Έχοντας υποδεχθεί το 2024 αποχαιρετούμε και το πρώτο μισό της θεατρικής σεζόν σε αναμονή για πρεμιέρες που θα καταλάβουν τα αθηναϊκά θέατρα, από τον Γενάρη μέχρι τον Μάιο.
Νέες ιστορίες που θα προσγειωθούν σε μικρές και μεγάλες σκηνές, κάποιες βασισμένες σε μύθους, άλλες σε καλλιτέχνες – σταθμούς, μεγάλα κείμενα, νέα έργα αλλά και πρωτότυπες αναγνώσεις που θα πυροδοτήσουν διαφορετικά ταξίδια του μυαλού.
Παρακάτω 10 + 1 παραστάσεις που μας τράβηξαν την προσοχή και αναμένουμε να δούμε επί σκηνής φέτος.
Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα | Θέατρο Τέχνης Κ. Κουν, Υπόγειο
Μετά την «Αντιγόνη» του Ανούιγ, η Μαρία Πρωτόπαππα επιστρέφει στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης σκηνοθετώντας ένα σημαντικό έργο της παγκόσμιας δραματουργίας, το τελευταίο έργου του Ισπανού συγγραφέα και ποιητή Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» με τον Χρήστο Στέργιογλου στον ομώνυμο ρόλο.
Μια αυταρχική χήρα, μετά τον θάνατο του δεύτερου συζύγου της, επιβάλλει στις πέντε κόρες της 8 χρόνια πένθους και εγκλεισμού. Εκείνες απεγνωσμένα αντιδρούν, η κάθε μια με τον δικό της τρόπο, και με την αφορμή ενός νέου άντρα, ο οποίος για άλλην είναι εραστής, για άλλην μνηστήρας, για άλλην φαντασίωση, η ανάγκη για ζωή φουσκώνει, εκρήγνυται και ο θάνατος ξαναχτυπάει το σπίτι για να το πνίξει σε δεύτερο κύμα πένθους.
Ο Λόρκα με το ιδιαίτερο βλέμμα του οδηγεί τους θεατές σε μια γωνιά του κόσμου, σε μια άγονη γη, μια άνυδρη άκρη του, όπου τοποθετεί τον μεγεθυντικό και ποιητικό του φακό πάνω από ένα «Σπίτι», έναν συμβολικό τόπο, όπου μέσα του βράζει κυριολεκτικά η κλεμμένη ελευθερία και αξιοπρέπεια των γυναικών της γειτονιάς του, και όχι μόνο, της εποχής του, και όχι μόνο, νιώθοντας ο ίδιος φρίκη για τον τρόπο αντιμετώπισης τους.
The life and death of Jessica Brown | Εθνικό Θέατρο, Σκηνή Κατίνα Παξινού (Ρεξ)
Από τις 25 Ιανουαρίου «σε αυτό το live είστε όλες, όλοι, όλα καλεσμένες,-οι,-α! Φορέστε την πιο ροκ σας …διάθεση, αρπάξτε το ποτό σας από το μπαρ, περιηγηθείτε στον χώρο και χορέψτε μέχρι το τέλος».
Η Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών του Εθνικού Θεάτρου υποδέχεται για το ’24 το ”The life and death of Jessica Brown” με πρωταγωνιστές τους Ιάσωνα Άλυ, Στυλιάνα Ιωάννου, Τζέο Πακίτσας, Σοφία Πριόβολου, Χρυσάνθη Τσουκαλά, Kristof, Chris Scott.
