Το illustradays, το πρώτο φεστιβάλ στην Ελλάδα αφιερωμένο στην εικονογράφηση και το εικονογραφημένο βιβλίο, ανοίγει και πάλι τις πόρτες του σε έναν πολύχρωμο και άκρως δημιουργικό κόσμο. Η φετινή διοργάνωση έχει θεματική ”beam of light” προβάλλοντας την πρόθεσή του να αναδείξει την καλλιτεχνική κοινότητα και τη δουλειά της, ρίχνοντας ακόμα περισσότερο φως σε αυτή τη μοναδική μορφή τέχνης με τις τόσες διαφορετικές εφαρμογές.
Μια χρωματιστή και χαρούμενη γιορτή γεμάτη τέχνη από όλο τον κόσμο, δημιουργικά εργαστήρια και συνεργασίες με επαγγελματίες του χώρου και φυσικά εικονογράφους, που μοιράζονται μυστικά και νέες ιδέες. Φέτος, το illustradays ανακοινώνει δέκα καλεσμένους και καλεσμένες από επτά διαφορετικές χώρες του κόσμου, που θα βρεθούν στην Αθήνα για να πραγματοποιήσουν ομιλίες, δημιουργικά εργαστήρια και portfolio reviews με ανερχόμενα ταλέντα της εικονογράφησης.
Στο επόμενο διάστημα, θα γνωρίσουμε όλους τους εικονογράφους που συμμετέχουν συζητώντας μαζί τους τη φετινή θεματική, τις αγαπημένες τους εικόνες αλλά και τις δυσκολίες και τα αδιέξοδα που πιθανώς έχουν αντιμετωπίσει.
Ρένια Μεταλληνού
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι εικονογράφοι σήμερα;
Η βασική πρόκληση, νομίζω για τα περισσότερα καλλιτεχνικά επαγγέλματα, είναι η δουλειά σου να ξεχωρίσει, μέσα στη δημιουργική πληθώρα, ώστε να μπορέσεις να ζήσεις μέσα από αυτήν. Υπάρχουν πάρα πολλοί και καλοί εικονογράφοι που δυσκολεύονται να βιοποριστούν από τη δουλειά τους. Μια άλλη εξίσου σημαντική, κατά τη γνώμη μου, πρόκληση είναι το ότι πρέπει να είσαι διαρκώς παραγωγικός και δημιουργικός ανεξάρτητα του τι συμβαίνει γύρω σου.
Με αφορμή τη φετινή θεματική του φεστιβάλ ”beam of light”, τι σημαίνει για σένα φως;
Το φως, συναισθηματικά για μένα, είναι συνώνυμο της ελπίδας. Έχοντας περάσει φάσεις στη ζωή μου όπου κυριαρχούσε το σκοτάδι, η ελπίδα πως τα πράγματα θα βελτιωθούν ήταν το φως που μου έδειχνε τον δρόμο για να συνεχίσω να προχωρώ.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν ή μια εικονογράφο να διαμορφώσει μια προσωπική εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Δεν ξέρω αν είναι το ίδιο δύσκολο ή εύκολο για όλους. Δανειζόμαστε πολλά και διαφορετικά στοιχεία (συνειδητά ή ασυνείδητα) τα οποία αφομοιώνονται στη δουλειά μας και με τον καιρό δημιουργείται το προσωπικό καλλιτεχνικό ύφος. Είναι μια διαδικασία συνεχόμενη και διαρκώς εξελισσόμενη.
Έχεις ποτέ βρεθεί σε ένα δημιουργικό αδιέξοδο; Πώς το αντιμετώπισες;
Άπειρες φορές! Και τις περισσότερες φορές δουλεύοντας σε κάποιο βιβλίο. Άλλοτε, αν με βοηθάει το χρονικό πλάνο, προσπαθώ να απέχω για 1-2 μέρες ώστε να το πιάσω από την αρχή με καθαρό μυαλό. Όταν πιέζει ο χρόνος, πιέζω και εγώ τον εαυτό μου ακολουθώντας την βάναυση προσταγή «σκάσε και κολύμπα». Γενικά πάντως, είναι κάτι που έχω διαπιστώσει πως μου συμβαίνει όταν κουράζομαι δουλεύοντας το ένα πρότζεκτ μετά το άλλο και δεν δίνω χρόνο στο να χαλαρώσω το μυαλό μου πριν περάσω στην επόμενη δουλειά.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περίγραψέ μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που σχεδιάζεις;
Μια μεγάλη βιβλιοθήκη με παιδικά βιβλία και βιβλία σχετικά με την εικονογράφηση, το γραφείο με τον υπολογιστή και το σκάνερ, το σχεδιαστήριο και καδράκια με έργα Ελλήνων εικονογράφων στους τοίχους. Γατόσκυλα και μουσική για παρέα. Και αυτή η υπέροχη μυρωδιά από τα χαρτιά, τα βιβλία, τις τέμπερες, τις ξυλομπογιές, τα μελάνια, που σε προδιαθέτει να δημιουργήσεις.
