Ξεκίνησε η γιορτή του ντοκιμαντέρ

Αν έπρεπε να διαλέξω ποια από τις δύο εβδομάδες θα πάρω άδεια από τη δουλειά μου, το Νοέμβριο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου ή τον Μάρτιο στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ σίγουρα θα διάλεγα τη δεύτερη. Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ είναι ένα Φεστιβάλ στο οποίο δεν αναζητώ τη συγκλονιστική ταινία για να μείνω ικανοποιημένος… απλά βλέπω ενδιαφέρουσες ταινίες και μαζεύω πληροφορίες, συνήθως για θέματα που με ενδιαφέρουν (αλλά και συχνά για θέματα που δεν έχω ιδέα αν με ενδιαφέρουν), μέσω της αγαπημένης μου τέχνης, του κινηματογράφου. Πολλές φορές ακόμα κι αν δε μου αρέσει ένα ντοκιμαντέρ πάλι νιώθω ότι κάτι έχω κερδίσει βγαίνοντας από την αίθουσα.

Η τελετή έναρξης του 14ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου Αιώνα, που έλαβε χώρα την Παρασκευή 09.03.2012 στις 20.30 στον κινηματογράφο Ολύμπιον, ήταν λιτή όπως αρμόζει στην εποχή μας. Αρχικά, η ομάδα κρουστών “Κρούση” τόνωσε τους παρευρισκόμενους με ένα ηχητικό σετ που μας θύμισε τις καλοκαιρινές μέρες στην πλατεία Συντάγματος και τον Λευκό Πύργο, προμηνύοντας τον έντονο πολιτικοποιημένο χαρακτήρα των περισσότερων ταινιών του φετινού προγράμματος. Στη συνέχεια, τόσο ο Διευθυντής του Φεστιβάλ, κ. Δημήτρης Εϊπίδης, όσο και ο κ. Σπύρος Πέγκας, Αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης (εκπροσωπώντας τον Δήμαρχο και Πρόεδρο του Φεστιβάλ κ. Γιάννη Μπουτάρη) καλωσόρισαν τους προσκεκλημένους και κήρυξαν την έναρξη του σημαντικότερου, κατά τη γνώμη μου, ανοιξιάτικου γεγονότος της πόλης.

Πρώτη επίσημη προβολή του Φεστιβάλ η πολυσυζητημένη ταινία Indignados του Τόνι Γκάτλιφ, η οποία κινούμενη ανάμεσα στο δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ και το στιλιζαρισμένο video clip, άφησε ανάμικτες εντυπώσεις. Σίγουρα όμως, σε συνδυασμό με το κλίμα, τον κόσμο και τη διαχεόμενη ενέργεια κατάφερε να ανοίξει την όρεξη για περισσότερες προβολές και να δημιουργήσει στο κοινό μια γλυκιά αναμονή για το τι πρόκειται να ακολουθήσει τις υπόλοιπες μέρες του Φεστιβάλ. Έτσι κι εγώ λοιπόν δεν άργησα να κατευθυνθώ προς τις αίθουσες του λιμανιού για μια ακόμη προβολή. Το ντοκιμαντέρ του Martin Witz “Η ουσία – το LSD του Αλπερτ Χόφμαν” ήταν μια πολύ ολοκληρωμένη και αντικειμενική έρευνα του γνωστού σε όλους ναρκωτικού/φαρμάκου, που με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο και κέρδισε το άριστο της βαθμολογίας από μέρους μου.

Παρασκευή, εργάσιμη, περασμένη η ώρα, αλλά δε γινόταν να πάω για ύπνο χωρίς να περάσω από το Πάρτι Έναρξης. Πλήθος πιστών αψηφώντας το κρύο και τον βροχερό καιρό κατέκλυσαν το Bar Partizan. Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούσα τους φεστιβαλικούς γνωστούς /αγνώστους που συναντιόντουσαν και πάλι. Σάλο προκάλεσαν οι ποσότητες κρασιού που προσφέρθηκαν στους καλεσμένους, ενώ το κέφι κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Και παρόλο που με τόσα μαζεμένα κλισέ θα μπορούσα άνετα να τα παρατήσω όλα και να γίνω παρουσιαστής σε κάποιο δελτίο ειδήσεων, υπόσχομαι ότι θα συνεχίσω να βλέπω ταινίες, προσπαθώντας παράλληλα να σας μεταφέρω όσο μπορώ καλύτερα τον παλμό του 14ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.