Ο Τζέο Πακίτσας και η Σοφία Πριόβολου σκηνοθετούν το πιο αναπάντεχο live της σεζόν: το τελευταίο live της τραγουδίστριας Jessica Brown, μία εμφάνιση που θα συζητιέται για χρόνια μετά τον θάνατό της. Η καλύτερη στιγμή της πανκ ροκ μουσικής τώρα τελειώνει. Η Jessica Brown κηδεύεται επί σκηνής μπροστά στους θεατές σε ένα μοναδικό σόου που θα κλείσει στο φέρετρο την ιστορία μιας εμβληματικής μπάντας. Η μεγάλη ώρα πλησιάζει. Η ένταση κορυφώνεται. Πού είναι όμως η Jessica Brown; Γιατί δεν έχει έρθει; Τι ξέρουμε πραγματικά για εκείνη πριν αποφασίσει να κάνει την τελευταία της παγκόσμια εμφάνιση στο Εθνικό Θέατρο; Τα προβλήματα της μπάντας βγαίνουν στην επιφάνεια ενώ μοιάζει να την περιμένουν για πάντα. Εν αναμονή της lead singer, παρακολουθούμε από την κλειδαρότρυπα τα μέλη του μουσικού σχήματος να παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις για το μέλλον, ξεδιπλώνοντας το καθένα το πραγματικό του πρόσωπο. Ένας ολοκληρωμένος οδηγός αυτοκαταστροφής για ματαιόδοξες μπάντες.
Καρδιά του Σκύλου | Θέατρο Κιβωτός
Η Έφη Μπίρμπα και ο Άρης Σερβετάλης μετά την πρώτη κοινή επιδαύρια κάθοδό τους με τα «Βατράχια», «μπαίνουν» στην «Καρδιά του Σκύλου» του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ. Το εμβληματικό έργο του Ρώσου συγγραφέα καταλαμβάνει τη σκηνή του Θεάτρου Κιβωτός και η σκηνοθέτιδα επιχειρεί μία νέα στοχαστική ανάγνωση στην άγρια, ταραχώδη και κωμικά υπερρεαλιστική σάτιρα για την ανθρώπινη φύση.
Πρωταγωνιστές ο Άρης Σερβετάλης και ο Αντώνης Μυριαγκός. Μαζί τους η Ηλέκτρα Νικολούζου, ο Μιχάλης Θεοφάνους, η Χαρά-Μάτα Γιαννάτου, η Αλεξάνδρα Καζάζου και ο Σπύρος Δέτσικας.
Με όπλα της δύο ηθοποιούς που διακρίνονται για την έντονη σωματικότητά τους, τον Άρη Σερβετάλη και τον Αντώνη Μυριαγκό, η Έφη Μπίρμπα στήνει μία ποιητική παράσταση φωτίζοντας τον σύγχρονο άνθρωπο στον πυρήνα του, ενώ ταυτόχρονα μας υπενθυμίζει να παραμένουμε πάντα σε εγρήγορση για τη διαφύλαξη της ταυτότητάς μας.
Γραμμένη το 1925, η «Καρδιά του Σκύλου» δε δημοσιεύτηκε στη Σοβιετική Ένωση μέχρι το 1987 λόγω λογοκρισίας. Η ιστορία του περιστρέφεται γύρω από τον καθηγητή Πρεομπραζένσκι που μαζί με τον βοηθό του, δόκτορα Μπρομεντάλ, επιχειρούν ένα τολμηρό ιατρικό πείραμα. Μεταμοσχεύουν την υπόφυση και τους όρχεις ενός νεκρού άνδρα σε έναν αδέσποτο σκύλο ονόματι Σάρικ με τη φιλοδοξία να δημιουργήσουν ένα νέο μοντέλο ανθρώπου. Το πείραμα δεν έχει την αναμενόμενη έκβαση, καθώς ο σκύλος Σάρικ μετατρέπεται σταδιακά σε άνθρωπο αγροίκο που διαλύει τη γαλήνη της καθημερινότητας και θέτει σε κίνδυνο την κοινωνική θέση και την επιστημονική υπόσταση του δημιουργού του.
