Το κορίτσι με τη μαγική φωνή και τη θεατρική σκηνική παρουσία, που γνωρίσαμε με τους (εκπληκτικούς) Night on Earth, ακολουθεί πλέον τα δικά του μουσικά μονοπάτια, όπου φαίνεται πως ερευνά διαρκώς τα όρια της ανθρώπινης φωνής. Από το a capella γυναικείο φωνητικό σύνολο Σανάδες, μέχρι τη σημερινή σόλο δουλειά της και το δίσκο με τίτλο “Euphoria” που κυκλοφορεί από την Inner Ear, ο πειραματισμός με τις φόρμες, τις ενορχηστρώσεις και την έκφραση, είναι το στοιχείο που κυριαρχεί. Με τον εξαιρετικό έλεγχο των φωνητικών της δυνατοτήτων μας καλεί σε ένα παγανιστικό, σκοτεινό σύμπαν από έγχορδα, ηλεκτρονικούς ήχους, κρητική λύρα και απρόσμενες αρμονίες. Με αφορμή τον νέο της δίσκο και το επερχόμενο live της στο six d.o.g.s. στις 3 Φεβρουαρίου, συναντήσαμε τη Σοφία Σαρρή για μια συζήτηση γύρω από σκοτεινά μονοπάτια και απρόσμενα ηχητικά ταιριάσματα.
Από τους Night on Earth μέχρι σήμερα, στο σόλο δίσκο σου, πώς θα περιέγραφες τη μουσική σου περιπέτεια;
Δαιδαλώδη και επιμορφωτική! Συνεργάστηκα με πολλά και ετερόκλητα γκρουπ και καλλιτέχνες, όπως π.χ. τον Θανάση Παπακωσταντίνου ή την κολλεκτίβα των Luup και το a capella project των Σανάδων. Το καλό είναι ότι έως τώρα δεν μετανιώνω για κάτι που έχω κάνει μουσικά και έχω αποκομίσει εμπειρίες και γνώση τόσο για το δημιουργικό κομμάτι της μουσικής, όσο και για τα στάδια της παραγωγής και της οργάνωσης. Ελπίζω να πάει ακόμα μακριά η βαλίτσα!
Είσαι σε ένα δάσος, βράδυ, ακολουθείς ένα μονοπάτι που δεν ξέρεις πού οδηγεί. Ποιο τραγούδι τραγουδάς για να μη φοβάσαι; Και πώς το τραγουδάς;
Το “The Moon” από το δίσκο μου γράφτηκε κάπως έτσι. Περπατούσα αναστατωμένη και φοβισμένη σε ένα σκοτεινό δρόμο και άρχισα να μουρμουρίζω τη μελωδία για να μου αποσπάσω την προσοχή από τα αρνητικά συναισθήματα και να εστιάσω σε ό,τι χτιζόταν εκείνη τη στιγμή μέσα στο κεφάλι μου.
“Euphoria” ο τίτλος του νέου σου δίσκου κι η ερώτηση αναμενόμενη. Γιατί ” Euphoria”;
Γιατί είναι ένα συναίσθημα και μια κατάσταση που αναζητώ στη ζωή μου σε αντίθεση με το μάλλον σκοτεινό ύφος των κομματιών. Είναι η επίκλησή μου στην Ευφορία να έρθει να φέρει το καλό και να ξορκίσει όσα θέλω να αφήσω πίσω.
Ποια πράγματα σε φέρνουν σε κατάσταση ευφορίας;
Καθημερινά και μάλλον απλοϊκά πράγματα. Την τελευταία φορά που το ένιωσα ήταν πριν λίγες μέρες που έκανα για δώρο γενεθλίων στον 8χρονο βαφτισιμιό μου (και music prodigy!) μια ηλεκτρική κιθάρα και βίωνα τη χαρά του καθώς άνοιγε το κουτί και χοροπηδούσε από ενθουσιασμό.
Εκτός από τη σύνθεση και ερμηνεία των κομματιών σου, γράφεις και τους στίχους. Η γραφή τους προηγείται της μουσικής σύνθεσης ή έπεται; Ποια διαδικασία ακολουθείς για τη γραφή;
Συνήθως ξεκινάω με μια μελωδική γραμμή και κάποιους διάσπαρτους στίχους που ορίζουν τη γενική ιδέα. Στη συνέχεια αναπτύσσω τη μελωδία, την εναρμονίζω και τέλος ολοκληρώνω και τους στίχους. Μετά σπάω το κεφάλι μου να ακούσω και πώς θα ενορχηστρωθεί και αυτό το πόνημα και τι θα χρειαζόταν. Έτσι δουλεύω συνήθως, αλλά υπάρχουν και φορές που ξεκινάω με τους στίχους και αντιμετωπίζω τη σύνθεση σαν μελοποίηση ενός ποιήματος. Ή π.χ. το “fire” που υπάρχει στο “Euphoria” το είδα (άκουσα) στον ύπνο μου: ξύπνησα μες τη νύχτα, μουρμούρισα τη μελωδία και λίγους στίχους, ηχογραφώντας τα πρόχειρα στο κινητό μου και ξανακοιμήθηκα. Ασχολήθηκα και άρχισα να το δουλεύω στα σοβαρά κάτι μήνες μετά.
Στους στίχους του “Euphoria” αναφέρεσαι συχνά σε στοιχεία της φύσης. Η φωτιά, το φεγγάρι, ο λύκος, ο κούκος. Μίλησέ μας για αυτό το παγανιστικό σύμπαν που έχεις δημιουργήσει.
