνους της ανεξέλεγκτης εξουσίας και τους παραλληλισμούς που κάνει με ιστορικά και σύγχρονα γεγονότα.
Το έργο
Λίγα θεατρικά κείμενα έχουν αφήσει τόσο ανεξίτηλο το σημάδι τους, όσο «Η άνοδος του Αρτούρο Ούι». Γραμμένο το 1941, το έργο έχει χαρακτηριστεί από τον ίδιο τον Μπέρτολτ Μπρεχτ ως «ιστορική φάρσα».
Με φόντο τον υπόκοσμο του Σικάγο του Μεγάλου Κραχ, τα γεγονότα αντικατοπτρίζουν την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ και του ναζιστικού καθεστώτος στη Γερμανία και σημαδεύουν τους μηχανισμούς που στηρίζουν και εκτρέφουν τον φασισμό. Ο Μπρεχτ ανασυνθέτει την ιστορία μεταφέροντας τη δράση στο γκανγκστερικό περιβάλλον της Αμερικής του μεσοπολέμου σαν μια σατιρική αναπαράσταση χρησιμοποιώντας στοιχεία αλληγορικά.
Τελικά, το έργο αυτό λειτουργεί σαν προειδοποιητικό παράδειγμα ενάντια στη γοητεία της δημαγωγίας και του αυταρχισμού και υπενθυμίζει πως η χειραγώγηση της πληροφορίας μπορεί να επηρεάσει νευραλγικά την κοινή γνώμη και να εδραιώσει την εξουσία.
Η παράσταση
Το έργο μεταμορφώνεται στα χέρια του Άρη Μπινιάρη και απεικονίζει μοναδικά αλληγορικά την άνοδο της δημαγωγικής φιγούρας, του Αρτούρο Ούι, ο οποίος εκμεταλλεύεται τον φόβο, τη χειραγώγηση και τη διαφθορά για να καταλάβει την εξουσία.
Το θέατρο Ark μοιάζει με μία σκοτεινή και απόκοσμη πασαρέλα πάνω στην οποία τα πρόσωπα του έργου αντιπροσωπεύουν αρχετυπικούς χαρακτήρες της κοινωνίας μας. Στον ρόλο του Αρτούρο Ούι ο Γιώργος Χρυσοστόμου που ερμηνεύει με τρόπο μοναδικό τον αποτρόπαιο αυτόν γκάνγκστερ του μεσοπολέμου.
Η διαρκώς παρούσα μουσική σύνθεση του Αλέξανδρου Κτιστάκη δημιουργεί μία υποβλητική ατμόσφαιρα με την οποία εναρμονίζονται οι υπέροχοι φωτισμοί της Στέλλας Κάλτσου και τα σκηνικά και τα κοστούμια του Πάρι Μέξη.
Cover photo ©Patroklos Skafidas