Καβαλλερία ρουστικάνα – Παλιάτσοι | Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Η Εθνική Λυρική Σκηνή εγκαινιάζει το 2024 με μια νέα παραγωγή του οπερατικού δίπτυχου «Καβαλλερία ρουστικάνα» του Πιέτρο Μασκάνι και «Παλιάτσοι» του Ρουτζέρο Λεονκαβάλλο, από τις 25 Ιανουαρίου και για έξι παραστάσεις. Τη μουσική διεύθυνση αναλαμβάνει ο Αντονέλλο Αλλεμάντι στην πρώτη του συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή και τη σκηνοθεσία ο Νίκος Καραθάνος που κάνει το ντεμπούτο του σε έργα του ρεπερτορίου της όπερας και επιχειρεί να δώσει μια νέα ανάγνωση στις δύο μεγάλες όπερες του βερισμού μέσα από τη δική του αναγνωρίσιμη –ποιητική και ταυτόχρονα ρεαλιστική– ματιά.
Ο Νίκος Καραθάνος σημειώνει για τα δύο έργα: «Ποτέ τόσο αίμα δεν πήρε τόσο χειροκρότημα. Ποτέ τέτοιο έγκλημα δεν γέννησε τέτοια μουσική – δεν ήταν μόνο ο θρυλικός Καρούζο, ο Κόππολα και ο Νονός του, ο Σκορσέζε και η μαφία ολόκληρη που δεν κατάφεραν να ξεφύγουν απ’ αυτή τη μουσική… Δεν κατάφερε να ξεφύγει κανένας μας! Μπήκε μες στις κουζίνες μας αποθεώνοντας τα μεσημέρια μας, μας κυνήγησε τ’ απογεύματα τότε που νέοι βγαίναμε πλυμένοι και καθαροί με τη χωρίστρα στη μέση και μας λέρωνε όλο το βράδυ. Καμιά μάνα, κανένας γκόμενος δεν μπόρεσε ν’ αντισταθεί να σιγοτραγουδήσει ή καλύτερα να φωνάξει δυνατά άριες από την Καβαλλερία ρουστικάνα και τους Παλιάτσους, την ώρα που μαγείρευε, την ώρα που φλέρταρε άγρια. Κανείς άνθρωπος φτωχός, ψηλός, χοντρός, βαθύς, ρηχός, πλούσιος δεν μπόρεσε ν’ αντισταθεί στην ιδέα ότι τραγουδάει το “Vesti la giubba”. Τέτοιες στιγμές δεν βλέπει το κοινό μια παράσταση. Ματώνουν τα νιάτα μας».
Η Καβαλλερία ρουστικάνα –δηλαδή ο Αγροτικός ιπποτισμός– και οι Παλιάτσοι, τα δύο αυτά σημαντικά δείγματα του κινήματος που έμεινε γνωστό ως «βερισμός» (από την ιταλική λέξη vero που σημαίνει αληθινός) και το οποίο εκφράζει τον ρεαλισμό στην ιταλική όπερα, αποτελούν έως και σήμερα το δημοφιλέστερο δίπτυχο σε ολόκληρη την ιστορία της όπερας.
Οι δύο αυτές όπερες που θα δούμε στη σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής εξιστορούν τα πάθη ταπεινών, λαϊκών ανθρώπων του ιταλικού Νότου. Η γεμάτη πάθος μουσική τους ενδυναμώνει το δράμα και δημιουργεί έντονες συγκινήσεις, οι οποίες τους χάρισαν την αθανασία: από την πρώτη μέρα παρουσίασής τους, τα δύο έργα παραμένουν σταθερά στον πυρήνα των λυρικών θεάτρων όλου του κόσμου.
Στη διανομή των δύο έργων λυρικοί πρωταγωνιστές διεθνούς ακτινοβολίας. Ο Έλληνας βαρύτονος Δημήτρης Πλατανιάς θα ερμηνεύσει τον Άλφιο στην Καβαλλερία και τον Τόνιο στους Παλιάτσους, ρόλους που έχει ερμηνεύσει και στο εξωτερικό.
Στην πρώτη του συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή, ο διεθνώς καταξιωμένος τενόρος Αρσέν Σογκομονιάν θα κάνει το ντεμπούτο του στον ρόλο του Τουρίντου στην Καβαλλερία, ενώ επίσης θα ερμηνεύσει τον Κάνιο στους Παλιάτσους. Στον ρόλο της Σαντούτσας στην Καβαλλερία η Εκατερίνα Γκουμπάνοβα, η οποία επιστρέφει στην ΕΛΣ μετά τον Ντον Κάρλο το 2019.
