Ο Οδυσσέας Τσάκαλος στο elculture.gr

«Πάντα τα τραγούδια πρέπει να έχουν λόγο για να γίνουν, μόνο έτσι θα βρουν τον στόχο τους»

 

Γνωρίσαμε τον Οδυσσέα Τσάκαλο ως ιδρυτικό μέλος των ΦΑΤΜΕ. Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος συνεργάστηκε δισκογραφικά με μουσικούς όπως οι Νίκος Πορτοκάλογλου, Κώστας Λειβαδάς, Νίκος Ζιώγαλας, Γιώτα Νέγκα. Το 2004 κυκλοφόρησε το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ με τίτλο «Φυλακή με ορθάνοιχτη πόρτα». Το 2010 κυκλοφόρησε το καινούργιο του ηχογράφημα με τίτλο ”Εσύ που δε μιλάς”, σε ενορχήστρωση Κώστα Γιαννίρη. Στο ομώνυμο τραγούδι συμμετέχουν ο Νίκος Ζιώγαλας και η  Ευτυχία Μητρίτσα. 

«Εσύ Που Δε Μιλάς» : Μιλήστε μας για το νέο σας δισκογραφικό εγχείρημα.

Περιέχει οκτώ τραγούδια σε διαφορετικό ύφος το καθένα και αυτό έγινε από μόνο του..κάνοντας βουτιά μέσα μου οι στίχοι έψαξαν και βρήκαν τις μουσικές που τους ταίριαζαν..όλα αυτά τα είδη τα αγαπώ και τα περιέχω και προσπαθώ να συνθέσω και να καταθέσω το δικό μου πρόσωπο, τον δικό μου ήχο. Με τον ίδιο χαλαρό τρόπο κάναμε και την παραγωγή του δίσκου μαζί με τον συνεργάτη μου Κώστα Γιαννίρη..ξεκινάγαμε να «ντύνουμε» το τραγούδι χωρίς να ξέρουμε που πάμε αλλά πάντα βγαίναμε εκεί που θέλαμε.

Πώς εμπνευστήκατε τα κομμάτια του νέου σας δίσκου;

Τα είχα μαζέψει φαίνεται μέσα μου, από καταστάσεις  που αφορούν εμένα ή τους γύρω μου και μετά από μία διεργασία εσωτερική απαιτούσαν να βγούν στην επιφάνεια.. Ό,τι κάνει όλος ο κόσμος δηλαδή..

Υπογράφετε τόσο τη μουσική όσο και τους στίχους των κομματιών. Αναλύστε μας τον τρόπο με τον οποίο συνθέτετε και στιχουργείτε. 

Δεν υπάρχει κάτι να αναλύσω..απλά παλαιότερα μου έβγαινε μαζί στίχος και μουσική αλλά τα τελευταία χρόνια προηγείται σε αρκετή μάλιστα ποσότητα ο στίχος..οπότε έχω αρκετούς στίχους ορφανούς..αλλά δεν ανησυχώ, άμα δεν μπορώ εγώ υπάρχουν και οι φίλοι συνθέτες.

Πόσο ίδιες ή διαφορετικές  είναι οι διαδικασίες της σύνθεσης και της στιχουργικής;

Και στα δύο αναμετριέσαι με το άδειο χαρτί μπροστά σου..και ξεκινά το ταξίδι και μερικές φορές συμβαίνει το θαύμα..η δικιά σου εμμονή, η δικιά σου αγάπη, το δικό σου τραύμα να τραγουδιέται από χείλη αγνώστων..απίστευτο!

Τι έχει αλλάξει στα μουσικά πράγματα από την εποχή των Φατμέ;

Πολλά.. Έχει διαλυθεί η δισκογραφία με δική της ευθύνη, το διαδίκτυο προελαύνει με τα θετικά του και τα αρνητικά του, δεν υπάρχει  πια το καλό ελληνικό λαϊκό τραγούδι..πράγμα ζητούμενο σήμερα..τώρα τι ήχο θα έχει, θα τον βρούμε, τραγούδια καλά γράφονται λίγα όπως και τότε..νομίζω ψάχνουμε να βρούμε ζαλισμένοι το πρόσωπό μας, όπως και σε τόσα άλλα θέματα..

