Ένας ελάχιστα γνωστός καμβάς από τον μετα-ιμπρεσιονιστή Πολ Γκογκέν που δεν έφυγε από τις Ηνωμένες Πολιτείες από τη δεκαετία του 1940 θα διατεθεί προς πώληση αυτό τον μήνα στη διαδικτυακή έκθεση της Fine Arts Paris. Η πώληση έρχεται σε μια εποχή αυξανόμενης διαμάχης γύρω από τον Γκογκέν και την Πολυνησιακή περίοδό του, η οποία περιλάμβανε σχέσεις με νεαρά κορίτσια στο νησί της Ταϊτής του Γαλλικού Ειρηνικού και τις εμβληματικές απεικονίσεις τους. Από το έργο με τίτλο “Teurahaimata a Poturu“, μιας ελαιογραφίας μιας γυναίκας σε μπλε φόντο, υπάρχει μόνο μια γνωστή φωτογραφία, μια ασπρόμαυρη που κατέχει η γαλλο-αμερικανική δυναστεία της οικογένειας συλλεκτών και δισεκατομμυριούχων Wildenstein, η οποία αναπαράχθηκε σε έναν κατάλογο του 1964.
Το έργο αγοράστηκε πριν από το 1895 από τον συλλέκτη Edouard Paulin Jenot και πέρασε από αρκετούς ιδιοκτήτες πριν από την απόκτησή του από τη διάσημη αμερικανική οικογένεια το 1943, αφού εμφανίστηκε μια φορά σε ένα μουσείο του Κλίβελαντ το 1942. Είναι ένα από τα λίγα που ζωγράφισε ο Γκογκέν κατά το πρώτο του ταξίδι στην Ταϊτή, όπου τελικά και πέθανε το 1903, σε ηλικία 54 ετών.
Ο ιδιοκτήτης της γκαλερί της Νέας Υόρκης, Jill Newhouse, ο οποίος παρουσιάζει το έργο στο Fine Arts Paris, δεν αποκάλυψε μια τιμή, αλλά παρόμοια έργα έχουν πουληθεί έως και 10 εκατομμύρια ευρώ.
Ο Γκογκέν εγκατέλειψε την Ευρώπη το 1891, σε κακή ψυχολογική κατάσταση για να ταξιδέψει στην Πολυνησία. Αρχικά εγκαταστάθηκε στην Ταϊτή και αργότερα στις Νήσους Μαρκέζας. Εκεί πέρασε σχεδόν όλη την υπόλοιπη ζωή του, πραγματοποιώντας μόνο μία επίσκεψη στη Γαλλία. Τα έργα της περιόδου αυτής θεωρούνται ίσως τα καλύτερα δείγματα της εργασίας του και ξεχωρίζουν για τον έντονο συμβολισμό τους και τον πολλές φορές θρησκευτικό χαρακτήρα τους, εμφανώς επηρεασμένα από τον πολιτισμό των ιθαγενών της Πολυνησίας.
Ο Γκογκέν με τα σημερινά μέτρα θα χαρακτηριζόταν παιδόφιλος. Στην εξωτική Ταϊτή εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την υπεροχή της αποικιοκρατικής χώρας του είχε κατ’ επανάληψη σεξουαλικές σχέσεις με νεαρά κορίτσια, “παντρεύτηκε” δύο από αυτά και έκανε παιδιά μαζί τους. Το έργο του δεν μπορεί να ακυρωθεί, αλλά η ιστορία των προσωπικών του επιλογών είναι στο επίκεντρο μιας συζήτησης που έχει δικάσει και καταδικάσει πολλούς καλλιτέχνες όχι μόνο του 19ου αλλά και του 20ου αιώνα.