Τον ρόλο της Νέντας στους Παλιάτσους θα ερμηνεύσει η υψίφωνος της ΕΛΣ Τσέλια Κοστέα, ενώ ο βαρύτονος της ΕΛΣ Διονύσης Σούρμπης θα ερμηνεύσει τον Σίλβιο στους Παλιάτσους.
Μαζί τους διακεκριμένοι και νεότεροι Έλληνες μονωδοί όπως οι Τζούλια Σουγλάκου, Διαμάντη Κριτσωτάκη, Γιάννης Καλύβας κ.ά. Τη Χορωδία της ΕΛΣ διευθύνει ο Αγαθάγγελος Γεωργακάτος και την Παιδική Χορωδία της ΕΛΣ η Κωνσταντίνα Πιτσιάκου. Τη μουσική δραματουργία υπογράφει ο Άγγελος Τριανταφύλλου, τη χορογραφία η Αμάλια Μπένετ και τους φωτισμούς ο Μπεν Πίκερσγκιλ.
Τα σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει ο διεθνώς αναγνωρισμένος Βρετανός σκηνογράφος και ενδυματολόγος Λέσλι Τράβερς. Σκηνικός κόσμος γεμάτος από το ανοιξιάτικο πασχαλινό φως, καθώς και πολύχρωμα κοστούμια που αντικατοπτρίζουν την τρέλα της ζωής και την ποιητική διάσταση του ονείρου.
Σαλό, 120 ημέρες στα Σόδομα | Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ΚΠΙΣΝ
Σε πανελλήνια πρώτη στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ και σχεδόν 50 χρόνια μετά την κυκλοφορία της παρουσιάζεται η εμβληματική ταινία του Πιερ Πάολο Παζολίνι «Σαλό, 120 ημέρες στα Σόδομα». Το κύκνειο άσμα του αιρετικού Ιταλού σκηνοθέτη, που αποτελεί μια απολύτως οριακή ψυχοσεξουαλική διερεύνηση της αισθητικής και φιλοσοφίας του ολοκληρωτισμού από τον Παζολίνι και τον συνσεναριογράφο του Σέρζο Τσίττι και παραμένει μια από τις πιο πολυσυζητημένες ταινίες όλων των εποχών, μετατρέπεται σε παράσταση μουσικού θεάτρου από τον Άρη Μπινιάρη σε συνεργασία με τον συνθέτη Τζεφ Βάνγκερ και έναν πολυάριθμο θίασο διακεκριμένων ηθοποιών: Κώστας Μπερικόπουλος, Ιωάννα Μαυρέα, Αγορίτσα Οικονόμου, Γιάννης, Κότσιφας, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Εβίτα Αγαΐτση, Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου, Γιώργος Ζιάκας, Απόστολος Καμιτσάκης, Νάντια Κατσούρα, Μάριος Κρητικόπουλος, Λένα Μποζάκη, Εύη Οικονόμου, Ειρήνη Τσέλλου, Κώστας Τσουκαλάς, Γιάννης Χαρκοφτάκης.
Απαγορευμένη μέχρι και σήμερα σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο, η ταινία που σόκαρε το κοινό και τους κριτικούς την εποχή της κυκλοφορίας της, αμέσως μετά τη δολοφονία του δημιουργού της, βασίζεται στο ημιτελές μυθιστόρημα 120 ημέρες στα Σόδομα του Μαρκησίου ντε Σαντ.
Η υπόθεσή της διαδραματίζεται στη Δημοκρατία του Σαλό, ένα κρατίδιο-μαριονέτα της ναζιστικής Γερμανίας στην Ιταλία όπου, μεταξύ άλλων, οι φασίστες αναλαμβάνουν τη διαπαιδαγώγηση εννέα κοριτσιών και εννέα αγοριών και, αφού τα παραλαμβάνουν με τη συγκατάθεση των οικογενειών τους, τα μετατρέπουν σε δούλους και τα υποβάλλουν σε ακραία σωματικά και ψυχικά βασανιστήρια.
