Η πρώτη επανέκθεση της Tate Britain μετά από 10 χρόνια βάζει στο επίκεντρο γυναίκες καλλιτέχνιδες
Γυναίκες καλλιτέχνιδες από τον 17ο αιώνα έως σήμερα θα παρουσιαστούν στην Tate Britain, όταν η εμβληματική γκαλερί θα παρουσιάσει τον Μάιο την πρώτη ολοκληρωμένη ανανέωση των συλλογών της εδώ και 10 χρόνια.
Περισσότερα από 800 έργα από περισσότερους από 350 καλλιτέχνες θα παρουσιαστούν στην γκαλερί στις όχθες του ποταμού Τάμεση, συμπεριλαμβανομένων παλαιών αγαπημένων έργων, πρόσφατων ανακαλύψεων και νέων αναθέσεων.
«Οι γυναίκες καλλιτέχνιδες θα εκπροσωπηθούν καλύτερα από ποτέ», αναφέρει σε δηλώσεις της η Tate. «Οι νέες εκθέσεις της Tate Britain θα ενσαρκώσουν τη δέσμευσή μας να διευρύνουμε τον κανόνα και να διαφοροποιήσουμε τη βρετανική ιστορία της τέχνης», δηλώνει η Polly Staple, Διευθύντρια Συλλογής Βρετανικής Τέχνης της Tate.
Στο πλαίσιο της δέσμευσής της για διαφοροποίηση των συλλογών της, σπουδαίες γυναίκες καλλιτέχνιδες του 17ου, 18ου και 19ου αιώνα – μεταξύ των οποίων και κάποιες που δεν έχουν δει ποτέ στο παρελθόν στην Tate – θα λάβουν εξέχουσα θέση. Οι μισοί από τους σύγχρονους καλλιτέχνες που θα παρουσιαστούν θα είναι γυναίκες, από την Bridget Riley και την Tracey Emin μέχρι την Kudzanai-Violet Hwami και τη Lydia Ourahmane.
Υπάρχουν επίσης ακουαρέλες ζωγραφισμένες από την Emily Sargent, αδελφής του πολύ πιο γνωστού John Singer Sargent. Το έργο της ήταν σε μεγάλο βαθμό κρυμμένο μέχρι το 1998, περισσότερα από 60 χρόνια μετά τον θάνατό της, όταν ένα μέλος της οικογένειας ανακάλυψε ένα ξεχασμένο μπαούλο που περιείχε 440 ακουαρέλες της. Η Tate απέκτησε τις ακουαρέλες, που φιλοτεχνήθηκαν στα ταξίδια της Emily στη βόρεια Αφρική, το 2021.
Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται ένα ολόσωμο πορτρέτο από το 1650-5 της Joan Carlile, που θεωρείται η πρώτη γυναίκα στη Βρετανία που εργάστηκε ως επαγγελματίας ελαιογράφος (αποκτήθηκε το 2016), και ο ατμοσφαιρικός πίνακας A Fisher Girl’s Light, 1899 της Marianne Stokes (αποκτήθηκε το 2022).
–
Αρχαίοι ταφικοί τύμβοι Huastec ταυτοποιήθηκαν στο Βόρειο Μεξικό
Τα απομεινάρια ενός ανθρώπινου οικισμού από τον προκολομβιανό πολιτισμό Huastec εντοπίστηκαν από αρχαιολόγους του Εθνικού Ινστιτούτου Ανθρωπολογίας και Ιστορίας (INAH) στο Tamaulipas του Μεξικού, σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση που χρονολογούνται από την εντυπωσιακή κλασική περίοδο της Μεσοαμερικής (250 μ.Χ. έως 900 μ.Χ.).Οι ερευνητές έκαναν λόγο για ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα στην περιοχή τις τελευταίες δεκαετίες, λόγω του μεγάλου όγκου του υλικού που έχει ανακτηθεί.
