Τα «Αισχύλεια 2014» στην Ελευσίνα παρουσιάζουν την έκθεση του Michelangelo Pistoletto με την επιμέλεια της Manuela Gandini στο Παλαιό Ελαιουργείο στην παραλία Ελευσίνας.

Ο Michelangelo Pistoletto – ένας από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες της Ιταλίας, πρωταγωνιστής της κίνησης «Arte Povera» – θα παρουσιάσει έργα του για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στα «Αισχύλεια» της Ελευσίνας, σε μία έκθεση, την επιμέλεια της οποίας έχει η Manuela Gandini, κριτικός τέχνης, καθηγήτρια στην Ακαδημία Καλών Τεχνών (NABA) στο Μιλάνο. Δύο μεγάλες κατασκευές, ειδικά για μεγάλους χώρους, εμπνευσμένες και σχεδιασμένες για το ελληνικό περιβάλλον, θα διεγείρουν συμβολικά το χώρο και τη σχέση μεταξύ των ανθρώπων και της ιστορίας. Επανασυνδέοντας τα ερείπια του παρελθόντος με αυτά του σήμερα, τον αρχαίο μύθο με την καθημερινότητα, τον άνθρωπο με το θείο, ο καλλιτέχνης θα αφήσει ένα σημάδι δυνατό και στοχευμένο στο χώρο των «Αισχυλείων». Θα παρουσιάσει τον Τρίτο Παράδεισο, και έναν διπλό Λαβύρινθο, με δύο κέντρα. Στο ένα θα υπάρχει ένα τραπέζι αντικατοπτρισμού στο σχήμα της Μεσογείου, ενώ στο άλλο ο νεκρός κορμός ενός δένδρου, απ’ όπου θα γεννηθεί ένα νέο κλωνάρι/φυτό.

Ο Τρίτος Παράδεισος είναι ένα σύμβολο – που ο καλλιτέχνης εμπνεύστηκε πριν δέκα χρόνια – το οποίο επανασχεδιάζει το μαθηματικό σχήμα του άπειρου. Στο κέντρο ένωσης των δύο καμπυλών, υπάρχει ένας τρίτος κύκλος, ο οποίος αντιπροσωπεύει τη σύνθεση των δύο εξελικτικών φάσεων του ανθρώπου: τον φυσικό παράδεισο (απ ’όπου ξεπήδησε η ανθρωπότητα) και τον τεχνητό παράδεισο (ο οποίος εκπροσωπείται από την κατάκτηση της τέχνης και της τεχνολογίας). Στη σύγχρονη σύγκρουση των δύο εννοιών (φυσικού και τεχνητού παραδείσου), το κεντρικό σημάδι μεταμορφώνεται στην επείγουσα ανάγκη μίας λύσης. Αυτό πράγματι περιέχει και τις δύο σφαίρες και απεικονίζει τη γενεσιουργό αγκάλη ως ιδανικό τρόπο να ξεπεραστεί η κρίση και η σύγκρουση. Το Δεκέμβριο του 2012, ανατρέποντας την αρνητική εικόνα της προφητείας των Μάγια, ο Pistoletto κήρυξε την Ημέρα Αναγέννησης, δημιουργώντας τον Τρίτο Παράδεισο σε πάνω από 70 χώρες στον κόσμο, χρησιμοποιώντας πάντα υλικά διαφορετικά μεταξύ τους, όπως καπάκια από μπουκάλια, ρωμαϊκά ερείπια, δαυλούς, άτομα με αναπηρία, λουλούδια, περιβόλια κτλ..

Στην Ελευσίνα, ο καλλιτέχνης με την επαναστατική πράξη της διάτρησης του εδάφους του προαυλίου του Ελαιουργείου σχεδιάζοντας τη γραμμή του Τρίτου Παραδείσου, θα επιτύχει την κάθαρση, ανοίγοντας και πάλι την επικοινωνία μεταξύ ουρανού και γης. Μεταξύ του Κάτω Κόσμου (υπεδάφους), όπου το χειμώνα κατοικεί η Περσεφόνη και της επιφάνειας της γης, όπου ζούμε όλοι εμείς. Μεταξύ του κόσμου των νεκρών κι αυτού των ζωντανών. Η Ελευσίνα είναι ο ιδανικός τόπος για να αντιληφθούμε το μήνυμα του Pistoletto, υπό την προοπτική μιας συμβολικής επανασύνδεσης του φυσικού βασιλείου, το οποίο εκπροσωπεί η μορφή της Δήμητρας (η Μητέρα Γη), και του τεχνητού (το οποίο αντιπροσωπεύεται από την ερήμωση/την καταστροφή του περιβάλλοντος βιομηχανικού τοπίου).

Ο Michelangelo Pistoletto συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πιο δραστήριους και παραγωγικούς διεθνείς καλλιτέχνες, δημιουργός στη δεκαετίες του ’60 και του ’70 των Αντικατοπτριστικών Πινάκων (Quadri specchianti) και των Απόντων Αντικειμένων (Oggetti in meno). Το 1998 ιδρύει το Ίδρυμα Pistoletto Cittadellarte (Πόλη της Τέχνης), στην Μπιέλα, ένας τόπος διάδρασης μεταξύ τέχνης και κοινωνίας. Το 2012 οργανώνει την Ημέρα Αναγέννησης, πρώτη οικουμενική ημέρα αναγέννησης. Το 2013, από τον Απρίλιο έως το Σεπτέμβριο, το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι του οργανώνει μεγάλη ατομική έκθεση με θέμα: Michelangelo Pistoletto, έτος πρώτο – ο Παράδεισος στη γη. Τον ίδιο χρόνο, ο καλλιτέχνης βραβεύεται στο Τόκιο με το Αυτοκρατορικό Βραβείο για τη Ζωγραφική.

