Η σπουδαιότερη ιστορικο-θρησκευτική ταινία που γυρίστηκε ποτέ και μία από τις πλέον κλασικές στην ιστορία του σινεμά «γεννήθηκε» χάρη σ’ ένα δαπανηρό στοίχημα. Το 1957 η MGM στην προσπάθειά της να διαφύγει την επικείμενη χρεοκοπία και λαμβάνοντας υπόψιν τη μεγάλη επιτυχία που είχαν σημειώσει «Οι Δέκα Εντολές» (1956) της Paramount Pictures πήρε την απόφαση να προχωρήσει τελικά στην υλοποίηση μίας ιδέας που είχε πέσει στο τραπέζι μερικά χρόνια πριν. Στο ριμέικ δηλαδή του βασισμένου στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Λιου Γουάλας φιλμ «Μπεν Χουρ» που είχε κυκλοφορήσει το 1925 σε σκηνοθεσία του Φρεντ Νίμπλο και με πρωταγωνιστή τον Ραμόν Νοβάρο. Η κινηματογραφική αναβίωση της περιπετειώδους ιστορίας του Ιουδαίου πρίγκιπα που εκτυλίσσεται παράλληλα και κάποιες στιγμές διασταυρώνεται με τη ζωή του Χριστού είτε θ’ αποδεικνυόταν σωτήρια είτε θα οδηγούσε το στούντιο στην ολοκληρωτική καταστροφή.
Ο ρόλος του παραγωγού ανατέθηκε στον Σαμ Ζίμπαλιστ και αυτός με τη σειρά του απευθύνθηκε σ’ έναν σπουδαίο μάστορα, τον Γουίλιαμ Γουάιλερ, ζητώντας του ν’ αναλάβει το σκηνοθετικό τιμόνι. Εκείνος δέχτηκε όχι μόνο γιατί ήθελε να καταπιαστεί και με το συγκεκριμένο είδος με το οποίο δεν είχε μέχρι τότε ασχοληθεί αλλά και επειδή, όπως ο ίδιος παραδέχτηκε αργότερα, ήθελε να ξεπεράσει τον Σεσίλ Ντε Μιλ, τον μετρ του ιστορικού και βιβλικού έπους. Και τα κατάφερε γιατί αυτό που δημιούργησε επισκίασε τις συναφείς ταινίες που είχαν προηγηθεί.
Οι αριθμοί πίσω από το «Μπεν Χουρ» εντυπωσιάζουν. 8 μήνες αφιερωμένοι στα γυρίσματα και άλλοι 6 στο post-production, 10.000 κομπάρσοι, 2.500 άλογα, 200 καμήλες, εκατοντάδες σκηνικά. Ο Γουάιλερ όμως δεν αρκέστηκε μόνο στο να προσφέρει πλούσιο θέαμα. Πέρα από τις φαντασμαγορικές σκηνές δράσης με πιο διάσημη αυτή της αρματοδρομίας (την οποία στην πραγματικότητα σκηνοθέτησαν οι βοηθοί του) έφτιαξε και σεκάνς εικαστικής τελειότητας, όπως εκείνη της Γέννησης, και διείσδυσε στον ψυχισμό των χαρακτήρων.
To 212 λεπτών αριστούργημα του μεγάλου αυτού σκηνοθέτη με τον Τσάρλτον Ίστον στον πρωταγωνιστικό ρόλο, η πιο ακριβή μέχρι εκείνη την εποχή παραγωγή, έκανε πρεμιέρα στις 18 Νοεμβρίου του 1959 σώζοντας τελικά την MGM από το «λουκέτο». Σάρωσε στο box office και αναδείχθηκε στη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία της χρονιάς. Ακολούθησε το ρεκόρ των 11 Όσκαρ. Ένα ρεκόρ που ισοφαρίστηκε δεκαετίες αργότερα από τον Τιτανικό του Τζέιμς Κάμερον.
Τι κι αν κάποιοι υποστηρίζουν ότι το «Μπεν Χουρ» έχει πλέον γεράσει; Το εμβληματικό αυτό φιλμ, σταθερή επιλογή των καναλιών για την περίοδο της Μεγάλης Εβδομάδας, εξακολουθεί 63 χρόνια μετά να αιχμαλωτίζει τους θεατές. Γιατί πρόκειται για τον ορισμό του κινηματογραφικού έπους. Γιατί πρόκειται για ένα θαύμα της 7ης τέχνης.