Έχουν ποτέ απορρίψει κάποιο σχέδιό σου και αν ναι, ποια ήταν η αντίδρασή σου;
Επίσης άπειρες φορές! Τον πρώτο καιρό στεναχωριόμουν πάρα πολύ, έλεγα πως μάλλον δεν είμαι αρκετά καλή για τη δουλειά αυτή. Με τον καιρό κατάλαβα πως οι αποτυχίες είναι μέσα στο πρόγραμμα. Εφόσον αυτό που κάνεις σε γεμίζει, φτάνει για να ξεπερνάς τις όποιες απορρίψεις και να συνεχίζεις να δουλεύεις και να προσπαθείς να βελτιώνεσαι.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Δεν ξέρω ποιες είναι οι κατάλληλες εικόνες ή οι κατάλληλες λέξεις ώστε να επικοινωνήσει κάποιος ένα δύσκολο θέμα. Εξαρτάται σε ποιον θέλουμε να τις επικοινωνήσουμε. Αλλιώς θα εικονογραφήσω ένα βιβλίο π.χ. για το πένθος για παιδιά προσχολικής ηλικίας, αλλιώς για εφήβους, πάντα όμως με ειλικρίνεια και ευαισθησία.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν σχεδιάζεις; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Μου αρέσει περισσότερο να ζωγραφίζω ανθρώπους και φύση. Ανθρώπους γιατί είναι πολύ ενδιαφέρον να φτιάχνεις την εικόνα ενός χαρακτήρα που να σου λέει ποιος είναι, τι του αρέσει κτλ. Και φύση γιατί είναι ένα θέμα που με ηρεμεί πολύ και νομίζω μου ταιριάζει.
Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχεις στο illustradays; Αν ναι, τι σε κάνει να ανυπομονείς γι’ αυτό; Αν όχι, πώς ήταν για εσένα η εμπειρία του πρώτου illustradays και τι περιμένεις από τη δεύτερη συμμετοχή σου;
Είναι η δεύτερη φορά που συμμετέχω στο φεστιβάλ. Χαίρομαι ιδιαίτερα που συμμετέχω σε κάτι που αγκαλιάστηκε από τη δημιουργική κοινότητα και ελπίζω πως θα καθιερωθεί, μιας και κάτι τέτοιο έλειπε. Στο πρώτο illustradays, σαν επισκέπτρια έφυγα ενθουσιασμένη από τις δουλειές που είδα, τόσο από την έκθεση των Ελλήνων εικονογράφων όσο και από αυτή των ξένων δημιουργών. Στο δεύτερο φεστιβάλ ανυπομονώ να δω τις εκθέσεις που θα φιλοξενεί και ελπίζω φέτος να προλάβω θέση σε κάποιο από τα workshops.
Περισσότερα έργα της Ρένιας Μεταλληνού μπορείτε να βρείτε εδώ.
Ζάνα Κατσαφάνα
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι εικονογράφοι σήμερα;
Η μεγαλύτερη πρόκληση των εικονογράφων αλλά και όσων δραστηριοποιούνται στον χώρο της τέχνης, είναι αρχικά ο βιοπορισμός από το επάγγελμά τους. Η κοινωνία χρειάζεται την τέχνη περισσότερο απ’ ότι φανταζόμαστε, γι’ αυτό και όσοι είναι σε θέση να την προσφέρουν θα πρέπει να ζήσουν από αυτήν. Για τους εικονογράφους ειδικότερα, που ο ρόλος τους δεν είναι ακόμα πολύ ξεκάθαρος, χρειάζονται δράσεις σαν κι αυτές (βλ. illustradays) για να εδραιώσει η εικονογράφηση μια διακριτή θέση στον ευρύτερο καλλιτεχνικό χώρο και να γνωριστεί με το κοινό της.
Με αφορμή τη φετινή θεματική του φεστιβάλ ”beam of light”, τι σημαίνει για σένα φως;
Το φως και το σκοτάδι είναι αλληλένδετα για μένα. Τόσο στην ζωγραφική όσο και στην ζωή, το ένα χρειάζεται το άλλο για να υπάρξει και να λειτουργήσει.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν ή μια εικονογράφο να διαμορφώσει μια προσωπική εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Πιστεύω πως είναι δύσκολο αλλά παράλληλα και αναπόφευκτο. Ένας εικονογράφος που θα περάσει τις «μόδες» και την ευκολία της έτοιμης εικόνας, θα ξεκινήσει πειραματισμούς όσον αφορά τεχνοτροπίες και στυλ. Θα συνδυάσει προσωπικά βιώματα, διαφορετικές οπτικές και αισθητική. Το κράμα που θα προκύψει αβίαστα, είναι η προσωπική, αναγνωρίσιμη σφραγίδα του καθενός.
Έχεις ποτέ βρεθεί σε ένα δημιουργικό αδιέξοδο; Πώς το αντιμετώπισες;
Η αλήθεια είναι πως έχω βρεθεί, αλλά πλέον δεν είναι κάτι που με φοβίζει. Η δική μου αντιμετώπιση είναι η απόσταση για ένα διάστημα. Όταν βρεθώ σε αδιέξοδο, πλέον ξέρω, πως πρέπει να αποστασιοποιηθώ για λίγο και να επανέλθω με νέα ματιά και ενδεχομένως μια τελείως διαφορετική αντιμετώπιση.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περίγραψέ μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που σχεδιάζεις;
Ο χώρος και ο χρόνος που εικονογραφώ ποικίλλουν. Μπορεί να με βρει κανείς στο γραφείο με όλα τα απαραίτητα σύνεργα (πενάκια, ακουαρέλες, γραφίδα), αλλά και στο κρεβάτι με ένα χαρτί και ένα μολύβι. Διότι μία ιδέα που έρχεται στο μυαλό είναι κρίμα να μην αποτυπώνεται εν τη γενέσει της, έστω και σε πρωτόλεια μορφή.
Έχουν ποτέ απορρίψει κάποιο σχέδιο σου και αν ναι, ποια η αντίδρασή σου;
Ναι, μου έχουν απορρίψει σχέδια. Όσον αφορά το αισθητικό κομμάτι μιας απόρριψης, θα με βρει απολύτως σύμφωνη. Αυτό που θα με επηρεάσει και ενδεχομένως να αντιδράσω άσχημα είναι όταν προσπαθήσει κάποιος να επέμβει σε πιο τεχνικά θέματα της δουλειάς μου (όντας γραφίστρια).
