Τέσσερα βιβλία. Τέσσερις διαφορετικές φάσεις ζωής. Τέσσερις χρονικές στιγμές μιας Ελλάδας που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της. Πρωταγωνίστρια η Άννα (αλλά κι η κάθε Άννα τότε και πάντα) ψάχνει τρόπο να απολαύσει τη ζωή της σκοντάφτοντας πάνω στα κοινωνικά στερεότυπα, τις έμφυλες συμπεριφορές και τα σκληρά ήθη της εποχής. Ανάμεσα στο «θέλω» και στο «πρέπει», στο προσωπικό και στο συλλογικό, αναζητά την ταυτότητά της, αλλά και τον ρόλο της ως ενήλικη γυναίκα.
Πρόκειται για μια τετραλογία μυθιστορημάτων τα οποία, χάρη στον αυθεντικό προ-φεμινιστικό λόγο της πρωταγωνίστριάς τους, μας μεταφέρουν από την ελληνική επαρχία της δεκαετίας του ’50 –με την αυστηρότητα των ηθών, αλλά και τα ατελείωτα παιχνίδια των παιδιών στους δρόμους– στην ταραγμένη Αθήνα των αρχών της δεκαετίας του ’60 με τις μεγάλες κινητοποιήσεις του «Ένα-Ένα-Τέσσερα», για να καταλήξουν –μέσα από τα τρικυμιώδη χρόνια της Χούντας και τα καθοριστικά γεγονότα του Πολυτεχνείου– στις πρώτες μέρες της μεταπολίτευσης.
Η Βούλα Μάστορη και οι Εκδόσεις Πατάκη μας παραδίνουν αυτή τη συναρπαστική ιστορία ενηλικίωσης σε τέσσερις πράξεις, με ανανεωμένη μορφή. Η τετραλογία που αγαπήθηκε από το ελληνικό αναγνωστικό κοινό, με πιο σύγχρονη, μοντέρνα εικόνα, συνεχίζει τον επιτυχημένο δρόμο της. Τα εξώφυλλα είναι δημιουργία της Θέντας Μιμηλάκη.
Τ’ Αυγουστιάτικο φεγγάρι
Η Άννα είναι μαθήτρια Δημοτικού και σκέτος πονοκέφαλος για τη μαμά της, που υποστηρίζει ότι «τα θηλυκά δεν πρέπει να έχουν μεγάλο πόδι ούτε μεγάλο στόμα ούτε μεγάλο μπόι ούτε μεγάλη ιδέα». Η Άννα όμως δε λογαριάζει τον εαυτό της για θηλυκό! Μόλις κατάλαβε μάλιστα ότι δεν της αρέσουν τα κοριτσίστικα παιχνίδια, έψαξε και βρήκε την παρέα των αγοριών. Εκείνα, εχθρικά και διστακτικά στην αρχή, θα τη χρίσουν σύντομα αρχηγό τους. Τι θα συμβεί όμως στην Άννα όταν η γυναικεία της φύση αρχίζει να παίρνει το πάνω χέρι; Παιχνίδια και μπλεξίματα σε μια φαινομενικά ήσυχη επαρχιακή πόλη, η οποία κρύβει πολλά μυστικά για την προέφηβη Άννα και τους φίλους της.
Στο γυμνάσιο
Σχολικό έτος 1957-58. Η Άννα είναι πλέον δεκατριών χρονών και πάει στο Γυμνάσιο, όπου θα αντιπαρατεθεί με τους αυστηρούς κανόνες του, θα βιώσει τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, τις πρώτες τραυματικές εμπειρίες, μα, πάνω απ’ όλα, έναν ισχυρό δεσμό με τον φιλόλογό της, που θα παρακολουθήσουμε μέσα από τις σελίδες του κρυφού της ημερολογίου.
Μια βουτιά στις σκέψεις και την ψυχοσύνθεση μιας ανήσυχης έφηβης που μεγαλώνει σε μια επαρχιακή πόλη της δεκαετίας του ’50 κι έρχεται αντιμέτωπη με κακοποιητικές συμπεριφορές αγοριών και αντρών, καθώς και τις διαρκείς παραινέσεις της μητέρας της για το πώς θα πρέπει να φέρεται.
Ένα-ένα-τέσσερα
Τον Φλεβάρη του 1963 η Άννα ζει στην Αθήνα, είναι τελειόφοιτη του οκτατάξιου γυμνασίου και συμμετέχει σ’ ένα συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας, όπου μαθητές και φοιτητές διεκδικούν καλύτερη παιδεία. Μέσα στη βουή του «Ένα-Ένα-Τέσσερα», εκείνη ξαναζεί τα πρώτα της χρόνια στην Αθήνα, όταν είχε μόλις φτάσει με την οικογένειά της από την επαρχία και ανακάλυπτε τη σκληρή όψη της πόλης. Κι ενώ το συλλαλητήριο εξελίσσεται σε μια αντιπαράθεση μεταξύ μαθητών και αστυνομίας, η Άννα, η οποία ποτέ ως τότε δεν είχε ανακατευτεί με τα πολιτικά, βρίσκεται, χωρίς να το θέλει, στο κέντρο της αντιπαράθεσης και συνειδητοποιεί ότι όλη η ζωή, όσο και να μην το επιδιώκει κανείς, είναι τελικά ένας πολιτικός αγώνας.
Κάτω απ’ την καρδιά της
Απρίλης του 1967 και η Άννα είναι πλέον η μαμά του Νικόλα και όπου να ’ναι θα γεννήσει ακόμα ένα αγόρι. Όμως, θες η χούντα που έρχεται και στρογγυλοκάθεται στο σβέρκο όλων, θες η ιδιαίτερη κατάσταση της οικογένειας με τη μαχητική Άννα, τον πολύ μεγαλύτερο σύζυγό της κι ένα σωρό θείους και θείες που δε λένε να βάλουν γλώσσα μέσα τους, το αγόρι που πρόκειται να γεννηθεί αποφασίζει να φωλιάσει κάτω από την καρδιά της μαμάς και να μη βγει, παρά μόνο όταν νιώσει ότι θα είναι πραγματικά ελεύθερο. Από εκεί μας αφηγείται εφτά χρόνια στρατοκρατίας, αγώνων ενάντια στη χούντα, φόβου και τόλμης, αλλά και πολλών μικρών, υπέροχων οικογενειακών στιγμών.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Βούλα Μάστορη (1945-2016) γεννήθηκε στο Αγρίνιο από Μικρασιάτες γονείς. Μεγάλωσε στην Άμφισσα και σε ηλικία 12 ετών εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Έγραψε συνολικά περίπου 50 βιβλία για παιδιά, εφήβους και ενήλικες. Τα έργα της διακρίνονται από ρεαλιστικό στοιχείο και φεμινιστική διάθεση. Βραβεύτηκε από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, το Υπουργείο Πολιτισμού και τιμήθηκε με Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας το 2005 και με αναγραφή του ονόματός της στον Διεθνή Τιμητικό Πίνακα IBBY. Το 2008 υπήρξε υποψήφια για το διεθνές Βραβείο Άντερσεν. Αποσπάσματα βιβλίων της διδάσκονται στα αναγνωστικά και ανθολόγια πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
