Ρίτσος-Σοφοκλής, Ισμήνη-Αντιγόνη

Στις αλλοτριωτικές δομές του κόσμου που ζούμε, που δεν κρατούμε παρά μόνο σπαράγματα, η πνευματική αναγκαιότητα αποτελεί τον απαραίτητο δείκτη που οδηγεί στη χαμένη ενότητα του κόσμου. Η Ισμήνη, μια μεγάλη γυναίκα, ζώντας μόνη στο αρχοντικό της, αναθυμάται και σχολιάζει τα της ζωής της και τα της σχέσης της με την αδερφή της Αντιγόνη, σε ένα δραματικό «τώρα» που εμπεριέχει παρελθόν και μέλλον, δοκιμάζοντας να ολοκληρώσει, κατά το δυνατό, με λεκτικά άλματα και συνδηλώσεις, μια κλειστή οικογενειακή πραγματικότητα, που η πληγή και το μέγεθός της παραμένουν ανοιχτά.

Πρόκειται για μια διασύνδεση δύο κορυφαίων ποιητών της γλώσσας μας, που αφορούν στην ίδια θεματική. Ποιητών που σωματοποιούν, στο βαθμό που μπορούν, το βαθύτερο περιεχόμενο του ανθρώπου. Τη σκοτεινότητα της ύπαρξης και το φως που τη διαπερνά. Η πρόθεση της θεατρικής παράστασης είναι να διερευνήσει το διαχρονικό στέλεχος με τα όσα εισάγουν ο χρόνος και οι καταστάσεις για μια, κατά συνθήκη, βασιλικής καταγωγής γυναίκα που παρακμάζει. Πρόκειται για ένα λιτό ανέβασμα ώστε να ακουστεί ο λόγος των ποιητών και τα όσα συμβαίνουν κάτω από αυτόν στην κοινωνία και στην πολιτική.

Η θεατρική παράσταση παρουσιάζεται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ “Θεατρικές Συνθέσεις” με βάση την Αρχαία Τραγωδία που διεξάγεται στο θέατρο Beton7.