Home

Τέσσερις χαρακτήρες, δύο γυναίκες και δύο άνδρες  σ’ έναν χώρο που μοιάζει με το πουθενά. Φιλοξενούμενοι σ’ ένα ελεεινό περιτύλιγμα σιωπής, έγκλειστοι στους δύο χρόνους της ύπαρξης (παρελθόν και παρόν), αρνούμενοι την ύπαρξη του τρίτου ελπίζοντας μ’ αυτόν τον τρόπο να γλυτώσουν τις σπασμένες τους ζωές, από την τρομοκρατία της αποτυχίας.
  
Το αστείο συναντά τη μελαγχολία, συναλλάσσεται με το τραγικό, συνυπάρχει και τροφοδοτούν από κοινού την ανθρώπινη μοίρα.