Με αφορμή τις παραστάσεις του «Σαλό, 120 ημέρες στα Σόδομα», ο Άρης Μπινιάρης επιμελείται σκηνοθετικά και καλλιτεχνικά ένα εκρηκτικό rap concert σε συνεργασία με καλλιτέχνες της ελληνικής ραπ σκηνής. Το ”Salò: The Concert” αποτελεί μια διεύρυνση της θεματικής τόσο της ταινίας όσο και του ευρύτερου έργου του Ιταλού δημιουργού με τα εργαλεία και την αισθητική του επιδραστικότερου μουσικού ρεύματος του σήμερα.
Περσεφόνη | Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Την 1η Φεβρουαρίου έρχεται σε Παγκόσμια πρεμιέρα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών η «Περσεφόνη», ένα ταξίδι στα σύνορα της νέας όπερας, της cinematic opera και του θεάτρου.
Ο συνθέτης Δημήτρης Μαραγκόπουλος στην έκτη του όπερα και η σκηνοθέτιδα Έλλη Παπακωνσταντίνου συναντιούνται στη σκηνή του Μεγάρου σε μια παράσταση που διερευνά την αέναη, μυστική σχέση ζωής και θανάτου, μια «άλλη» εξιστόρηση της ζωής, με σημείο εκκίνησης την αρπαγή της Κόρης, και το θάνατο όχι ως πεδίο αποκλεισμού, αλλά ως χώρος αλληλεπίδρασης με την επίγεια ζωή.
Η Περσεφόνη (Άννα Σμέρου), η Δήμητρα (Σαββίνα Γιαννάτου), ο Πλούτωνας (Ilya Algaer) και ο Ερμής (Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος) μας οδηγούν στα σταυροδρόμια αρχαίων μύθων, ψυχανάλυσης, οικολογίας και φεμινισμού. Η ποιητική αφήγηση εξελίσσεται σε ένα εικαστικό περιβάλλον όπου το ζωντανό βίντεο και η όπερα αλληλεπιδρούν και εμπλουτίζονται συναρπαστικά σε αυτό που η σκηνοθέτις αποκαλεί cinematic opera. Φωνές του κόσμου από την Ινδία, τη Μογγολία, το Θιβέτ, το Μπαλί και τη Μεσόγειο διαπλέκονται με τις φωνές λυρικών τραγουδιστών και χορωδών, αλλά και με απόκοσμους, συγκινησιακά φορτισμένους ηλεκτρονικούς και οργανικούς ήχους. Μια «άλλη» εξιστόρηση της ζωής, με σημείο εκκίνησης την αρπαγή της Κόρης, και το θάνατο όχι ως πεδίο αποκλεισμού, αλλά ως χώρος αλληλεπίδρασης με την επίγεια ζωή.
Η Αξία Της Ζωής | Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Ο Σωτήρης Τσαφούλιας επιστρέφει στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης με το έργο «Η Αξία της Ζωής» της βραβευμένης με Emmy, Jane Anderson, σε μετάφραση της Ναταλύ Δούκα.
Ένα έργο γεμάτο συμπόνια, ειλικρίνεια και χιούμορ που εξερευνά σε βάθος την αξία της ζωής και το δικαίωμα του καθενός να αποφασίζει ελεύθερα τη μοίρα του.
Δύο ξαδέρφες με τους συζύγους τους συναντιούνται μετά από καιρό και με τις δύο να έχουν υποστεί μια τρομερή απώλεια. Ο πόνος στη ζωή είναι αναπόφευκτος, το να υποφέρεις όμως από αυτόν είναι προαιρετικό.
Επί σκηνής οι Αθήνα Τσιλύρα, Μαρίνα Ψάλτη, Βασίλης Ρίσβας, Δημήτρης Μαυρόπουλος.
