«…Οι εικόνες που είχα εγώ ήταν για άτομα που τρελαίνονταν ζώντας στην πόλη. Εικόνες γονιών τόσο πεινασμένων και στερημένων, που έτρωγαν τα ίδια τους τα παιδία. Εικόνες ατόμων, νεαρών στην ηλικία μου, που σήκωναν τα μάτια από την άσφαλτο και τυφλώνονταν από τον ήλιο. Οι εικόνες αυτές μου έμειναν ακόμα και όταν έφυγα από την πόλη. Εικόνες με τόση βία και κακία που έμοιαζαν να είναι το μόνο σημείο αναφοράς μου για πολύ καιρό μετά. Από τότε που έφυγα.»
Bret Easton Ellis
Με αφορμή το βιβλίο του Bret Easton Ellis «Λιγότερο από το μηδέν» ο Μίλτος Μιχαηλίδης ξεδιπλώνει στους χώρους της γκαλερί ένα εικαστικό σχόλιο για την σύγχρονη πραγματικότητα. Μέσα από τρεις εγκαταστάσεις και έντεκα ζωγραφικά έργα παραθέτει , με αρκετή δόση ειρωνείας, προσωπικές απόψεις για τον κόσμο δημιουργώντας έτσι ένα ενιαίο περιβάλλον που λειτουργεί κατά κάποιο τρόπο σαν ένας, ίσως όχι και τόσο παραμορφωτικός, καθρέφτης της σημερινής κοινωνίας.
Εικοσιπέντε χρόνια μετά την κυκλοφορία του συγκεκριμένου βιβλίου- καταγραφή μιας πεσιμιστικής Αμερικής- ο Μιχαηλίδης χρησιμοποιεί τον ίδιο τίτλο στην έκθεση του θέλοντας να τονίσει με αυτό το τρόπο το προφανές: ο άνθρωπος δεν έχει αλλάξει κατά το ελάχιστο και όσο η αδιαφορία παραμένει το κύριο χαρακτηριστικό του δύσκολα θα μπορέσει να αλλάξει και τον κόσμο του.