Με αφορμή την επέτειο της Μικρασιατικής καταστροφής παρουσιάζεται η περιοδική έκθεση «ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ: Τεκμήρια και μνήμες» στο Μουσείο της Πόλης του Βόλου από τις 16 Δεκεμβρίου έως τις 26 Μαρτίου.
Η συμπλήρωση το 2022 των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική καταστροφή αποτελεί για το Βόλο, την πόλη που υποδέχθηκε τον μεγαλύτερο αριθμό Μικρασιατών προσφύγων στη Θεσσαλία και την Κεντρική Ελλάδα, ένα κομβικό ιστορικό ορόσημο.
Η έκθεση μέσα από την παρουσίαση αυθεντικών τεκμηρίων και προφορικών μαρτυρίων αναδεικνύει τις ποικίλες πτυχές της περιπέτειας του μικρασιατικού Ελληνισμού, αλλά και να συλλέξει και διασώσει ό,τι έχει ακόμη μείνει από την άυλη και υλική πολιτιστική κληρονομιά της πρώτης γενιάς προσφύγων.
Τα αυθεντικά τεκμήρια από τη ζωή στη Μικρά Ασία και προφορικές μαρτυρίες προσφύγων πρώτης και δεύτερης γενιάς που συγκεντρώθηκαν και παρουσιάζονται είναι το αποτέλεσμα μιας κοπιώδους έρευνας που περιλάμβανε στοχευμένες επαφές για τη συγκέντρωση τεκμηρίων που έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες από την πατρίδα, όπως:
φωτογραφίες, ρούχα, αξεσουάρ, στρωσίδια, κεντήματα, εικόνες, ευαγγέλια, κοσμήματα, φυλαχτά, τάματα, είδη καθημερινής χρήσης, πιστοποιητικά ταυτοπροσωπίας, επαγγελματικά εργαλεία, παιχνίδια, διακοσμητικά αντικείμενα, νομίσματα – χαρτονομίσματα, μικροέπιπλα.
Παράλληλα, έγινε συγκέντρωση προφορικών μαρτυριών από τους πρόσφυγες των επόμενων γενιών σχετικές με την οικογένειά τους, τις μνήμες που έχουν παραδοθεί από γενιά σε γενιά για την ιστορία της οικογένειας, την καθημερινή ζωή στον τόπο καταγωγής τους, καθώς και το ταξίδι προς τον Βόλο και την εγκατάσταση στη νέα πατρίδα.
Δεκάδες πρόσφυγες 3ης και 4ης γενιάς παραχώρησαν κομμάτια δαντέλας, τμήματα από παλιές ενδυμασίες, φωτογραφίες, στέφανα του γάμου στη γυάλινη θήκη τους, εικόνες, εργαλεία, χάλκινα σκεύη, όλα μικρά, ευτελή τα περισσότερα, σωσμένα με χίλιες δυσκολίες που φυλάσσονται από τους απογόνους των προσφύγων ως πολύτιμοι θησαυροί.
Τα ταπεινά και πολύτιμα τεκμήρια της προσφυγικής ζωής στο Βόλο συνοδεύουν μοναδικές και συγκινητικές ιστορίες για το παλιό σπίτι, τις δουλειές, τις συνήθειες και τα έθιμα, τον πόλεμο και το χωρισμό, τις μάχες και τις απώλειες, την άφιξη στη νέα πατρίδα, στέγη, τη δουλειά, τους νέους γείτονες.
Όλα εκείνα που μεταφέρονται από γενιά σε γενιά και γίνονται οι γέφυρες με τις οποίες διάβηκε κάθε προσφυγική οικογένειας εδώ κι έναν αιώνα.
Η έκθεση πλαισιώνεται από πολυσέλιδο (128 σελίδες) κατάλογο με φωτογραφίες των αντικειμένων που έφεραν οι πρόσφυγες από την πατρίδα τους, αλλά και συνεντεύξεις των απογόνων τους, που τα διέσωσαν και τα παραχώρησαν για τις ανάγκες της έκθεσης.
Παρουσιάζεται έτσι, για πρώτη φορά σε έντυπη μορφή, ένα σημαντικό σύνολο με εικόνες πολλών και διαφορετικών αντικειμένων, πέραν των θρησκευτικών εικόνων- από τη μικρασιατική πατρίδα συνοδευόμενο από μαρτυρίες – μνήμες για τη ζωή εκεί και το ταξίδι τους στη νέα πατρίδα.