Τα μαγικά βουνά | Θέατρο του Νέου Κόσμου
Ο Δημήτρης Αγαρτζίδης και η Δέσποινα Αναστάσογλου ή αλλιώς Εlephas tiliensis μεταμορφώνουν την κεντρική σκηνή του θεάτρου του Νέου Κόσμου σε μια ορεινή πλαγιά με οργιώδη βλάστηση στο Βουργαρέλι της Πίνδου. Μέσα στον θεατρικό χώρο, εισβάλλει η άγρια φύση των βουνών, μεταμορφώνοντάς τον σε ένα κατώφλι συνάντησης του θεατή με το Θέατρο του Βουνού, που ως τώρα δεν έχει βρει τη θέση του στη σύγχρονη παραστασιογραφία.
«Τα μαγικά βουνά» είναι μια παράσταση που συνδυάζει το θέατρο της τεκμηρίωσης με τη μυθοπλασία, τα παραδοσιακά ηπειρώτικα και τα τραγούδια της εποχής με το λαϊκό θέατρο. Το έργο του Γιώργου Κοτζιούλα, του ανθρώπου που ίδρυσε στην Ήπειρο τη Λαϊκή Σκηνή με ηθοποιούς τους ίδιους τους αντάρτες και τις αντάρτισσες της VIII μεραρχίας του ΕΛΑΣ, μιλά για την ιστορία του αντάρτικου θεάτρου κατά την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης, στο οποίο «θήτευσαν» και πολλοί γνωστοί μετέπειτα ηθοποιοί, εστιάζοντας στη μαγική στιγμή που η ουτοπία πήρε σάρκα και οστά.
Οι Εlephas tiliensis μαζί με τη Μαρκέλλα Γιαννάτου, τη Βίκυ Κατσίκα και τον Άρη Λάσκο παρουσιάζουν για πρώτη φορά στη σύγχρονη σκηνή το Θέατρο του Βουνού και το έργο του Γιώργου Κοτζιούλα, από την 1η Μαρτίου.
Η Λαϊκή Σκηνή γεννήθηκε από τις οι ανάγκες του απελευθερωτικού αγώνα: τη διαφώτιση του λαού για τους στόχους του αγώνα, τη στρατολόγηση, την ελεύθερη κριτική και την ψυχαγωγία. Αξίζει να αναφερθεί πως το θέατρο αυτό αποτελούσε μια από τις ελάχιστες φορές που άντρες, γυναίκες και παιδιά συμμετείχαν ισότιμα σε ένα κοινωνικό συμβάν. Η Λαϊκή Σκηνή γεννιέται από τον λαό και απευθύνεται στον λαό, ο οποίος ψυχαγωγείται βλέποντας στα έργα τον ίδιο τον εαυτό του. Ο Κοτζιούλας προπαγανδίζει μεν τις νέες ιδέες και αξίες που αντιπροσωπεύει η Εθνική Αντίσταση, συνδέει την αντίσταση με την κλεφτουριά του 1821, αλλά παράλληλα δε διστάζει να ασκήσει άμεσα κριτική στο αντάρτικο. Ζητήματα που αφορούν την εθνική μας ταυτότητα, τη ρευστότητά της και τη δυσκολία μας να έρθουμε σε επαφή με τα τραύματα της σύγχρονης Ιστορίας μας, όπως αυτά της Κατοχής και του Εμφυλίου, ζωντανεύουν μέσα από το έργο του Κοτζιούλα, αναδεικνύοντας τη διαχρονικότητά τους έως και σήμερα.
Δάφνη | Θέατρο ΕΛΕΡ
Μετά την παράσταση «Οι Κάτω απ’ τ’ αστέρια», οι Άρτεμις Γρύμπλα, Λίλα Μπακλέση και Κωνσταντίνος Μπιμπής, συμπράττουν ξανά για να παρουσιάσουν για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό το βραβευμένο έργο «Δάφνη» της Ραφαέλλα Μάρκους.
Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά στο Fringe festival του Εδιμβούργου αποσπώντας τα βραβείο ”Summerhall Lustrum Award 2022” και στο Soho Theatre στο Λονδίνο κερδίζοντας το ”SoHo Playhouse Medal of Excellence 2022”.
Ένα κουίρ παραμύθι για τον έρωτα, την αποδοχή, την επιβολή της εξουσίας και τελικά… την φωτοσύνθεση. Μια ιστορία για όλα όσα θα μπορούσαν να έχουν συμβεί διαφορετικά. Ένα σύγχρονο θρίλερ, γραμμένο μόλις το 2022, που συνδιαλέγεται με τον αρχαιοελληνικό μύθο της Δάφνης και του Απόλλωνα και πραγματεύεται, με χιούμορ και ευαισθησία, τον δύσκολο και μοναχικό δρόμο της αποδοχής του εαυτού μας.
Η Δάφνη είναι μία σύγχρονη γυναίκα που σιχαίνεται τις ταμπέλες και λατρεύει τα φυτά. Προσπαθεί να επιβιώσει στον έξω κόσμο, σ’ αυτόν τον ετεροκανονικό κόσμο: ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
Ένα βράδυ, ερωτεύεται μία γυναίκα – μια γουόντερ γούμαν. Και ακριβώς τη στιγμή που πιστεύει ότι έχει κατακτήσει την ευτυχία, ένα (όχι και τόσο) μικρό μυστικό από το παρελθόν της, έρχεται να ταράξει τη σχέση και τη ζωή της.
Καθώς το τίμημα που πληρώνει για να μπορέσει να το κρατήσει κρυφό μεγαλώνει, το μυστικό της την βαραίνει ολοένα και περισσότερο, την τυλίγει σαν τις ρίζες ενός δέντρου που την αναγκάζουν να μένει ακίνητη. Το δέρμα της σιγά σιγά καλύπτεται με τον φλοιό της ενοχής. Και η Δάφνη θέλει όσο τίποτε πια να πετάξει ένα κομμάτι του εαυτού της. Να γίνει όλα όσα δεν είναι.
«Ντίνος Χριστιανόπουλος – Το Ταγκαλάκι» | Πολυχώρος Vault – Σκηνή Α
Mια παράσταση για τον αιρετικό ποιητή Ντίνο Χριστιανόπουλο έτσι όπως τον γνώρισε και τον «σχεδίασε» ο interviewer του, Αντώνης Μποσκοΐτης.
Ύστερα από έναν κύκλο παραστάσεων στη Θεσσαλονίκη, η παράσταση «Ντίνος Χριστιανόπουλος – Το Ταγκαλάκι» κάνει την αθηναϊκή της πρεμιέρα στον Πολυχώρο – Θέατρο Vault τη Δευτέρα 15 Ιανουαρίου.
Ο δημοσιογράφος, κινηματογραφιστής και συγγραφέας Αντώνης Μποσκοΐτης μέσα από το νέο του θεατρικό έργο αναδεικνύει τις δύο όψεις του, τον μεγάλο ποιητή και τον άνθρωπο των αντιφάσεων.
Το έργο αποτελεί θεατροποίηση μίας συνέντευξης επικών διαστάσεων που είχε παραχωρήσει ο Ντίνος Χριστιανόπουλος στον Αντώνη Μποσκοΐτη το 2013 και που είχε κάνει μεγάλη αίσθηση κατά την πρώτη δημοσίευσή της την επόμενη μέρα του θανάτου του ποιητή.
Τον Ντίνο Χριστιανόπουλο υποδύεται ο Χάρης Φλέουρας. Μαζί του επί σκηνής ο Αντώνης Μποσκοΐτης ως ο interviewer του ποιητή. Τη μουσική συνέθεσε ο Γιώργης Χριστοδούλου, ενώ στίχους στο τραγούδι της παράστασης έγραψε ο συγγραφέας Θωμάς Κοροβίνης. Η ερμηνεία είναι του Παντελή Θεοχαρίδη.
