«Το Φάντασμα του Κάντερβιλ» του Όσκαρ Ουάιλντ σε μετάφραση – διασκευή Άνδρης Θεοδότου και σκηνοθεσία Δημήτρη Δεγαΐτη επιστρέφει από τις 22 Οκτωβρίου στην Παιδική Σκηνή του Θεάτρου Βεάκη σχεδόν δέκα χρόνια μετά το πρώτο ανέβασμά του.
1930. Η φασαριόζικη οικογένεια του Αμερικανού πρεσβευτή Χίραμ Όουτις μετακομίζει στην ήσυχη αγγλική επαρχία και τον περιβόητο Πύργο του Κάντερβιλ. Μαζί με όλα, τους τοίχους, τα έπιπλα, τους κήπους, ο θαρραλέος κύριος Όουτις αποκτά και το φάντασμα του σπιτιού, τον παλιό ιδιοκτήτη Σερ Σάιμον Κάντερβιλ που φημολογείται ότι «κατοικεί» εκεί περισσότερο από δύο αιώνες. Το φάντασμα, κάνει τα αδύνατα δυνατά να φανεί «αντάξιο της τρομερής του φήμης», αλλά τα τεχνάσματά του είναι τόσο παλιά όσο και το ίδιο…
Θα καταφέρει να τρομάξει τους Όουτις ή μήπως τελικά αρχίσει να τρέμει τους «τζαζ» Αμερικάνους νέους ενοίκους; Τι φάντασμα είναι, αν δεν το φοβάται κανείς; Κι αλήθεια, γιατί έγινε φάντασμα; Μήπως ήρθε η στιγμή να επιστρέψει η γαλήνη και το φως στον Πύργο του Κάντερβιλ;
Θα περίμενε κανείς πως «Το φάντασμα του Κάντερβιλ» είναι μια τρομακτική ιστορία. Όμως, ο υπέροχος Όσκαρ Ουάιλντ, με μια ευφυή αλληγορία, ακροβατώντας στα όρια του παραμυθιού έγραψε ένα εκπληκτικό χιουμοριστικό διήγημα για τη σύγκρουση δύο κόσμων, του παλιού και του νέου, αυτόν του συντηρητισμού και των μύθων και εκείνον της ελεύθερης σκέψης και της λογικής. Μια σύγκρουση κάθε φορά λιγότερο ή περισσότερο φανερή και έντονη, μα πάντα διαχρονική.
Κυρίως όμως, ο Όσκαρ Ουάιλντ έγραψε μια ιστορία για τον φόβο και τη διαχείρισή του, για την κατανόηση, την επιείκεια και τις δεύτερες ευκαιρίες, μια ιστορία τελικά για τη συγχώρεση που λυτρώνει και αποδεικνύει ότι η καλοσύνη είναι η απάντηση σε όλα.
Επτά ηθοποιοί, μια ολόκληρη τζαζ ορχήστρα επί σκηνής, θα μας παρασύρουν με σωματικούς αυτοσχεδιασμούς, τεχνικές βωβού κινηματογράφου και μυστηριακές ατμόσφαιρες, σε μια παράσταση με ανατρεπτικό και ξεκαρδιστικό χιούμορ, μια ιστορία για να μη φοβάσαι.