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Θεωρώ πως για να φτάσει το σωστό μήνυμα στον αποδέκτη, ειδικά αν πρόκειται για πιο ευαίσθητο περιεχόμενο, χωρίς παρερμηνείες, ενδεχομένως να υπάρχουν εικόνες καταλληλότερες από κάποιες άλλες. Όσο πιο συγκεκριμένο είναι το μήνυμα τόσο πιο στοχευμένη εικονογράφηση ακολουθώ.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν σχεδιάζεις; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Όλα τα θέματα γίνονται αγαπημένα, όταν τελειώνοντας, αισθάνεσαι πως έχεις επικοινωνήσει το ζητούμενο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και έχεις κάνει την αρχή μιας «συνομιλίας» μεταξύ της εικόνας και του αποδέκτη.
Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχεις στο illustradays; Αν ναι, τι σε κάνει να ανυπομονείς γι’ αυτό; Αν όχι, πώς ήταν για εσένα η εμπειρία του πρώτου illustradays και τι περιμένεις από τη δεύτερη συμμετοχή σου;
Είναι η δεύτερη συμμετοχή μου φέτος στο illustradays και είμαι πολύ πολύ χαρούμενη με αυτό! Η πρώτη διοργάνωση πέρυσι ήταν πραγματικά μια γιορτή που ήθελα να βρίσκομαι εκεί κάθε μέρα. Οι εκθέσεις, τα workshops, οι ομιλίες, η διάθεση των διοργανωτών και των επισκεπτών ήταν μαγική, και πιστεύω πως φέτος θα είναι πολλαπλάσια. Ανυπομονώ για τον Σεπτέμβρη.
Περισσότερα έργα της Ζάννα Κατσαφάνα μπορείτε να βρείτε εδώ.
Κώστης Κυριακάκης
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι εικονογράφοι σήμερα;
Νομίζω οι ίδιες που αντιμετώπιζαν και εχθές. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τα μεγαλύτερα προβλήματα έχουν συνήθως να κάνουν με το πως θα προάγουν την εικονογράφηση στη ζωή τους από χόμπι σε επάγγελμα. Το κομμάτι της πρόσβασης στη γνώση έχει λυθεί πιστεύω με το ίντερνετ. Μπορείς να βρεις διαθέσιμες στο δίκτυο όλες τις γνώσεις που θα σου προσέφερε μια καλή σχολή αν θέλεις, αλλά το επαγγελματικό σκέλος παραμένει το ίδιο δύσκολο.
Με ένα τρόπο, έχουμε περισσότερους αξιόλογους εικονογράφους σήμερα αλλά όχι περισσότερους επαγγελματίες εικονογράφους. Είναι πιστεύω μια κατάσταση με πολλές αιτίες αλλά ας μην επεκταθούμε εδώ.
Με αφορμή τη φετινή θεματική του φεστιβάλ «beam of light», τι σημαίνει για σένα φως;
Αν το πάω συνειρμικά θα πω όραση, χρώμα, ομορφιά, αλήθεια, παρατήρηση, έκθεση.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν ή μια εικονογράφο να διαμορφώσει μια προσωπική εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Υπάρχει πλέον τρομακτικά μεγάλος οπτικός θόρυβος, είναι αλήθεια. Το πως θα γίνει κάτι τέτοιο όμως με τρόπο ουσιαστικό πιστεύω δεν έχει αλλάξει. Το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει κάποια/ος για να αποκτήσει τη δική του φωνή είναι νομίζω να προσπαθήσει να είναι πρώτα γνήσιος και ειλικρινής με την δουλειά του.
Ο κόσμος συνδέεται ευκολότερα με το αυθεντικό, όχι με το πρωτότυπο.
Έχεις ποτέ βρεθεί σε ένα δημιουργικό αδιέξοδο; Πως το αντιμετώπισες;
Φυσικά. Αμέτρητες φορές. Τουλάχιστον όπως αντιλαμβάνομαι εγώ την φράση. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο μου δουλεύει σε δυο ταχύτητες. Αν συμβεί εν ώρα δουλειάς που πρέπει να παραδοθεί σύντομα, σφίγγω τα δόντια και κάνω πως δεν συμβαίνει. Σε μια τέτοια συνθήκη το τελειωμένο είναι πιο σημαντικό από το «καλό».
Αν συμβεί σε στιγμή που δεν υπάρχει μεγάλη πίεση χρόνου προσπαθώ να εγκαταλείψω κάθε σχετική προσπάθεια και να δώσω την προσοχή μου σε κάτι εντελώς διαφορετικό για λίγο. Ή και πολύ. Αυτή η παύση μπορεί να κάνει θαύματα. Η πρώτη προσέγγιση πρέπει να πω ωστόσο, είναι καμιά φόρα παράξενα ικανοποιητική ακόμα και αν το αποτέλεσμα δεν είναι. Νιώθεις μια άγρια χαρά. Σαν νικητής σε αγώνα μποξ. Σε κάθε περίπτωση νομίζω το αντίδοτο —με ή χωρίς παύση— είναι απλά να συνεχίσεις να δουλεύεις.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που σχεδιάζεις;
Θα ήμουν εξαιρετικά βαρετό θέαμα για τους περισσότερους νομίζω την ώρα που δουλεύω. Μικρή διαφορά θα είχε από το να κοιτάς έναν λογιστή στο γραφείο του. Όλη η δράση είναι κυρίως μέσα στο κεφάλι μου. Δεν έχει καμία φωτογένεια η όλη διαδικασία. Αν έπρεπε να την συνοψίσω θα έλεγα πως είναι δύο φωνές που ακούω εναλλάξ. Η μία παίρνει τις αποφάσεις και η άλλη εκτελεί. Φανταστείτε έναν πειρατή να υποδεικνύει στο πλήρωμά του πού να ψάξουν μήπως ανακαλύψουν θησαυρό, και εκείνους να προσπαθούν να βρουν τρόπο να εκτελέσουν τις εντολές του καπετάνιου τους. Αυτή η χαριτωμένη παρομοίωση μοιάζει στα αλήθεια με εμένα να κάθομαι παγωμένος να κοιτάζω για ώρα την εικόνα που δουλεύω και έπειτα να σχεδιάζω πάλι για λίγο. Καμιά φορά κοιτάζω πολύ περισσότερη ώρα από ότι σχεδιάζω.
