H Julia Fullerton-Batten και το αιχμηρό έργο της στην Photo Biennale 2023 στην Οστάνδη

Οι ασυνήθιστες τοποθεσίες, τα ιδιαίτερα σκηνικά και τα εντυπωσιακά μοντέλα συμβάλλουν στην οπτική ένταση στο έργο της Julia Fullerton-Batten

Οι φωτογραφίες της Julia Fullerton-Batten έχουν κάτι αναμφισβήτητα κινηματογραφικό. Αφηγούνται μικρές ιστορίες, αφυπνίζουν, προκαλούν σκέψεις, μέσα σε αριστουργηματικές συνθέσεις και εκλεπτυσμένο φωτισμό. Η καλλιτέχνιδα συχνά εμπλέκεται σε εκ βαθέων συζητήσεις με τους γυναικείους χαρακτήρες της, προκειμένου να δημιουργήσει ακόμη πιο πλούσια πορτρέτα, αλλά και να αφηγηθεί ακόμη πιο εντυπωσιακές ιστορίες για την απομόνωση και το τραύμα.

 

 

Οι σκηνές που σκηνοθετεί και στήνει είναι περίπλοκες για αυτό και πάντα οι δουλειές της απαιτούν τη συνεργασία με αρκετούς επαγγελματίες, στυλίστες, μακιγιέζ και σκηνογράφους. Ακόμα και έτσι με αυτό το εντυπωσιακό «περιτύλιγμα», με αυτό το χολιγουντιανό στήσιμο, οι σκηνές της κρύβουν πάντα κοινωνικό σχολιασμό, είναι αιχμηρές, έχουν συναίσθημα.

Οι ασυνήθιστες τοποθεσίες, τα ιδιαίτερα σκηνικά και τα εντυπωσιακά μοντέλα συμβάλλουν στην οπτική ένταση στο έργο της Julia Fullerton-Batten. Οι φωτογραφίες της διαπνέονται από μια σαγηνευτική μυσταγωγία που αιχμαλωτίζει το βλέμμα και αναγκάζει τον θεατή να τις ξανακοιτάξει. Υπονοεί οπτικές εντάσεις στις εικόνες της και τους προσδίδει μια δόση μυστηρίου, οι οποίες συνδυάζονται για να προκαλέσουν τον θεατή να επανεξετάσει την εικόνα, βλέποντας κάθε φορά περισσότερο περιεχόμενο και βρίσκοντας ένα βαθύτερο νόημα. Και κάθε φορά, αναδύεται κάτι νέο, συναρπαστικό.

© Nick Decombel

 

©Nick Decombel

 

©Nick Decombel

 

Η Julia Fullerton-Batten γεννήθηκε το 1970 στη Βρέμη της Γερμανίας. Τα νεανικά της χρόνια τα πέρασε στη Γερμανία και στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά μετά το διαζύγιο των γονιών της, μετακόμισε με τα αδέλφια της στο Ηνωμένο Βασίλειο. Εκεί, ολοκλήρωσε το λύκειο και ακολούθησε σπουδές στη φωτογραφία. Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με επαγγελματίες φωτογράφους για πέντε χρόνια, πριν ξεκινήσει την προσωπική της καριέρα το 1995. Γνώρισε την πρώτη της αναγνώριση ως φωτογράφος τέχνης το 2005. Εδώ και 15 χρόνια έχει ολοκληρώσει 12 έργα, μεταξύ των οποίων και τοOld Father Thames”, μια σειρά φωτογραφιών για την ιστορία του Τάμεση, η οποία συνεχίζεται ακόμη. Έχει εκθέσει σε όλο τον κόσμο, έχει κερδίσει πολλά βραβεία- οι φωτογραφίες του βρίσκονται, μεταξύ άλλων, στην Εθνική Πινακοθήκη Πορτρέτων, στο Λονδίνο.

 

@Nick Decombel

 

@Nick Decombel

 

@Nick Decombel

 

Το έργο της Fullerton-Batten αποτελεί πλέον μέρος της μόνιμης συλλογής της National Portrait Gallery (Λονδίνο) και της Photo Elysée (Λωζάνη), έχει εκθέσει στο Centre Pompidou (Παρίσι) και στο Aperture (Νέα Υόρκη) και έχει παρουσιαστεί στη Vogue και στο The New Yorker.