Σε τι βαθμό και με ποιο τρόπο έχετε αλλάξει ο ίδιος μουσικά από τότε;

Ε..τόσα χρόνια που ασχολούμαι έχουν γράψει μέσα μου τόσα ακούσματα, με έχουν πλουτίσει..η αγάπη μου πάντως για την φόρμα του τραγουδιού παραμένει δυνατή.

Πέντε χρόνια δισκογραφικής απουσίας. Τι σας έκανε να κρατήσετε αυτή τη μουσική  σιωπή;

Δεν γράφω εύκολα, είμαι μαθητής ακόμα..θέλανε χρόνο φαίνεται να ωριμάσουν τα τραγούδια και δεν τους πήγα κόντρα..τώρα όμως νιώθω ότι αλλάζω ταχύτητα, γράφω συχνότερα οπότε θα είμαι πιο αποτελεσματικός..αλλά πάντα τα τραγούδια πρέπει να έχουν λόγο για να γίνουν, μόνο έτσι θα βρουν τον στόχο τους.

Ποια είναι η γνώμη σας για το ελληνικό τραγούδι σήμερα;

Είμαι αισιόδοξος, υπάρχουν τραγουδοποιοί που είναι ανήσυχοι, ψάχνουν τον ήχο τους και τολμάνε καινούργιες κατευθύνσεις, βγαίνουν και ωραίοι δίσκοι. Η καινούργια γενιά των μουσικών είναι εξαιρετική και τα προβάδικα είναι γεμάτα από πιτσιρικάδες. Να αντέξουμε είναι το θέμα, να διαλυθεί το γκρίζο πάνω απ΄ τη χώρα μας, να βρούμε τον βηματισμό μας και θα ακούσουμε ωραία πράγματα.

Το να γίνετε μουσικός ήταν μια συνειδητή επιλογή ή μια τυχαία ροή των πραγμάτων;

Ήταν κάτι που θα μπορούσα να γίνω, το είχα μέσα μου αλλά καθοριστικό ρόλο έπαιξε η συνάντησή μου με τον Νίκο Πορτοκάλογλου. Βρεθήκαμε στο δημοτικό και στο γυμνάσιο αρχίσαμε να ονειρευόμαστε το γκρούπ που θα φτιάχναμε..και τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους, ιδιαίτερα όταν έχεις πλάι σου κάποιον ο οποίος φλέγεται να μιλήσει ,να γράψει τραγούδια και η δίψα του σε παρασέρνει, τότε τα διλήμματα καθαρίζουν.

Τι είναι για εσάς η μουσική;

Η δουλειά μου, η χαρά μου, το ταξίδι μου, η ψυχοθεραπεία μου..ο δρόμος μου.

Ποιο κομμάτι της μουσικής παραγωγής προτιμάτε, αυτό της σύνθεσης, της ηχογράφησης, ή της ζωντανής παρουσίασης;

Και τα τρία είναι εξίσου ενδιαφέροντα και αναγκαία για μένα. Το ένα συμπληρώνει το άλλο και άμα αργούν μου λείπουν

Ποιους δίσκους ακούτε αυτή την περίοδο;

Ακούω τους καινούργιους των Παυλίδη, Δεληβοριά, Δρογώση και τους BLACK KEYS

Στις 22 Φεβρουαρίου εμφανίζεστε στη σκηνή του Σταυρού του Νότου. Τι να περιμένουμε από το πρόγραμμα που θα παρουσιάσετε;

Θα παρουσιάσουμε τον καινούργιο δίσκο και μετά, με την σύμπραξη των φίλων καλεσμένων θα παίξουμε δικά μου παλαιότερα και δικά τους. Πιστεύω θα είναι μία γλυκιά και φωτεινή βραδιά..

Πώς επιλέξατε τους μουσικούς με τους οποίους θα συμπράξετε; 

Είναι μια χαρά παιδιά!!!

 

 

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Κάθε Σάββατο θα λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc με τις προτάσεις μας για την εβδομάδα!

Podpourri. Ιστορίες που ακούγονται

Ακολουθήστε το ελculture.gr στο Google News

το ελculture σας προσκαλεί σε εκδηλώσεις

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.