Έχουν ποτέ απορρίψει κάποιο σχέδιο σου και αν ναι, ποια η αντίδρασή σου;
Βεβαίως. Νομίζω το βασικό μου μέλημα είναι να ακούσω τον λόγο. Με νοιάζει αν μπορώ να μάθω κάτι από αυτό. Η απόρριψη αυτή καθαυτή δε μου λέει κάτι. Είναι μια στιγμή σε μια πορεία. Δεν σηματοδοτεί τίποτα για μένα.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Η εικόνα είναι και αυτή μια γλώσσα με το δικό της συντακτικό.
Όπως υπάρχουν οι κατάλληλες λέξεις να μιλήσουμε για κάτι, έτσι υπάρχει κ η κατάλληλη εικόνα αντίστοιχα. Το θέμα εδώ είναι τι ακριβώς σημαίνει κατάλληλο για τον καθένα. Κάποιος θέλει να είναι διακριτικός, άλλος μπορεί να θέλει να γίνει ωμός. Το «κατάλληλο» είναι σχετική έννοια και η εικόνα —όπως και η γλώσσα— είναι σε θέση να επικοινωνήσει οτιδήποτε με οποιονδήποτε τρόπο.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν σχεδιάζεις; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Υπάρχουν ίσως κάποιες μικρές εμμονές. Κάποια πράγματα που χρησιμοποιώ συχνά ως σύμβολα. Θεματικά νομίζω όμως δεν έχω συγκεκριμένες προτιμήσεις. Θα μπορούσα να βρω ενδιαφέρον υλικό οπουδήποτε.
Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχεις στο illustradays; Αν ναι, τι σε κάνει να ανυπομονείς γι’ αυτό; Αν όχι, πώς ήταν για εσένα η εμπειρία του πρώτου illustradays και τι περιμένεις από τη δεύτερη συμμετοχή σου;
Καταρχάς μου αρέσει που ο χώρος απέκτησε ένα κατάδικό του φεστιβάλ. Προσωπικά, χαίρομαι πολύ που είμαι μέρος του ενεργά φέτος λόγω της ωραίας αυτής αίσθησης του να ανήκεις και πως αυτό που κάνεις ανάγεται σε κάτι μεγαλύτερο από τον μικρόκοσμό σου. Είμαστε άνθρωποι που περνάμε πάρα πολύ χρόνο μόνοι μας. Είναι εύκολο να το ξεχάσεις αυτό.
Περισσότερα έργα του Κωστή Κυριακάκη μπορείτε να βρείτε εδώ.
Αριανίνα Κυρμανίδου
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι εικονογράφοι σήμερα;
Όπως συμβαίνει με την πλειονότητα των επαγγελμάτων σήμερα, έτσι και στην εικονογράφηση, μία μεγάλη πρόκληση είναι η οικονομική αποκατάσταση. Ανέκαθεν η ενασχόληση με τις τέχνες έθετε το ερώτημα κατά πόσο μπορεί η/ ο επαγγελματίας/ ερασιτέχνης καλλιτέχνης να εξασφαλίσει τα προς το ζην αποκλειστικά μέσω της δημιουργίας.
Έχοντας αναφερθεί στο διαδικαστικό και συνάμα σημαντικό κομμάτι της οικονομικής εξασφάλισης, το επόμενο και ίσης σπουδαιότητας ζήτημα είναι αυτό της καλλιτεχνικής ταυτότητας. Ποια/-ος είσαι ως καλλιτέχνης; Τι θέλεις να επικοινωνήσεις με το κοινό; Τι είναι αυτό που θα σε κάνει να ξεχωρίσεις – και γιατί – ανάμεσα στους αμέτρητους; Αέναα ερωτήματα τα οποία ορισμένες φορές βοηθάνε για να πας ένα βήμα παραπέρα την καλλιτεχνική σου αναζήτηση, και άλλες πάλι φορές σε γεμίζουν με αμφιβολίες και χάος. Πλάκα δεν έχει όμως;
Με αφορμή τη φετινή θεματική του φεστιβάλ ”beam of light”, τι σημαίνει για σένα φως;
Φως – κίνηση / θερμότητα / δόνηση / ένταση / πραότητα / αλήθεια. Ενυπάρχει σε όλους και αποκαλύπτεται με πολυδιάστατους τρόπους. Σώφρον και αναγκαίο να το αναζητάμε λίγο παραπάνω.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν ή μια εικονογράφο να διαμορφώσει μια προσωπική εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Σαφώς δύσκολο. Δεν είμαι ακόμα σίγουρη για το εάν το ζήτημα είναι να ξεχωρίσεις μέσα στο πλήθος for the sake of it, ή με έναν απλοϊκά ειλικρινή τρόπο να εδραιώσεις μία αίσθηση συνοχής και χαρακτήρα στις δημιουργίες σου, έτσι ώστε να συγκροτήσεις τον εσωτερικό σου καλλιτεχνικό κόσμο. Δοκιμάζεις και βλέπεις τι ταιριάζει.
