Η «Οικογένεια Τσέντσι» παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη στο Υπόγειο του Θέατρου Τέχνης μόνο για 8 παραστάσεις, από τις 31 Οκτωβρίου έως τις 22 Νοεμβρίου.
Ο σκοτεινός κόσμος της Ρώμης του 1599, τα φρικτά εγκλήματα της εξουσίας, η ατιμωρησία και ο κυνισμός των ισχυρών, η διαχρονική υποκρισία της άρχουσας τάξης και ένας διεστραμμένα σαγηνευτικός δολοφόνος, ο περίφημος Κόμης Τσέντσι, αποτελούν την πρώτη ύλη αυτής της παράστασης που αποτέλεσε το συγγραφικό ντεμπούτο της Iόλης Ανδρεαδή και του Άρη Ασπρούλη.
Πάνω σε αυτή την πραγματική ιστορία φρίκης που έχει εμπνεύσει πλήθος δημιουργών ανά τους αιώνες και ταυτόχρονα παραμένει αποσιωπημένη και τοποθετημένη στη σκοτεινή πλευράς της Ιστορίας, η σκηνοθέτις Ιόλη Ανδρεάδη δημιουργεί μια θλιμμένη τραγωδία τεράτων και τη μετουσιώνει σε σκηνικό γεγονός, εγκλωβίζοντας τα πρόσωπα του έργου σε όλη τη διάρκεια της παράστασης μέσα σε μια βιτρίνα μουσείου, μετατρέποντάς τους σε ζωντανά εκθέματα.
Ο Μιλτιάδης Φιορέντζης ως Κόμης Τσέντσι και η Ελεάνα Καυκαλά ως Μπαλαντέρ επιστρέφουν μετά από επτά χρόνια στις ερμηνείες τους, ενώ νέα εμφάνιση ως η μυθική ηρωίδα Βεατρίκη Τσέντσι κάνει η Ιφιγένεια Καραμήτρου. Η παράσταση παρουσιάζεται στο πλαίσιο του πρότζεκτ ”Artaud Trilogy”.
Το έργο
Ρώμη, 1599. Ο Κόμης Τσέντσι είναι ο πλουσιότερος άντρας της εποχής. Είναι έξυπνος, ασεβής και κυνικός. Είρωνας και σκωπτικός. Οι φήμες για εκείνον οργιάζουν. Λέγεται, πως οι φρίκες του δεν έχουν προηγούμενο και πως οι ορέξεις του, παρά την ηλικία του, δεν γνώρισαν ακόμη το μέτρο. Ένα βράδυ, ο Τσέντσι δέχεται μια απρόσμενη επίσκεψη.
Στο Μέγαρό του καταφτάνει ο απεσταλμένος διαπραγματευτής του Πάπα, Σινιόρ Καμίλο. Ο Κόμης δυσκολεύεται να βρει το καλό στις προθέσεις του απρόσκλητου επισκέπτη και η βροχή που τον συνοδεύει δεν μοιάζει με καλό οιωνό. Ο Σινιόρ Καμίλο, συμβουλεύει τον Κόμη, πως αν επιθυμεί να παραμείνουν άγνωστα τα μέχρι τώρα εγκλήματά του, οφείλει άμεσα να παραχωρήσει στο Βατικανό το ένα τρίτο της περιουσίας του.
Ο γέρο-Τσέντσι, παρά τις αντιρρήσεις του, έκπληκτος από την πρόταση της Ιεράς Εξέτασης να φιμωθεί με τον ίδιο του τον χρυσό, αποφασίζει να συνθηκολογήσει. Στο όνομα, όμως, αυτής της συνθηκολόγησης -και αφού το χρυσάφι που παραχωρεί μοιάζει αρκετό για μερικά εγκλήματα ακόμα- σχεδιάζει το ανομολόγητο: ένα τεράστιο όργιο, όπου θα σκοτώσει τους δυο του γιους και θα σπιλώσει την τιμή της μονάκριβης κόρης του.
Η ατιμασμένη Βεατρίκη, είναι η μόνη σε ολόκληρη τη Ρώμη που έχει το θάρρος να τον εκδικηθεί για τα ανομήματά του. Η εξουσία, όμως, είναι μια δύναμη χωρίς δικαιοσύνη και επιστρέφεται σ’ όποιον την πολεμά. Το ικρίωμα που την περιμένει είναι ζεστό. Και η ιστορία είναι πραγματική.
Η ιστορία πίσω από το έργο
Η «Οικογένεια Τσέντσι» γράφτηκε την άνοιξη του 2015 και είναι το πρώτο από τα 15 θεατρικά έργα που έχουν συνυπογράψει η Ιόλη Ανδρεάδη και ο Άρης Ασπρούλης. Εμπνέεται δραματουργικά από το θεατρικό έργο «Οι Τσέντσι» του Αρτώ και από την πραγματική ιστορία των Τσέντσι όπως περιγράφεται στο ομώνυμο χρονικό του Σταντάλ Επίσης, χρησιμοποιούνται αποσπάσματα από έργα των Ρεμπώ, Καμύ και Γκίνσμπεργκ.
Το έργο αποπειράται να παρουσιάσει ένα γεγονός του 16ου αιώνα στο σήμερα, με έναν τρόπο διαμεσολαβημένο και χωροταξικά περιορισμένο, τοποθετώντας τους ήρωες εγκλωβισμένους σε μια ιδεατή βιτρίνα, η οποία τους προσδίδει μεν κύρος, αλλά τους αφαιρεί κάθε διέξοδο φυγής.
Οι Τσέντσι (Les Cenci) του Αρτώ αποτέλεσαν έργο-ορόσημο για το λεγόμενο «Θέατρο της Σκληρότητας» και το κείμενό του θεωρήθηκε υψηλής δραματουργικής δύναμης και μεγάλης επιρροής σε πολλαπλά πεδία και κινήματα των τεχνών του 20ου αιώνα.
Στο πρώτο ανέβασμα του έργου, το οποίο πραγματοποιήθηκε από τον Αρτώ στις 7 Μαΐου του 1935, η παράσταση κρίθηκε ως αποτυχία από κοινό και κριτικούς κι έμεινε στην σκηνή μόνο για 17 βράδια.
Τον ρόλο του Κόμητα Τσέντσι ερμήνευε ο ίδιος ο Αρτώ, ο οποίος μετά την οικονομική καταστροφή του εγχειρήματος απογοητεύτηκε τόσο που αποφάσισε πως δε θα ξανασκηνοθετήσει για το θέατρο ποτέ.
Τα πάθη της οικογένειας των Τσέντσι, τα φρικαλέα εγκλήματα του Κόμη Τσέντσι και η γενναία και τραγική αυτοθυσία της 16χρονης Βεατρίκης, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για κορυφαίους ποιητές, στοχαστές και ζωγράφους όπως ο Σέλλεϋ, ο Σταντάλ, ο Μοράβια, ο Αρτώ και η Αρτεμισία Τζεντιλέσκι.