«Και λέγε λέγε» | Θέατρο Τέχνης
Η Λένα Κιτσοπούλου επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης στη Σκηνή της Φρυνίχου τον Μάιο με το νέο έργο της «Και λέγε λέγε».
Μαζί της η Έμιλυ Κολιανδρή, ο Γιάννης Κότσιφας, η Ιωάννα Μαυρέα, ο Πάνος Παπαδόπουλος και ο Θοδωρής Σκυφτούλης.
Ένα έργο εποχής για τον έρωτα μόνο μόνο μόνο μόνο.
Ό,τι έχει γραφτεί και θα γραφτεί για τον έρωτα μόνο.
Από μένα για σένα,
με αγάπη Λένα.
Μια επιστημονική διείσδυση στον έρωτα και στην μεγαλειώδη αξία του αρσενικού που πάτε να το μειώσετε καριόλες, πουτάνες γυναίκες. Τι σας ζητήσαμε πια; Ένα πιάτο φαΐ, ένα χάδι, λίγη σεμνότητα, λίγο σεβασμό στον άντρα. Και λίγο πιο κάτω να είστε οικονο-μικά. Τι έχετε πάθει;
ΜΑΣΑ: Ήρθε η άμαξα. Θα πω του Σεργκέι Μπρέγκοβιτς να κατέβει
(ο Σεργκέι κατεβαίνει τη σκάλα με το βιολί του σπασμένο από την προηγούμενη σκηνή τσακωμού με τον γιατρό)
Α, να’ τος.
ΝΑΤΑΣΑ: Σεργκέι, θα φύγετε τελικά;
ΣΕΡΓΚΕΙ: Ναι, πρέπει να φύγω μικρή μου Νατάσα
ΝΑΤΑΣΑ: Μα το σαμοβάρι βράζει.
ΣΕΡΓΚΕΙ: Σσσσσσστ…….
ΝΑΤΑΣΑ: ………μα σήμερα στη λίμνη θα γίνει η μεγάλη γιορτή για τη συγκομιδή…
ΣΕΡΓΚΕΙ: Σσσσσσστ……..
(Η Νατάσα σωριάζεται στα πόδια του κλαίγοντας)
ΝΑΤΑΣΑ: Πώς φεύγετε έτσι; Πώς;
ΣΕΡΓΚΕΙ: Δεν μπορώ να μείνω μικρή μου και το ξέρεις
( Η Νατάσα τρέμοντας τον κοιτάζει στα μάτια)
ΝΑΤΑΣΑ: Γιατί; Γιατί;
(Ο Σεργκέι αποφεύγει το βλέμμα της)
ΝΑΤΑΣΑ: ………μα είπατε, είπατε, είπατε, λόγια, λόγια, τόσα λόγιααααα. Γιατί;
ΣΕΡΓΚΕΙ: Αναστάζια Τσεπλάνοβα……..
ΝΑΤΑΣΑ: Γιατί είναι τόσο στ’ αρχίδια σας όλα; Γιατίιιιιιιιιιιι;
(Η Νατάσα αρπάζει το βιολί από τα χέρια του Σεργκέι και το κάνει κομμάτια πάνω στο κε-φάλι της γιαγιάς που έχει αποκοιμηθεί εδώ και ώρα στην κουνιστή πολυθρόνα).
ΣΕΡΓΚΕΙ: Νατάσααααα…….
ΝΑΤΑΣΑ: ( εξακολουθώντας να σπάει το κρανίο της γιαγιάς με το βιολί) Όλααα για τον πούτσοοοοοοοοο;
ΣΕΡΓΚΕΙ: Κάντε κάτι, Μάσααααα
(Η Μάσα δίνει στον Σεργκέι το καπέλο του)
ΜΑΣΑ: Ώρα να πηγαίνετε Σεργκέι Μπρέγκοβιτς. Σας περιμένει η άμαξα.
Απόσπασμα από την 16η πράξη του έργου «Και λέγε λέγε» – εκδ. Ψυχιατρική Κλι-νική Πανεπιστημίου Λειψίας, Ιανουάριος 1924