Έχεις ποτέ βρεθεί σε ένα δημιουργικό αδιέξοδο; Πώς το αντιμετώπισες;
Συνεχώς. Δημιουργική έκφραση και αδιέξοδο είναι αλληλένδετες εκφάνσεις της δημιουργικής διαδικασίας. Υπάρχει δυστυχώς μία τάση προς κατάκριση και δαιμονοποίηση του καλλιτεχνικού μπλοκαρίσματος. Δε θα έπρεπε, διότι αυτά είναι τα πιο αναγκαία διαστήματα / το προστάδιο για το επόμενο βήμα, αυτό της αποκάλυψης της ψυχής. Δεν θεωρώ ότι είναι θέμα προς αντιμετώπιση – αν και πολλές φορές βιώνεται ως τέτοιο – αλλά περισσότερο κάτι με το οποίο χρειάζεται να πορευτείς και να συμβαδίσεις. Η δημιουργία και η έμπνευση χρειάζονται τον χρόνο και τον χώρο τους.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περίγραψέ μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που σχεδιάζεις;
Οι ημέρες δημιουργίας δεν είναι ίδιες. Κάποιες φορές είναι σαν μία μάχη, άλλες σαν το πιο ευχάριστο και θεραπευτικό πράγμα που έχεις βιώσει. Άκρως σημαντικό είναι να υπάρχει ποικιλία στην δημιουργική διαδικασία και όχι μονοτονία. Το ίδιο ισχύει και στον χώρο δημιουργίας μου. Κάποιες φορές επικρατεί μία φαινομενικά αυστηρή οργάνωση, η οποία τις περισσότερες φορές μεταμορφώνεται σε οργανωμένο χάος το οποίο έχω αντιληφθεί ότι με βοηθάει δραστικά στην δόμηση του έργου. Οι εναλλαγές, η ποικιλία, η ζεστασιά και η άνεση μέσα στον χώρο προωθούν αποτελεσματικά την όλη διαδικασία. Η μουσική, επίσης, είναι αναπόσπαστο κομμάτι και επηρεάζει αρκετά το αποτέλεσμα.
Έχουν ποτέ απορρίψει κάποιο σχέδιό σου και αν ναι, ποια η αντίδρασή σου;
Αρκετές φορές. Στις αρχές με προβλημάτιζε το τι θα μπορούσε να είναι αυτό που θα έκανε ιδανικό το έργο μου, με σκοπό να πληροί τα κριτήρια των εκάστοτε διαγωνισμών / open calls κτλ. Στην πορεία δουλεύεται αυτό το όχι και τόσο ευχάριστο συναίσθημα, και μετουσιώνεται σε επιμονή και εφευρετικότητα.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Εξαρτάται τι θεωρείται «κατάλληλο» και μη. Φυσικά και υπάρχουν θέματα άκρως ευαίσθητης φύσεως, τα οποία δεν σημαίνει ότι θα έπρεπε να μένουν ανέγγιχτα. Εφόσον υπάρχει ο σεβασμός και η ορθή απόδοση αξίας επί του θέματος, τότε μπορούμε να καταλήξουμε σε μία καταλληλότητα επικοινωνίας. Βέβαια, δεν χρειάζεται πάντοτε να επισπεύδουμε στο να επικοινωνήσουμε εν βρασμώ ψυχής – συχνά χρειάζεται να δώσουμε τον χώρο και χρόνο στο ζήτημα για να ωριμάσει και έτσι να εκφράσουμε την άποψη / έργο, που ευθυγραμμίζονται εν τέλει με την καταλληλότητα του θέματος.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν σχεδιάζεις; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Λατρεύω οτιδήποτε φολκλόρ και παραδοσιακό, καθώς μου αποπνέουν κάτι καθαρό και ειλικρινές, μαζί με μία συλλογική σοφία. Είναι πολυποίκιλα όπως ο άνθρωπος. Συνήθως εκεί καταλήγω όταν δημιουργώ, εξαρτάται βέβαια από τη διάθεση. Θέλω να μην περιορίζομαι και να δοκιμάζω οτιδήποτε με ικανοποιεί σε αυτό που στοχεύω να εκφράσω. Επίσης, εκτιμώ και μαγνητίζομαι από συγκεκριμένες αποδόσεις του μινιμαλισμού και του αφηρημένου. Τα τελευταία χρόνια παρατηρώ ότι με απασχολούν θεματικές κρίσιμων εννοιών, όπως της επικοινωνίας, της δυαδικότητας, της λεπτότητας, των αντιθέσεων, της επαφής, των κρυμμένων στοιχείων. Ζητήματα που πολλές φορές τα αποτυπώνω μέσω ανθρώπινων φιγούρων ή πορτρέτων.
Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχεις στο illustradays; Αν ναι, τι σε κάνει να ανυπομονείς γι’ αυτό; Αν όχι, πώς ήταν για εσένα η εμπειρία του πρώτου illustradays και τι περιμένεις από τη δεύτερη συμμετοχή σου;
Πρώτη φορά και είμαι γεμάτη περιέργεια να συναντήσω όλες τις δημιουργίες ταλαντούχων καλλιτεχνών του φεστιβάλ. Με ενθουσίασε η φετινή θεματολογία ”beam of light” καθώς είναι κάτι που νιώθω ότι χρειαζόμαστε περισσότερο μέσα μας.
Περισσότερα έργα της Αριανίνας Κυρμανίδου μπορείτε να βρείτε εδώ.
Γιώτα Κοκκόση
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι εικονογράφοι σήμερα;
Μεγάλο ποσοστό εικονογράφων στην Ελλάδα αναγκάζεται να έχει και κάποια παράλληλη δραστηριότητα, για να συμπληρώνει το εισόδημά του. Σε αυτή την περίπτωση, η κούραση και η διάσπαση ενδέχεται να δυσκολεύουν τη δημιουργική διαδικασία.
Με αφορμή τη φετινή θεματική του φεστιβάλ ”beam of light”, τι σημαίνει για σένα φως;
Επιλέγω το φως ως σύμβολο ελπίδας. Μέσα σε ένα περιβάλλον σκοτεινό, η ακτίνα φωτός σημαίνει το νέο ξεκίνημα, που μπορεί να ξεκινάει δειλά, με αμηχανία μπροστά στο ρίσκο, αλλά είναι εμφανώς εκεί και φέρνει αλλαγή στο περιβάλλον.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν ή μια εικονογράφο να διαμορφώσει μια προσωπική εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Η επιρροή από όσα βλέπουμε νομίζω ότι είναι αναπόφευκτη. Αλλά αν δεν προσπαθούμε να μοιάσουμε σε κάτι άλλο και αν δεν αυτολογοκρινόμαστε, η προσωπική εικαστική υπογραφή θα αναδυθεί μόνη της.
