… και Ιουλιέτα

«..Ερωτεύομαι θα πει Πηγαίνω. Προχωρώ. Διασχίζω και Διασχίζομαι. Και Ξεμακραίνω. Για ν’ αγγίξω κάποτε τον πάμφωτο προορισμό που αξιώθηκα. Θα πει Φτάνω…»

Ένα έργο που υμνεί τη δύναμη και τη χαρά της ζωής.Μια παράσταση που αφορά στα πολύτιμα της ανθρώπινης ύπαρξης. Τι σημαίνει ερωτεύομαι;Τι σημαίνει ν’ αποδέχομαι τον εαυτό μου και τα θέλω μου;Τι σημαίνει να μπορώ να σταθώ αντάξιος στο φυσικό φαινόμενο που ονομάζεται έρωτας;

Στην εκδοχή του Άκη Δήμου η Ιουλιέτα βρίσκεται μόνη στο σπίτι της, δίχως Ρωμαίο, να μιλά σ’ έναν φανταστικό επισκέπτη για τη ζωή της, τον έρωτα, τη γυναικεία φύση. Μια Ιουλιέτα κουλουριασμένη, ακίνητη, ξεχασμένη-απομεινάρι της πιο ένδοξης ερωτικής ιστορίας, που γράφτηκε ποτέ – θυμάται, στοχάζεται και προβλέπει, προειδοποιεί και αποκαλύπτει, μετέχοντας ακούσια σε μια μυσταγωγία της ανθρώπινης ύπαρξης.