Δείτε επίσης το αφιέρωμα του ελcTV στα Αισχύλεια 2014

Michelangelo Pistoletto

Ο Michelangelo Pistoletto γεννήθηκε στην Biella το 1933. Άρχισε να εκθέτει τα έργα του το 1955. Το 1960 πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στη Galleria Galatea  στο Τορίνο. Η πρώιμη δουλειά του χαρακτηρίζεται  από την ενασχόλησή του με την προσωπογραφία. Την περίοδο 1961-1962 δημιούργησε τα πρώτα Mirror Paintings, τα οποία συμπεριλαμβάνουν  άμεσα το θεατή και τον πραγματικό χρόνο στα έργα και διευρύνουν την προοπτική, αντιστρέφοντας την προοπτική όπως ήταν στην Αναγέννηση, η οποία είχε περιοριστεί από τις πρωτοπορίες του 20ού αιώνα.  Τα έργα αυτά έφεραν   πολύ γρήγορα διεθνή αναγνώριση  στον Pistoletto και είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία πολλών ατομικών εκθέσεων σε σημαντικά μουσεία  και γκαλερί στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, στη δεκαετία του 1960. Τα Mirror Paintings αποτέλεσαν τη βάση της μετέπειτα καλλιτεχνικής  του δημιουργίας και θεωρητικής σκέψης.

Το 1965 και 1966 δημιούργησε μια σειρά από έργα που ονομάστηκαν Minus Objects, τα οποία θεωρούνται ότι αποτέλεσαν τη βάση για τη γέννηση της Arte Povera, ενός καλλιτεχνικού κινήματος  στο οποίο ο Pistoletto υπήρξε πρωταγωνιστής και κινητήρια δύναμη, συγχρόνως. Το 1967 άρχισε να δουλεύει έξω από τους παραδοσιακούς εκθεσιακούς χώρους και με αυτή τη «δημιουργική συνεργασία» που ανέπτυξε τις  ακόλουθες δεκαετίες, κατάφερε να φέρει κοντά καλλιτέχνες  πολύ διαφορετικού ύφους κι  από  διαφορετικούς τομείς της κοινωνίας, μεταξύ τους. Το 1975 και το 1976 παρουσίασε μια σειρά από δώδεκα διαδοχικές εκθέσεις, Le Stanze, στην ίδια γκαλερί στο Τορίνο. Αυτή ήταν από μια σειρά πολύπλοκων ετήσιων έργων που ονομάστηκαν «time continents». Άλλες σειρές είναι οι «White Year» (1989) και «Happy Turtle» (1992).

Το 1978, σε μια έκθεση στο Τορίνο, ο Pistoletto καθόρισε τις δύο βασικές κατευθύνσεις του μελλοντικού του έργου: «Division and Multiplication» και «Art Takes On Religion». Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 δημιούργησε μια σειρά γλυπτών από πολυουρεθάνη για την πρώτη του ατομική έκθεση το 1984 στο Forte di Belvedere στη Φλωρεντία. Από το 1985 μέχρι το 1989 δημιούργησε μια σειρά από «σκοτεινά» έργα που ονομάστηκαν «Art of Squalor». Στη δεκαετία του΄90 με τη δημιουργία του «Project Art» και του ιδρύματος Cittadellarte- Fondazione Pistoletto  και του University of Ideas έφερε την τέχνη  σε άμεση επαφή με πολλά διαφορετικά τμήματα της κοινωνίας, έχοντας σκοπό να εμπνεύσει  και να προκαλέσει πραγματική κοινωνική αλλαγή. Το 2003 στη Μπιενάλε της Βενετίας κέρδισε το Χρυσό Λιοντάρι για το συνολικό έργο του. Το 2004 έγινε επίτιμος διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο. Με αφορμή το γεγονός αυτό, ο Pistoletto  ανακοίνωσε τη νέα κατεύθυνση του καλλιτεχνικού του έργου, ο τίτλος του οποίου είναι: «Third Paradise». To 2007 στην Ιερουσαλήμ έλαβε το βραβείο Wdf Foundation Prize in the Arts, «για τη συνεχή εφευρετικότητα του ως καλλιτέχνης, δάσκαλος και ακτιβιστής του οποίου το ανήσυχο πνεύμα δημιούργησε πολύ οξυδερκή έργα που συμβάλλουν σε μια διαφορετική κατανόηση του κόσμου».

Είναι επίσης ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Evento 2011 – L’art pour une ré-évolution urbaine  στο Μπορντώ της Γαλλίας. Το 2012 παρουσίασε το Rebirth-day, το  First Worldwide Day of Rebirth, μια πρωτοβουλία που δημιούργησε πάνω από εκατό καλλιτεχνικά δρώμενα σε όλο τον κόσμο την 21η Δεκεμβρίου. Το 2013, από τον Απρίλιο έως τον Σεπτέμβριο  έλαβε χώρα στο Μουσείο του Λούβρου, η προσωπική του έκθεση, “Michelangelo Pistoletto, année un – le paradis sur terre”. Την ίδια χρονιά στο Τόκυο του απονεμήθηκε το βραβείο ζωγραφικής Praemium Imperiale award.