Τα θεμέλια τεσσάρων μεγάλων χωμάτινων τύμβων βρέθηκαν στον αρχαιολογικό χώρο El Naranjo, ο οποίος ήταν ενεργός πριν από μία και πλέον χιλιετία. Η περιοχή χρησιμοποιούνταν για χώρους ταφής καθώς και ως χώρος καθημερινών δραστηριοτήτων. Η ομάδα έχει ανασκάψει δύο από τους τέσσερις τύμβους μέχρι στιγμής. Με διάμετρο 66 πόδια, ο Τύμβος 4 περιείχε πολλαπλές ταφές ενηλίκων που ήταν στολισμένοι με σκουλαρίκια από πράσινο χαλαζία και κοχύλια, μερικά σκαλισμένα σε σχήμα λουλουδιών. Μέσα στον Τύμβο 1, ο οποίος έχει διάμετρο 98 πόδια, υπήρχαν πολλές άλλες ταφές και ένας τάφος ενηλίκων που περιείχε μια ασβεστολιθική δομή.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους ερευνητές παρουσιάζει η ποιότητα των τύμβων, οι οποίοι ήταν κατασκευασμένοι από χώμα, ασβεστόλιθο και βασάλτη. Η πρόσβαση σε αυτά τα υλικά θα ήταν δυνατή μόνο λόγω εξειδικευμένης μεταφοράς και εργασίας. Τα θεμέλια είναι παρόμοια με τα χωμάτινα σπίτια, γνωστά ως σπίτια Bajareque, τα οποία οι άνθρωποι στο Ocampo και στις γύρω περιοχές που χτίζουν σήμερα.
Ο αρχαίος πολιτισμός Huastec εκτεινόταν σε έξι σημερινές πολιτείες του Μεξικού. Κατασκεύαζαν υπόγειους τύμβους που έχουν εντοπιστεί σε διάφορους αρχαιολογικούς χώρους, συμπεριλαμβανομένων των Platanito και Vista Hermosa. Πρόκειται για έναν προκολομβιανός πολιτισμό της Μεσοαμερικής, που θεωρείται ένα πρώιμο παρακλάδι των λαών Μάγια που μετανάστευσαν προς τα βόρεια.
Το El Naranjo ανασκάφηκε στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης κατασκευής ενός υπεραυτοκινητόδρομου που θα περάσει από τους μεξικανικούς δήμους Mante και Tula στο Tamaulipas. Μέχρι στιγμής, η κατασκευή έχει αποφέρει μια σειρά από σημαντικά ευρήματα. Περαιτέρω μελέτη του χώρου αναμένεται να γίνει.
–
Διαταγή για επιστροφή έργων των Ρενουάρ, Σεζάν και Γκογκέν στο Μουσείο Ορσέ
Το Μουσείο Ορσέ στο Παρίσι διατάχθηκε από γαλλικό διοικητικό δικαστήριο να επιστρέψει τέσσερα σημαντικά έργα των Ρενουάρ, Σεζάν και Γκογκέν, τα οποία εκλάπησαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στους κληρονόμους του διακεκριμένου Γάλλου εμπόρου τέχνης του 20ού αιώνα Αμπρουάζ Βολάρ.
Η ομάδα περιλαμβάνει το θαλάσσιο τοπίο Marine Guernesey του Renoir το 1883 και μια μελέτη, που ολοκληρώθηκε γύρω στο 1908, για την Κρίση του Παρισιού (στη συλλογή του Μουσείου Τέχνης του Κλίβελαντ), καθώς και τo Still Life with Mandolin του Gauguin (1885) και μια υδατογραφία με τίτλο Undergrowth (1890-1892) του Cézanne.
Οι πίνακες ανήκαν στον Βολάρ τη στιγμή του αιφνίδιου θανάτου του σε τροχαίο ατύχημα το 1939- με τη βοήθεια του αδελφού του εμπόρου, Λουσιέν Βολάρ, ο οποίος είχε την ευθύνη της περιουσίας του, οι έμποροι Ετιέν Μπινού και Μαρτίν Φαμπιάνι πούλησαν τα έργα ποικιλοτρόπως σε ναζιστές αξιωματικούς και σε γερμανικά μουσεία και εμπόρους.
