-37694.jpg)
Το 1913 ξεκίνησε η πορεία του Εθνικού Ινστιτούτου Αρχαίου Δράματος Συρακουσών, όταν ο κόντε Μάριο Τομάζο Γκαργκάλο οραματίστηκε και ίδρυσε την πρώτη Επιτροπή για τη Στήριξη του Αρχαίου Δράματος για να ζωντανέψει το αρχαίο θέατρο Συρακουσών, που εγκαινιάστηκε ξανά μετά από αιώνες σιωπής, στις 16 Απριλίου του 1914 με την τραγωδία «Αγαμέμνων» του Αισχύλου – εικοσιτέσσερα χρόνια πριν την πρώτη παράσταση στην Επίδαυρο με την «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή με πρωταγωνίστριες την Κατίνα Παξινού και την Ελένη Παπαδάκη. Το Εθνικό Ινστιτούτο Αρχαίου Δράματος παρουσίασε στις Συρακούσες τις «Νεφέλες» του Αριστοφάνη το 1925, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για τις παραστάσεις αρχαίας ελληνικής κωμωδίας στο σύγχρονο κόσμο, όμως η προτίμηση του παραμένει πάντα στην τραγωδία. «Αγαμέμνων», «Χοηφόροι» του Αισχύλου, «Οιδίπους Τύραννος» και «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, «Μήδεια» και «Βάκχες» του Ευριπίδη είναι οι τραγωδίες που κατέχουν την πρώτη θέση στην προτίμηση του INDA ενώ παράλληλα γίνονται παραστάσεις με λιγότερο γνωστά έργα όπως την «Άλκηστη», την «Ελένη» και τον «Ίωνα» του Ευριπίδη. Στις παραστάσεις συμμετέχουν διακεκριμένοι μεταφραστές, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, μουσικοί, σκηνογράφοι και ενδυματολόγοι.
Στη διάρκεια της υπερενεννηντακονταετούς ιστορίας του το Εθνικό Ινστιτούτο Αρχαίου Δράματος Συρακουσών (INDA) δεν έχει σταματήσει να δραστηριοποιείται για την προώθηση της θεατρικής πολιτιστικής κληρονομιάς ενσωματώνοντας διαφορετικές προσεγγίσεις και εμπειρίες, κάτω από την κορωνίδα του Αρχαιοελληνικού Θεάτρου. Το Αρχαίο Θέατρο των Συρακουσών μετατρέπεται, έτσι, όχι απλά σε έναν θεατρικό χώρο, αλλά ταυτόχρονα σε μία «Αγορά» – ένα χώρο παραστάσεων αλλά και ανταλλαγής ιδεών και αισθητικών προσεγγίσεων.
