Μια πρωτότυπη παράσταση που τον πρώτο λόγο έχει η έρευνα θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει το θεατρόφιλο κοινό από τις 23 Μαρτίου στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών.
Το «96%» αποτελεί μια lecture performance του Πρόδρομου Τσινικόρη και της ομάδας του και στο «μικροσκόπιο» τους μπαίνει η Θεσσαλονίκη του 1943. Αφηγείται μια ιστορία σκοτεινή και λησμονημένη, τα ίχνη της οποίας όμως είναι ακόμα εδώ. Η παράσταση – ντοκιμαντέρ, επιχειρώντας μια αρχαιολογία του παρόντος, τα αναζητά, όχι μόνο σε μελέτες, αρχεία και μαρτυρίες, αλλά και με επιτόπια έρευνα στη σημερινή πόλη, στους δρόμους, στα κλειστά μαγαζιά, στα παλιά και τα καινούργια κτίρια, ακόμα και στο ίδιο το Κρατικό Θέατρο.
Πρόκειται ουσιαστικά για μια… χορογραφία στοιχείων, μύθων και προκαταλήψεων, για τα χρόνια της κατοχής και τη συλλογική κρίση αμνησίας που ακολούθησε στη Θεσσαλονίκη. Η έρευνα πραγματοποιείται επί σκηνής, παρουσία των θεατών, με ντοκουμέντα και τεκμήρια τα οποία συναντάει κανείς καθημερινά στη Θεσσαλονίκη του σήμερα.
Το project «96%» αποτελεί τμήμα του Ευρωπαϊκού θεατρικού και παιδαγωγικού προγράμματος “Landscapes of Devastation” (Τοπία Καταστροφής) που πραγματοποιείται ταυτόχρονα σε τρεις πόλεις: Θεσσαλονίκη- Μαδρίτη- Βερολίνο. Πρόκειται για μια συνεργασία του ΚΘΒΕ με τη Schaubühne (Βερολίνο) και το La Joven (Μαδρίτη), που χρηματοδοτείται από το γερμανικό Ίδρυμα EVZ (Μνήμη, Ευθύνη, Μέλλον), σε συμπαραγωγή με την εταιρεία TooFarEast Productions.
Στο πλαίσιο του συγκεκριμένου προγράμματος έγιναν εργαστήρια όπου οι συντελεστές της παράστασης συζήτησαν με μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων και τον αντισημιτισμό.
Η παράσταση
Τον Μάρτιο του 1943 αναχωρεί από τη Θεσσαλονίκη το πρώτο τρένο για το Άουσβιτς. Μέχρι τον Αύγουστο θα εκτοπιστούν εκεί 50.000 Εβραίοι, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν θα επιστρέψουν ποτέ. Το 96% της εβραϊκής κοινότητας της πόλης εξολοθρεύεται στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι περιουσίες που αφήνουν πίσω τους περνούν σε χέρια μεσεγγυούχων, έπιπλα και σκεύη καταλήγουν σε χριστιανικά σπίτια και εμπορικά καταστήματα, οι μαρμάρινες πλάκες του παλιού νεκροταφείου τοποθετούνται στα πιο απίθανα σημεία της πόλης. Η μεγαλύτερη εβραϊκή κοινότητα των Βαλκανίων, που έδωσε κάποτε στην πόλη τον τίτλο «Μητέρα του Ισραήλ», σβήνεται από τον χάρτη ενώ μια νέα κοινωνική και οικονομική ελίτ αναδύεται.
Ποιοι αντιστάθηκαν και ποιοι συντάχθηκαν με τη βία; Πως κατασκευάστηκαν οι μηχανισμοί μνημοκτονίας και αποσιώπησης και ποιος είναι άραγε ο ρόλος ενός θεάτρου; Γιατί η παλιά αυτή ιστορία μας ενδιαφέρει και πως αφορά το δικό μας μέλλον; Σε μια προσπάθεια κριτικής προσέγγισης μιας περασμένης εποχής, η καλλιτεχνική ομάδα επί σκηνής, συνομιλεί με καλεσμένους από το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της Θεσσαλονίκης και καταθέτει τα ευρήματα της έρευνάς της για να συνθέσει μια νέα ιστορική και κοινωνική τοιχογραφία της «πόλης των φαντασμάτων».