Έχεις ποτέ βρεθεί σε ένα δημιουργικό αδιέξοδο; Πώς το αντιμετώπισες;
Περνώντας πρώτα από τα στάδια απελπισίας και πανικού, συμμαζεύομαι και προσπαθώ να φτιάξω «κάτι που να μου αρέσει», οτιδήποτε, ακόμα και άσχετο με το θέμα μου. Αυτό κάποιες φορές με βοηθάει να ξεκλειδώσω και να βρω διεξόδους.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περίγραψέ μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που σχεδιάζεις;
Είναι ένα γραφείο με πάρα πολλά χαρτιά μικρά και μεγάλα, πολλά σκίτσα και σημειώσεις, λίγο χάος, λίγος καφές, υπολογιστής, μουσική. Τα κλασικά.
Έχουν ποτέ απορρίψει κάποιο σχέδιο σου και αν ναι, ποια η αντίδρασή σου;
Ίσως λόγω της εμπειρίας μου ως γραφίστρια, να είμαι κάπως μαθημένη στην απόρριψη και στη συζήτηση. Προσπαθώ να σκέφτομαι το ενδεχόμενο ο άλλος να έχει δίκιο, να το εξετάσω, και να μην με κατακλύζει ο εγωισμός. Τέλος πάντων, προτείνω συζήτηση.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Υποθέτω ότι κάθε δημιουργός βρίσκει τις δικές του κατάλληλες εικόνες. Σε μένα ίσως ταιριάζουν περισσότερο υπαινικτικές εικόνες, αλλά πάντα εξαρτάται πού θα εφαρμοστούν αυτές και ποιο είναι το κοινό στο οποίο απευθύνονται.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν σχεδιάζεις; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Οι άνθρωποι, το ύφος τους, σκύλοι, αστεία.
Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχεις στο illustradays; Αν ναι, τι σε κάνει να ανυπομονείς γι’ αυτό; Αν όχι, πώς ήταν για εσένα η εμπειρία του πρώτου illustradays και τι περιμένεις από τη δεύτερη συμμετοχή σου;
Φέτος είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω στην έκθεση. Ανυπομονώ να δω ποικιλία, διάφορες εικαστικές προσεγγίσεις από τους δημιουργούς και με αφορμή αυτά τα έργα να γνωριστούμε περισσότερο.
Περισσότερα έργα της Γιώτας Κοκκόση μπορείτε να βρείτε εδώ.
Γιώργος Χατζηβασιλάκης
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι εικονογράφοι σήμερα;
Ασχολούμαι ερασιτεχνικά με την εικονογράφηση, δεν έχω επαγγελματική τριβή για να απαντήσω εμπειρικά (αν και θα το ήθελα). Φαντάζομαι πως οι προκλήσεις είναι οικονομικής αλλά και καλλιτεχνικής φύσης, καλύτερα όμως να πουν όσοι τα γνωρίζουν από μέσα. Γενικότερα, το να είσαι δημιουργικός την ώρα που οι κοινωνίες μας, πολιτικά και οικονομικά είναι όπως είναι, αποτελεί από μόνο του μια μεγάλη πρόκληση.
Με αφορμή τη φετινή θεματική του φεστιβάλ ”beam of light”, τι σημαίνει για σένα φως;
Φως σημαίνει ζωοδόχος δύναμη και μέγιστη ταχύτητα στο σύμπαν. Φως σημαίνει και σκοτάδι, γιατί πως αλλιώς θα το αντιλαμβανόμασταν; Ενίοτε σημαίνει και ελπίδα, έτσι με οδήγησε να το ερμηνεύσω η φετινή θεματική, αλλά αυτό είναι υποκειμενικό καμιά φορά. Αν είσαι βαμπίρ ας πούμε…
Πόσο δύσκολο είναι για έναν ή μια εικονογράφο να διαμορφώσει μια προσωπική εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Δεν μπορώ να απαντήσω με ευκολία πώς λειτουργεί για τον καθένα και την καθεμία εικονογράφο. Η εικόνα κυριαρχεί στα πάντα εδώ και πολλές δεκαετίες, πιστεύω πως αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι ο ρυθμός έκθεσής μας στις εικόνες είναι οριακά μη επεξεργάσιμος. Προσωπικά η ασταμάτητη εισροή πληροφορίας, οπτικής και μη, πολλές φορές με αποδιοργανώνει, δεν το διαχειρίζομαι εύκολα. Από την άλλη όλο και κάτι μου μένει προς αξιοποίηση στη δουλειά μου, ζω την αντίφαση. Προτιμώ να ξοδεύω χρόνο για να μάθω να διαχειρίζομαι τα εργαλεία μου, παρά να μάθω να διαχειρίζομαι τον χρόνο έκθεσής μου στην πληροφορία. Βάσει αυτού θεωρώ πως η εικαστική υπογραφή αναπτύσσεται καθώς περνάς χρόνο πάνω στο αντικείμενο, όχι όμως ως αυτοσκοπός.
