Πρόσφατα η καθολική Ιρλανδία έκανε την έκπληξη και την αρχή ψηφίζοντας τον γάμο μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών. Η Αμερική πρόκειται επίσης να θεσμοθετήσει τον γάμο σε όλες πλέον τις πολιτείες της. Η Ελλάδα προχώρησε πολύ πρόσφατα με το σύμφωνο συμβίωσης που συνέπεσε με τη φετινή διοργάνωση του Gay Pride στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Εν μέσω χαιρετισμών από θεσμικούς παράγοντες στην μεν, ολονυκτιών από εκκλησιαστικούς παράγοντες στην δε. Ομάδες δε απείχαν λόγω ακριβώς της θεσμοποίησης της εκδήλωσης που μέχρι τώρα έχει το χαρακτήρα διαμαρτυρίας.
Αυτές τις περίεργες μέρες που διανύουμε φέτος, έγινε στο Βερολίνο η ετήσια Christopher Street Day. Ξεκίνησε το 1979 και φέτος είναι η 37η διοργάνωση. Η CSD ξεκίνησε από την Αμερική όταν το 1969 η ΛΟΑΤ κοινότητα ήρθε σε αντιπαράθεση με την αστυνομία στο μπαρ Stonewall Inn, στην Christopher Street, στο Μανχάτταν. Μπορεί να μοιάζει με πολύχρωμο φεστιβάλ παρέλαση, αλλά θεωρείται πάντα διαμαρτυρία. Στο Βερολίνο η παρέλαση είναι από τις μεγαλύτερες, φημισμένες και πιο οργανωμένες. Ωστόσο πέρυσι οι διοργανωτές ήρθαν σε ρήξη αλλά και σε μεγάλα χρέη. Φέτος έχουν αναλάβει νέα πρόσωπα, αλλά ο σύνδεσμος που το διοργανώνει κουβαλά χρέη 160 χιλιάδων ευρώ. Όσες εκκλήσεις κι αν έγιναν για δωρεές, όσοι καλλιτέχνες κι αν συμμετείχαν αφιλοκερδώς, όσοι χορηγοί κι αν πρόσφεραν, πάλι το χρέος είναι μεγάλο. Η φετινή παρέλαση ξεκίνησε όπως κάθε χρονιά από την καρδιά του Δυτικού Βερολίνου, την Ku’damm και τερμάτισε στην πύλη του Βραδεμβούργου με συναυλία και πάρτι. Τα κύρια θέματά της ήταν η θεσμοθέτηση του γάμου ομοφύλων (που δεν έχει περάσει από τα κοινοβουλευτικά κόμματα, αλλά οι βερολινέζοι είναι υπέρ με 73%), αλλά και η διασφάλιση των ομοφυλόφιλων προσφύγων. Το σύνθημα ήταν «Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι» και τα μπάνερ της παρέλασης έπρεπε να περιέχουν σε ποσοστό 70% πολιτικά μηνύματα! Παρακολούθησαν 500.000 άτομα, υπήρχαν 50 φορτηγά, στην παρέλαση συμμετείχαν 1600 άτομα κατά την αστυνομία, 3000 κατά τους διοργανωτές. Ο καιρός αρχικά καλός, μετά μια τρομερή μπόρα που δεν πτόησε και πολλούς. Ο κόσμος χαρούμενος και η υπερβολή σε όλο της το μεγαλείο. Η εμπορευματικοποίηση όντως πολύ μεγάλη. Ίσως αυτό να φοβούνται και οι ελληνικοί σύλλογοι που διαφοροποιούνται ήδη από την ελληνική διοργάνωση. Τελικά ούτε αυτού του είδους οι διααμτρυρίες δεν γλυτώνουν από το κεφάλαιο. Από τα πιο μεγάλα φορτηγά της παρέλασης ήταν η Deutsche Bank και οι εκδόσεις Axel Springer (Bild, κλπ). Κόμματα ήταν επίσης εκεί, όπως και ο δήμαρχος, αλλά και ο προηγούμενος δήμαρχος Κλάους Βοβεράιτ.
Στον αντίποδα της CSD εδώ και κάποια χρόνια διοργανώνεται η εναλλακτική εκδοχή της στο Kreuzberg, στην καρδιά της τουρκικής συνοικίας που έχει κι αυτή γίνει πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια. Εκεί η κατάσταση είναι πιο πολιτική, πιο αυθόρμητη και πολύ λιγότερο εμπορική. Το σύνθημα είναι «Κανένα ροζ καμουφλάζ», το Queer παραμένει ριζοσπαστικό, ανένταχτο, ασυμβίβαστο με τον πόλεμο, τον ρατσισμό και την εκμετάλλευση. Χαρούμενα προσωπα κι εκεί, χορός, συνθήματα.
Είναι λοιπόν κάπως περίεργο να βλέπεις την ίδια μέρα δύο εκδοχές της ιστορίας. Είναι σίγουρα πάντως εξαιρετικά ενδιαφέρον και πρόσφορο για προβληματισμούς σχετικά με τις ελληνικές διοργανώσεις.
Christopher Street Day στο Βερολίνο
Παρελαύντοντες
Φορτηγό στην παρέλαση
Σύνθημα «Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι»
Συμμετέχων
Εμπνευσμένοι από το ποδόσφαιρο: Κόκκινη κάρτα στην ομοφοβία
Φορτηγό
Οι μπάτσοι της ΝΥ
Kαι παιδιά στην παρέλαση
Η ηλικία δεν παίζει ρόλο
Η νύφη κι ο γαμπρός, συμβολικά για τον γάμο ομοφύλων
Το φορτηγό της Μπιλντ
Εναλλακτική Christopher Street Day στο Kreuzberg
Όλοι μπορούν να συμμετέχουν
Πανό της διοργάνωσης
Η Oranienstrasse γεμίζει με κόσμο
Πλακάτ με σύνθημα
Πρωκτικός οργασμός, τώρα!
Κόσμος που χορεύει μετά την μπόρα
