«Η Μεγάλη Πτώση» του Πέτερ Χάντκε

Μέσα από μία ξεχωριστή αφήγηση παρουσιάζεται η αποξένωση των ανθρώπων της μεγαλούπολης, μέσα από την περιπλάνηση στην πόλη ενός αργόσχολου ηθοποιού μία και μόνη μέρα

Η Σουηδική Ακαδημία του απένειμε το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2019, χαρακτηρίζοντάς τον εξερευνητή της ανθρώπινης εμπειρίας. Ο 76χρονος Αυστριακός συγγραφέας και μεταφραστής ανάμεσα σε δεκάδες μυθιστορήματα, νουβέλες και θεατρικά έργα, έγραψε το θρυλικό «Bρίζοντας το κοινό» για το θέατρο και το σενάριο για την ταινία του φίλου του Βιμ Βέντερς «Τα φτερά του έρωτα». Ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της εποχής μας, στο βιβλίο του Η Μεγάλη πτώση που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας, παρουσιάζει μέσα από την ξεχωριστή του αφήγηση, τη μοναξιά, την αποξένωση των ανθρώπων της μεγαλούπολης, μέσα από την περιπλάνηση στην πόλη ενός αργόσχολου ηθοποιού, μία και μόνη μέρα, από το πρωί μέχρι αργά τη νύχτα. Περπατώντας σε μια μεγαλούπολη το καλοκαίρι, από τις παρυφές μέχρι τα ποικίλα κέντρα της. Συναντήσεις με δρομείς, αστέγους, ιδιότυπα ζευγάρια, έναν ιερέα, αστυνομικούς. Μια πορεία μέσα από διαμάχες και εχθροπραξίες γειτόνων, μπρος σε τεράστιες οθόνες με πολιτικούς, έπειτα ανάμεσα σε επιβάτες του μετρό από κάποιον άλλο κόσμο.

«Ένας χοροπηδούσε με πολεμικές ιαχές πάνω σ’ ένα πράγμα σαν ανεμολόγιο που είχε ξεκολλήσει με τη βοήθεια ενός λάσου από το πιο ψηλό δοκάρι στη στέγη του γείτονα. Ένας άλλος εξασκούνταν στον πολεμικό χορό πάνω στο γιγάντιο θερμόμετρο κήπου του γείτονα. Κάποιος σκαρφαλωμένος σε μια σκάλα κατουρούσε στο εχθρικό παρτέρι με τα κολοκυθάκια. Ένας χοροπηδούσε στο όριο του οικοπέδου του και λιάνιζε την εχθρική ατμόσφαιρα μ’ έναν βούρδουλα που σφύριζε πιο δυνατά κι από μαστίγιο τσίρκου. Ένας άλλος πάλι είχε ανάψει δίπλα στη γραμμή του μετώπου μια φωτιά με ένας θεός ξέρει τι είδους σκουπίδια και εκσφενδόνιζε τον βρομερό καπνό προς την κατεύθυνση του εχθρού με μια από κείνες τις μηχανές της κολάσεως, που συνήθως στροβιλίζουν για άγνωστους λόγους στους δρόμους, και όχι μόνο εκεί, τα ξερά φύλλα μαζί με τη σκόνη και κάθε είδους σκουπίδια και τα εκτινάσσουν στην ατμόσφαιρα. Ήταν μια εποχή συντέλειας. Αλλά την είχαν συνηθίσει. Δεν θα τελείωνε ποτέ».

Ο Πέτερ Χάντκε, βαθιά ενδοσκοπικός και έντονα επικριτικός στον κόσμο γύρω του, αφήνει τον αναγνώστη να καταλάβει.

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Κάθε Σάββατο θα λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc με τις προτάσεις μας για την εβδομάδα!

Podpourri. Ιστορίες που ακούγονται

Ακολουθήστε το ελculture.gr στο Google News

το ελculture σας προσκαλεί σε εκδηλώσεις

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.