Έχεις ποτέ βρεθεί σε ένα δημιουργικό αδιέξοδο; Πώς το αντιμετώπισες;
Σίγουρα ναι, αλλά καθότι δεν είμαι επαγγελματίας για να με πιέζει κάποιο deadline, το άφησα μέχρι να μου ξανάρθει.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περίγραψέ μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που σχεδιάζεις;
Δουλεύω στο σπίτι, όποτε το φέρει η στιγμή ή υπάρχει κάποιο φιλικό πρότζεκτ, πηγαίνω στο γραφείο μου. Είναι ένα δωματιάκι με παράθυρο που χωράει δύο τραπέζια σε σχήμα γάμα, την καρέκλα και μια μικρή βιβλιοθήκη. Στο ένα τραπέζι υπάρχει ο υπολογιστής και η γραφίδα και στο δεύτερο μολύβια, πινέλα, ακουαρέλες και διάφορα άλλα παραδοσιακά μέσα. Ανήκω και σε ένα καλλιτεχνικό εργαστήρι (Into the Spot), η επαφή μου με τους ανθρώπους εκεί και την δημιουργικότητά τους ήταν καθοριστική για την δική μου εξέλιξη.
Έχουν ποτέ απορρίψει κάποιο σχέδιό σου και αν ναι, ποια η αντίδρασή σου;
Φυσικά και έχουν απορρίψει σχέδιο μου, και σε επίπεδο μεμονωμένης δουλειάς αλλά και σε επίπεδο διαγωνισμού. Σκέφτηκα απλά πως θέλω ακόμα δουλειά, νομίζω πως μέσα μου το γνώριζα ούτως ή άλλως. Το ότι έγινα δεκτός στο illustradays από την άλλη, με χαροποίησε ιδιαίτερα, όχι γιατί πλέον είμαι ένας φτασμένος εικονογράφος, αλλά γιατί μια αρκετά συνειδητή μου προσπάθεια έφερε αυτό το αποτέλεσμα.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Υποθέτω πως αυτό εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, από το πολιτισμικό πλαίσιο του δημιουργού και του αποδέκτη για παράδειγμα, αλλά ακόμα και την εικαστική γλώσσα που θα επιλέξει ο ίδιος ο καλλιτέχνης. Σίγουρα θα προκύπτουν δυσκολίες αλλά πιστεύω πως υπάρχουν «κατάλληλες» εικόνες. Εφόσον μπορούμε να γράψουμε ή να μιλήσουμε για ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα, μπορούμε και να το κάνουμε εικόνα. Εξάλλου είτε ο λόγος, είτε η εικόνα, αποτελούν μέσα νοητικής αναπαράστασης της εμπειρίας, ποτέ δεν φτάνουν την ίδια την εμπειρία.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν σχεδιάζεις; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Να είμαι ειλικρινής δεν υπάρχουν αγαπημένες θεματικές. Τη μια στιγμή μπορεί να σχεδιάσω ένα δυστοπικό περιβάλλον, έναν χαρακτήρα, και την άλλη μια σκηνή από παιδικό παραμύθι. Όχι και τόσο επαγγελματικό ίσως; Θα μάθω στο φεστιβάλ.
Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχεις στο illustradays; Αν ναι, τι σε κάνει να ανυπομονείς γι’ αυτό; Αν όχι, πώς ήταν για εσένα η εμπειρία του πρώτου illustradays και τι περιμένεις από τη δεύτερη συμμετοχή σου;
Είναι η πρώτη μου φορά που συμμετέχω σε κάποιο φεστιβάλ γενικότερα. Είμαι ενθουσιασμένος με αυτήν την εξέλιξη, είναι κάτι καινούριο για μένα. Η επαφή με τον κόσμο της εικονογράφησης σε ένα φεστιβάλ με τόσα εργαστήρια και που συμμετέχουν τόσοι καλλιτέχνες, για κάποιον που θέλει να μάθει και να μοιραστεί, νομίζω είναι ένας πολύ καλός λόγος να ανυπομονεί γι’ αυτό.
Περισσότερα έργα του Γιώργου Χατζηβασιλάκη μπορείτε να βρείτε εδώ.
Γιάννα Καπουράνη
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι εικονογράφοι σήμερα;
Η μεγαλύτερη πρόκληση για μένα που ασχολούμαι ερασιτεχνικά παράλληλα με την βασική δουλειά μου είναι να βρίσκω τον χρόνο και να παραμένω δημιουργική. Επίσης να μην επηρεάζομαι από τις αποδόσεις των σχεδίων μου στα social media αλλά και τα αρνητικά σχόλια.
Με αφορμή τη φετινή θεματική του φεστιβάλ ”beam of light”, τι σημαίνει για σένα φως;
Φως για μένα σημαίνει αρχή, επίκεντρο, αντίθεση.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν ή μια εικονογράφο να διαμορφώσει μια προσωπική εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Η εικαστική υπογραφή είναι κάτι μοναδικό που διαμορφώνεται διαφορετικά για τον καθένα. H πρόσβαση σε πληθώρα ερεθισμάτων θεωρώ πως μπορεί να σε βοηθήσει να ανακαλύψεις διαφορετικές ταυτότητες και μέσα από πειραματισμούς, εμπνεύσεις και προσωπικά βιώματα θα καταλήξεις στο μοναδικό ύφος σου.
Έχεις ποτέ βρεθεί σε ένα δημιουργικό αδιέξοδο; Πώς το αντιμετώπισες;
Υπάρχουν μέρες που δεν νιώθω δημιουργική ή μέρες που σχεδιάζω και δεν μου αρέσει τίποτα. Σε αυτές τις περιπτώσεις προσπαθώ να πάρω τον χρόνο μου και έπειτα να συνεχίσω ή να ξαναρχίσω με φρέσκια ματιά μετά από κάποιες μέρες.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περίγραψέ μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που σχεδιάζεις;
Σχεδιάζω στο σπίτι μου οπότε βασικά παντού. Σχεδιάζω στο μπλοκάκι μου με ότι έχω πρόχειρο και έπειτα ολοκληρώνω ψηφιακά το σχέδιό μου.
