Μια εβδομάδα μετά την τρομοκρατική επίθεση στα γραφεία της εφημερίδας Charlie Hebdo, τόνοι μελάνι έχουν χυθεί για τα αίτια της τραγωδίας, εκατομμύρια άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους δηλώνοντας ότι είναι ο Charlie και αναλυτές παντός είδους και ειδικότητας έχουν περάσει την έννοια της πολιτικής ανάλυσης σε άλλο επίπεδο. Οι 30άρηδες Παριζιάνοι φίλοι μου -κάποιοι από αυτούς διαβάζουν περίπου από την ηλικία των 10 την εφημερίδα και θαυμάζουν τους ανθρώπους που στάθηκαν ψυχή αυτού του εντύπου- αηδιάζουν με την τεράστια υποκρισία όλου αυτού του κινήματος υποστήριξης και κυρίως των πολιτικών και του μεγαλύτερου μέρους του τύπου.
Στον απόηχο όλου αυτού του θορύβου, η πιο συνετή αντίδραση θα ήταν η σιωπή. Για να ακολουθήσει μια περίοδος περισυλλογής και κατανόησης του τι συνέβη, γιατί μας επηρέασε περισσότερο από άλλες καθημερινές πράξεις βίας που συμβαίνουν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου και για ποιο λόγο η θέση μας σε αυτό το χαώδες σύμπαν δεν είναι να ζούμε με φόβο. Πριν από αυτό και ως φόρο τιμής σε όσους έχασαν τη ζωή τους, επιλέξαμε τα πέντε πιο χαρακτηριστικά εξώφυλλα του Charlie Hebdo και μέσα από αυτά διαβάζουμε την ανθρωπογραφία του σύγχρονου Παρισιού, από την αριστερή όχθη του ποταμού.
1. Το Νοέμβριο του 1970 αναστέλεται η κυκλοφορία του σατυρικού περιοδικού Hara-Kiri εξαιτίας του προκλητικού εξωφύλλου που δημοσιεύτηκε μετά το θάνατο του Προέδρου Charles De Gaulle στο σπίτι του στο Κολομπέ (Κολομπέ λε ντεζ Εγκλίζ το πλήρες όνομα).
Το εξώφυλλο του Hara-Kiri με την ειρωνική αναφορά στο θάνατο του Charles de Gaulle
2. Τη σκυτάλη πήρε η έκδοση του εβδομαδιαίου σατυρικού περιοδικού που αρχικά ονομάστηκε Charlie Mensuel (καθώς η κυκλοφορία του ήταν μηνιαία) και αργότερα μετονομάστηκε σε Charlie Hebdo (εβδομαδιαία κυκλοφορία). Το πρώτο εξώφυλλό του ήταν ενδεικτικό των προθέσεων των εκδοτών του περιοδικού, καθώς ο βασικός τίτλος έγραφε «Δεν υπάρχει λογοκρισία στη Γαλλία» αφήνοντας αιχμές για τα όρια της ελευθερίας του τύπου στην χώρα.
Το πρώτο εξώφυλλο του Charlie Hebdo που κυκλοφόρησε στις 23 Νοεμβρίου 1970
3. Το 1981 σταμάτησε η κυκλοφορία του εντύπου για να επανέλθει δυναμικά τον Ιούλιο του 1992. Τέσσερα χρόνια μετά, τον Απρίλιο του 1996 ο Φρανσουά Καβανά, o Στεφάν Σαρμπονιέ και ο Φιλίπ Βαλ, εκδότες του νέου Charlie Hebdo, συγκέντρωσαν περίπου 174.000 υπογραφές μέσα σε οκτώ μήνες, ζητώντας να καταργηθεί το Κόμμα του Εθνικού Μετώπου (κόμμα της ακροδεξιάς) λόγω καταπάτησης των άρθρων 1,2,4,6 και 7 της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη.
«Λεπέν η υποψήφια που σας μοιάζει»
4. H Charlie Hebdo έγινε παγκοσμίως γνωστή όταν το Φεβρουάριο του 2006 αναδημοσίευσε μια σειρά σκίτσων του Μωάμεθ από έντυπο της Δανίας, που είχαν πυροδοτήσει διαδηλώσεις σε μουσουλμανικές χώρες. Στο εξώφυλλο ο Μωάμεθ κλαίγοντας αναφωνούσε «Είναι δύσκολο να σε λατρεύουν ηλίθιοι».
Το εξώφυλλο που προκάλεσε την οργή της Μουσουλμανικής κοινότητας
5. Η γαλλική εφημερίδα Liberation φιλοξενεί εδώ και μερικές ημέρες στα γραφεία της, τους επιζώντες εργαζόμενους του περιοδικού Charlie Hebdo. Σήμερα, Τετάρτη 14 Ιανουαρίου, μια εβδομάδα μετά την δολοφονική επίθεση, θα κυκλοφορήσει το νέο φύλλο της εφημερίδας. Στο εξώφυλλο και πάλι ο Μωάμεθ δακρυσμένος και πάνω από τον προφήτη η φράση «όλα συγχωρούνται». Γεγονός που από χθες έχει ανοίξει τη συζήτηση ότι η επιλογή αυτή είναι κάπως υποχωρητική για τα δεδομένα της καυστικότητας του χιούμορ των συντακτών και σκιτσογράφων του περιοδικού. Η αλήθεια είναι ότι το τραύμα είναι ακόμα νωπό και είναι απίθανο να έχει καταφέρει να συνειδητοποιήσει κανείς τι έγινε στην κανονική του διάσταση. Και εξάλλου, το να έχει στραμμένα τα μάτια της πάνω σου η παγκόσμια κοινή γνώμη, περιμένοντας το επόμενο βήμα σου, που ουσιαστικά είναι μια απάντηση δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα. Γιατί όλα δεν συγχωρούνται εκτός κι αν διαβάσουμε πίσω από αυτές τις γραμμές το ειρωνικό χαμόγελο των ανθρώπων που χάθηκαν.
Η συμβολική «έκδοση των επιζώντων» θα κυκλοφορήσει σε τρία εκατομμύρια φύλλα έναντι των 60.000 που είναι το κανονικό της τιράζ.
«Όλα συγχωρούνται»