Οι κληρονόμοι του Βολάρ ξεκίνησαν το 2013 μια εκστρατεία για την επιστροφή αυτών των έργων και άλλων τριών. Θεωρώντας τις συνθήκες που περιβάλλουν την προέλευσή τους ως ανεπαρκώς σαφείς, το κράτος απέρριψε αρχικά το αίτημά τους. Τις προσπάθειες επιστροφής δυσχέραινε το γεγονός ότι ο Βολάρ δεν ήταν Εβραίος και συνεπώς η περιουσία του δεν υπόκειτο σε κατάσχεση σύμφωνα με τους νόμους που ίσχυαν τότε στην κατεχόμενη από τους Ναζί Γαλλία. Κατά τη δεκαετία που ακολούθησε, κατά τη διάρκεια της οποίας πέθαναν δύο από τους κληρονόμους του Βολάρ, η υπόθεση παρέμενε εκκρεμής στο γαλλικό νομικό σύστημα, με μια δικαστική απόφαση που εκδόθηκε το 2022 που αναγνώριζε τελικά ότι τα έργα είχαν κλαπεί από τον Βολάρ και είχαν πωληθεί παράνομα.
Η απόφαση επικυρώθηκε σε ανώτατο δικαστήριο τον περασμένο Νοέμβριο, με την πρόσφατη απόφαση να επικυρώνει επίσημα την απόφαση και να ανοίγει έτσι τον δρόμο για την επιστροφή των έργων. Το γαλλικό κράτος δήλωσε ότι δεν θα ασκήσει έφεση κατά της απόφασης.
–
Παρουσιάστηκε το πολυαναμενόμενο γλυπτό «φασόλι» του Anish Kapoor στη Νέα Υόρκη
Το τεράστιο γλυπτό από ανοξείδωτο χάλυβα του Anish Kapoor, γνωστό ως «φασόλι», παρουσιάστηκε στη γειτονιά TriBeCa της Νέας Υόρκης στις 31 Ιανουαρίου. Ο γυαλιστερός καμπυλωτός κολοσσός, που μοιάζει πολύ με τη διάσημη Cloud Gate του Σικάγο του Βρετανού καλλιτέχνη, είναι ο πρώτος του για τη Νέα Υόρκη. Με ύψος δεκαεννέα πόδια και πλάτος σαράντα οκτώ πόδια και βάρος σαράντα τόνων, η ευχάριστα στρογγυλεμένη μορφή φαίνεται να ξεπροβάλλει κάτω από τον πύργο “Jenga” που σχεδίασαν οι Herzog & de Meuron στη γωνία των οδών Church και Leonard.
Οι εργασίες για το γλυπτό ξεκίνησαν το 2019, αλλά σταμάτησαν εν μέσω της κρίσης του Covid-19. Η κατασκευή του συνεχίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2021. Το έργο αποτελείται από τριάντα οκτώ πάνελ από ανοξείδωτο χάλυβα, ενωμένα πάνω σε πολλαπλά υποστηρικτικά πλαίσια.
Η παραμορφωμένη και γυαλιστερή επιφάνεια του γλυπτού αξίας 8 εκατομμυρίων δολαρίων παρέχει στους θεατές μια εναλλακτική εικόνα του εαυτού τους και αντανακλά το φως του ήλιου ή τα σύννεφα κατά τη διάρκεια της ημέρας και φώτα της πόλης τη νύχτα. Το έργο δεν έχει προς το παρόν τίτλο– η τελετή ονοματοδοσίας πρόκειται να πραγματοποιηθεί την άνοιξη.
The 19-foot-high, 40-ton “mini-Bean” sculpture by Anish Kapoor, estimated to cost $8-10 million, arrived at the exterior of Jenga, the luxury tower in the Tribeca neighborhood of Manhattan. Kapoor himself bought a four-bedroom apartment there for $13.5 million in 2016. #art #news pic.twitter.com/6ijhKNxjDj
— Zarastro Art (@zarastro_art) February 17, 2023