Αφού μαζεύτηκε το μεγαλύτερο μέρος του υλικού για το δίσκο, παρατήρησα ότι κάθε κομμάτι τελικά είχε ένα σημείο αναφοράς, σαν ένα τοτέμ, ή ένα “πνεύμα” που κατοικεί μέσα του. Ο κούκος, ο λύκος, η φωτιά και όλα αυτά. Ένα για κάθε τραγούδι. Οπότε μέσα από αυτή την παρατήρηση γεννήθηκε και η όλη ιδέα για να πάει συγκεκριμένα και προς αυτή την κατεύθυνση με τη βοήθεια του artwork από τους kanenas design, προς υποστήριξη της όλης υπόστασης του δίσκου. Αλλά τα παγανιστικά στοιχεία, οι τελετές, οι θρύλοι και όλα αυτά τα λαογραφικά με γοητεύουν έτσι και αλλιώς από την ανθρωπολογική πλευρά τους.
Ξεχώρισε ένα από τα κομμάτια του νέου σου δίσκου και μοιράσου μαζί μας την ιστορία που κρύβεται πίσω του.
Ας πω για το “Cuckoo”: Με την άνοδο των Ναζί στην ελληνική βουλή, μέσα σε όλα τα άλλα που συμβαίνουν, ένιωσα την ανάγκη να ξεράσω λίγο σαρκασμό, ειρωνεία και επίθεση, προσπαθώντας να μου δώσω κουράγιο, σκεπτόμενη ότι ίσως μόνο όταν μια κοινωνία πιάσει τον απόλυτο πάτο, έχει σοβαρές πιθανότητες για reboot και αναγέννηση.
Η μουσική σου συνδυάζει ηλεκτρονικούς ήχους με τη χρήση παραδοσιακών οργάνων, όπως η κρητική λύρα. Πώς προέκυψε η ανάγκη για αυτό το ταίριασμα; Ποια η σχέση σου με τον παραδοσιακό ήχο;
Κατέληξα στα όργανα που θα αποτελέσουν την ενορχήστρωση κυρίως ανάλογα με το ποιους μουσικούς ήθελα να έχω στο πλευρό μου για το όλο δημιουργικό κομμάτι του δίσκου και τις συναυλίες. Έτσι πήρε την τελική και ελαφρώς ανορθόδοξη μορφή του. Συγκεκριμένα η βασική ομάδα των μουσικών αποτελείται από τους : Κώστα Στεργίου στα πλήκτρα και στα ηλεκτρονικά, Πέτρο Λαμπρίδη στο ηλεκτρικό και κόντρα μπάσο, Μιχάλη Βρέττα στο βιολί, Γιώργο Κοντογιάννη στην κρητική λύρα και τον Βαγγέλη Παρασκευαΐδη στο βιμπράφωνο και τα κρουστά. Με γοητεύει όλο το ευρύ φάσμα της παραδοσιακής μουσικής από διάφορα μέρη του κόσμου, τόσο ως ακροάτρια, αλλά και ως τραγουδίστρια. Μου δίνει πολύ έμπνευση για μελέτη καθώς υπάρχει τεράστια γκάμα στις φωνητικές ποιότητες που χρησιμοποιούνται, από το throat singing των Ινουίτ, έως τη βουλγάρικη πολυφωνία και ούτω καθεξής.
Από το ξεκίνημά σου, τόσο στις live εμφανίσεις, όσο και στα artwork των δίσκων ή των βίντεο κλιπ σου, έδινες ιδιαίτερη έμφαση στο εικαστικό / αισθητικό αποτέλεσμα. Η εμφάνισή σου στη σκηνή φαίνεται να παίζει πολλές φορές εξίσου σημαντικό ρόλο με τη μουσική, ισχύει αυτό για εσένα; Είναι μια μεταμόρφωση, είσαι μια περσόνα στη σκηνή;
Προσπαθώ να αντιμετωπίζω τη μουσική μου όσο πιο ολοκληρωμένα αισθητικά γίνεται οπότε, ναι, δίνω ιδιαίτερο βάρος και στο εικαστικό/αισθητικό κομμάτι. Επιχειρώ να εντάξω τον ακροατή στο προσωπικό μου σύμπαν με κάθε δυνατό μέσο. Επίσης μου αρέσει να μασκαρεύομαι, κυρίως γιατί είμαι νούμερο και διασκεδάζω πολύ με το να παίζω με την εμφάνισή μου. Έχω μεγάλη έννοια ό,τι γίνεται υπό τη σκέπη του “Euphoria” να έχει ένα πολύ σαφές και ολοκληρωμένο χαρακτήρα. Από το make up έως τη γραμματοσειρά του λογότυπου και φυσικά ό,τι εικόνα συνοδεύει το δίσκο. Σπουδαίοι και αγαπημένοι συνένοχοι στο έγκλημα η Έλλη Κυριαζίδου και οι kanenas design αντίστοιχα.
Πώς θα περιέγραφες τον νέο σου δίσκο σε κάποιον που δεν έχει ξανακούσει μουσική σου;
Ελάτε την Παρασκευή 3/2 στο six d.o.g.s να μας ακούσετε και να αποφασίσετε δια ζώσης!
—
Info: Η Σοφία Σαρρή παρουσιάζει live το νέο της άλμπουμ “Euphoria” | Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου | Six D.o.g.s.
—
Διαγωνισμός
Το ελc και η Inner Ear κάνουν δώρο σε δύο τυχερούς αναγνώστες από ένα cd του νέου δίσκου “Euphoria” της Σοφίας Σαρρή. Για να το διεκδικήσετε, στέλνετε το ονοματεπώνυμό σας με e-mail στο [email protected], με τίτλο «Διαγωνισμός Euphoria». Η κλήρωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 3/2 στις 12:00 και οι νικητές θα ειδοποιηθούν με προσωπικό μήνυμα. Η παραλαβή των αντιτύπων θα γίνει από τα γραφεία του ελc στο Μοναστηράκι.