Έχουν ποτέ απορρίψει κάποιο σχέδιό σου και αν ναι, ποια η αντίδρασή σου;
Ναι! Η απόρριψη είναι κομμάτι της δουλειάς, οπότε προσπαθώ να μην με επηρεάζει. Συνήθως με επηρεάζει περισσότερο αν το σχέδιο είναι από τα αγαπημένα μου και τελικά δεν χρησιμοποιηθεί.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Είναι στο χέρι του δημιουργού πώς θα δείξει τις εικόνες και πώς θα επικοινωνήσει το θέμα του. Για άλλους ο ρεαλισμός είναι κατάλληλος και για άλλους η αλληγορία. Είναι ωραίο να βλέπεις πως μεταφράζονται τα δύσκολα θέματα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και μορφές.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν σχεδιάζεις; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Εικόνες από την καθημερινότητα, φυτά και κυρίως τον γάτο μου. Συνήθως σχεδιάζω σώματα και συνδυασμούς τοπίων.
Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχεις στο illustradays; Αν ναι, τι σε κάνει να ανυπομονείς γι’ αυτό; Αν όχι, πώς ήταν για εσένα η εμπειρία του πρώτου illustradays και τι περιμένεις από τη δεύτερη συμμετοχή σου;
Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που θα συμμετάσχω πρώτη φορά στο φεστιβάλ. Ανυπομονώ για τις δραστηριότητες που θα λάβουν χώρα στο πλαίσιο του φεστιβάλ, την έκθεση και να γνωρίσω διαφορετικούς καλλιτέχνες και τα έργα τους.
Περισσότερα έργα της Γιάννας Καπουράνη μπορείτε να βρείτε εδώ.
Σοφία Κυρίμη
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι εικονογράφοι σήμερα;
Πέρυσι στην αντίστοιχη ερώτηση είχα απαντήσει πως η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η επανάληψη. Ο φόβος για το τι είναι δικό σου και τι όχι. Ο φόβος για τη μοναδικότητα που θέλουμε να μας διέπει. Φέτος αναθεωρώ, δεν μας ανήκει τίποτα. Η πρόκληση λοιπόν είναι το να καταφέρουμε να παραδεχθούμε, να εκτιμήσουμε, να θαυμάσουμε και να συνδεθούμε με όλους τους δημιουργούς.
Με αφορμή τη φετινή θεματική του φεστιβάλ ”beam of light”, τι σημαίνει για σένα φως;
Το φως σημαίνει άνθρωποι στεφανωμένοι με ήλιους και ανθισμένα κορμιά. Άνθρωποι ελεύθεροι. Μόνο το φως, η απλότητα και η κατανόηση μπορούν να τα αποδεχτούν, να τα αγκαλιάσουν, να τα αφήσουν να υψωθούν.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν ή μια εικονογράφο να διαμορφώσει μια προσωπική εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Είναι δύσκολο να αποφύγεις τη σύγκριση και τη μίμηση. Άλλα υπάρχει και μια φανταστική ομορφιά του πόσο μοιάζουμε, υπάρχει μια αυθόρμητη ανθρώπινη ένωση. Ας κλείσουμε για λίγο τις οθόνες μας, η ταύτιση θα προέλθει από τη φύση μας.
Έχεις ποτέ βρεθεί σε ένα δημιουργικό αδιέξοδο; Πώς το αντιμετώπισες;
Πολλές φορές νιώθω πως δεν υπάρχει έμπνευση ούτε ικανότητα για δημιουργία. Όταν φτάνω σε τέλμα ψαχουλεύω τα βιβλία μου και διαβάζω ποιήματα και λογοτεχνία. Λέξεις γεμάτες εικόνες και φαντασία.
Έχουν ποτέ απορρίψει κάποιο σχέδιο και αν ναι, ποια η αντίδρασή σου;
Δεν έχει τύχει να απορριφθεί κάποιο έργο μου. Η άμυνά μου για μια τυχόν απόρριψη είναι η σκέψη ότι δεν προσπάθησα αρκετά
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Πάντα υπάρχουν. Και ναι μπορούν να αποδοθούν με τον πιο σκληρό, αστείο και ρεαλιστικό τρόπο. Αυτή είναι η μαγεία της οπτικής επικοινωνίας και αυτό καλούμαστε να κάνουμε άλλωστε, να εφεύρουμε χίλιους τρόπους για να επικοινωνήσουμε το κοινωνικό μας σχόλιο.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν σχεδιάζεις; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Μου αρέσει να εικονογραφώ κοινωνικά θέματα, αντικαθιστώντας τη μαυρίλα τους με μια πιο ανάλαφρη γραφή και χρώμα. Νομίζω πως πάντα η καλλιτεχνική μου έμπνευση τρεφόταν από τους ίδιους τους ανθρώπους, γι’ αυτό και σχεδόν (αν όχι όλα) τα έργα μου είναι ανθρωποκεντρικά. Το βρίσκω λυτρωτικό και απελευθερωτικό να αποτυπώνονται στο χαρτί, όλα όσα μας πνίγουν, η καταπίεση, οι κοινωνικές ανισορροπίες και η αδικία.
Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχεις στο illustradays; Αν ναι, τι σε κάνει να ανυπομονείς γι’ αυτό; Αν όχι, πώς ήταν για εσένα η εμπειρία του πρώτου illustradays και τι περιμένεις από τη δεύτερη συμμετοχή σου;
Το 2021 είχα τη τιμή και την τύχη να βρίσκομαι ανάμεσα σε φανταστικούς δημιουργούς στο 1ο φεστιβάλ εικονογράφησης. Το illustradays αποτελεί ελπίδα και αφορμή για να ξεκουνηθώ, να εμπνευστώ και να ζωγραφίσω. Οι προσδοκίες μου από το φεστιβάλ είναι να γνωρίσω νέους ανθρώπους, να ακούσω τις ιστορίες τους και να μοιραστούμε την ελευθερία της δημιουργίας.
Περισσότερα έργα της Σοφίας Κυρίμη μπορείτε να βρείτε εδώ.
