Δώδεκα σύγχρονοι καλλιτέχνες προσκλήθηκαν να εξερευνήσουν την άυλη, υλική και περιβαλλοντική πολιτιστική κληρονομιά της Λαυρεωτικής στο πλαίσιο του LAVREOTIKI ART PROJECT, μιας πρωτοβουλίας της εικαστικού Αμαλίας Χαρικιοπούλου.
H Λαυρεωτική γη είναι ένας πολυεπίπεδος τόπος-μνημείο, που όμως παραμένει εν πολλοίς άγνωστος. Μέσα από μια πολύμηνη ερευνητική διαδικασία, οι συμμετέχοντες συνέλεξαν πληροφορίες για τον ορυκτό πλούτο, τη μεταλλευτική και μεταλλουργική δραστηριότητα στην αρχαιότητα και τη νεότερη εποχή, τις κοινωνικές δομές που αναπτύχθηκαν, καθώς και τις επιπτώσεις της εκμετάλλευσης των μεταλλευμάτων. Η διαδικασία αποτυπώθηκε αρχικά στον ψηφιακό κατάλογο «LAVREOTIKI ART PROJECT» που εκδόθηκε από τον οργανισμό THE ΤΕΛΟΣ SOCIETY (2022).
Η ομαδική έκθεση με τίτλο «Λαυρεωτική Γη, ο απόηχος μιας μακρινής εποχής» που θα εγκαινιαστεί την Παρασκευή 1 Σεπτεμβρίου, συγκεντρώνει πρωτότυπα έργα που δημιούργησαν οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες ως αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας. Προτάσσοντας την επιστροφή στον τόπο της Λαυρεωτικής, μας καλεί να αναγνωρίσουμε τα σημεία θέασης του πολιτιστικού της τοπίου και να ανιχνεύσουμε το πώς η ιστορία και το τοπίο μπορούν να μετατραπούν -προσωρινά- σε εργαστήρια σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας.
Ο τίτλος της έκθεσης κάνει μια άμεση αναφορά στον ιστορικό χώρο και τη γη των ανεκτίμητων υλικών, η οποία έχει αναγνωριστεί ως ένα από τα μακροβιότερα και πολυτιμότερα μεταλλευτικά κέντρα. Ταυτόχρονα, λειτουργεί και ως υπενθύμιση της χρονικότητας του τοπίου και των ανθρώπων που έζησαν και εργάστηκαν εκεί. Η φράση «ο απόηχος μιας μακρινής εποχής» (the echo of a distant time) αποτελεί στίχο του τραγουδιού «Echoes» των Pink Floyd (1971). Η νοσταλγία που αναδύεται μέσα από τον στίχο μοιάζει με παρόρμηση προκειμένου να κινηθεί κανείς γύρω και μέσα στο πολιτιστικό τοπίο της περιοχής, ενώ η ίδια η φράση θα μπορούσε να είναι μια ποιητική διατύπωση του όρου «πολιτιστική κληρονομιά».
Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στο Κτίριο της Επίπλευσης του Τεχνολογικού Πολιτιστικού Πάρκου Λαυρίου, το οποίο έχει ανακηρυχθεί σε προστατευόμενο μνημείο βιομηχανικής αρχιτεκτονικής. Επιχειρώντας να ξεδιπλώσει το πνεύμα του τόπου (genius loci), η έκθεση αναπαράγει την αίσθηση της περιήγησης στο τοπίο της Λαυρεωτικής και αποκαλύπτει τα στοιχεία που συνθέτουν την κληρονομιά της, όπως βιώθηκε από τους συμμετέχοντες. Φωτογραφία, ζωγραφική, performance, εγκαταστάσεις, γλυπτά και video art συστήνονται ως τρόποι προσέγγισης και φροντίδας του «εύθραυστου πλούτου» (χαρακτηρισμού της UNESCO για την πολιτιστική κληρονομιά).