Σήμερα, μαζί με 29 ακόμα διάσημους φωτογράφους εκθέτει τη δουλειά στην Οστάνδη που φιλοξενεί τη δεύτερη έκδοση της Διεθνούς Μπιενάλε Φωτογραφίας. Διάφορες τοποθεσίες στην πόλη γίνονται το σκηνικό που εκθέτονται οι φωτογραφίες. Στο επίκεντρο αυτής της Μπιενάλε Φωτογραφίας είναι η σύνδεση με άλλες μορφές τέχνης. Η γλυπτική, ο κινηματογράφος, η θρησκεία και η ζωγραφική αποτελούν πηγές έμπνευσης για τα υπέροχα σύγχρονα και εννοιολογικά έργα των φωτογράφων τέχνης. Κάθε ένα από τα φωτογραφικά έργα της Διεθνούς Μπιενάλε Φωτογραφίας της Οστάνδης αντικατοπτρίζει αυτό το θέμα με έναν μοναδικό, σύγχρονο και προσωπικό τρόπο. Για τη δική της έκθεση, το σκηνικό θα στηθεί στην Αγγλική Εκκλησία της Οστάνδης.

 

@Nick Decombel

 

«Το σκηνικό που μου προσέφερε η Biënnale ήταν απλά τέλειο. Η Αγγλικανική Εκκλησία στην Οστάνδη και τη Μπριζ αποτελεί μέρος της Εκκλησίας της Αγγλίας για λίγο περισσότερο από 150 χρόνια: πρόκειται για μια πολυπολιτισμική κοινότητα. Ο Stéphane Verheye έκανε μια επιλογή έργων από τα έργα μου ”Old Father Tames”, ”Photographie Mon Amour”, ”The Male Body”, ”Looking out from Within”, ”Feral Children και A Testament to Love”», θα δηλώσει η φωτογράφος.

Όμορφες και ενοχλητικές ταυτόχρονα, οι εικόνες στο τελευταίο έργο της ”Feral Children”, έχουν μια ονειρική, παραμυθένια ποιότητα. Ωστόσο, οι ζωές που απεικονίζουν είναι πραγματικές. «Υπάρχουν δύο διαφορετικά σενάρια – ένα όπου το παιδί κατέληξε στο δάσος και ένα άλλο όπου το παιδί ήταν στην πραγματικότητα στο σπίτι, τόσο παραμελημένο και κακοποιημένο που έβρισκε περισσότερη παρηγοριά από τα ζώα παρά από τους ανθρώπους», θα αναφέρει η φωτογράφος σε συνέντευξή της στο BBC Culture.

«Το ”Old Father Thames” είναι γεμάτη με πολλές ενδιαφέρουσες ατομικές ιστορίες. Οι ιστορίες περιλαμβάνουν γέννηση, βάπτιση, θάνατο, αυτοκτονία, μηνύματα σε μπουκάλι, νεαρούς που ψάχνουν για σκουπίδια στην όχθη του ποταμού, γραφικά αρχαία σκάφη, πλοία φυλακής και … άλλα μελοδραματικά επεισόδια ζωής και θανάτου», θα πει για το έργο της η Julia Fullerton-Batten που θα το αποτυπώσει με την Hasselblad H6D-100c στο χέρι.

Τα έργα παρουσιάζονται σε μεγάλες διαστάσεις στο εξαιρετικό σκηνικό της εκκλησίας, άλλα προβάλλονται σε ματάκια. Ο επισκέπτης θα παρατηρήσει ότι όχι μόνο τα έργα θρησκευτικής έμπνευσης, αλλά και τα πιο κοσμικά βρίσκονται σε τέλεια συμβίωση με τη νεογοτθική αρχιτεκτονική της εκκλησίας.

Photo via Instagram

«Ζήσε μια ζωή για την οποία θα είσαι ευγνώμων», είναι το αγαπημένο της γνωμικό αυτή τη στιγμή, όπως ανέφερε σε πρόσφατη ανάρτησή της στα Social Media με αφορμή τα γενέθλιά της.

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Κάθε Σάββατο θα λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc με τις προτάσεις μας για την εβδομάδα!

Podpourri. Ιστορίες που ακούγονται

Ακολουθήστε το ελculture.gr στο Google News

το ελculture σας προσκαλεί σε εκδηλώσεις

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.