Ένα 22χρονο αγόρι στην Αθήνα δεν έχει δουλειά, δεν έχει λεφτά, δεν έχει κοπέλα και δεν έχει φαΐ να φάει, αλλά έχει ένα καναρίνι και πολύ ωραία φωνή κόντρα τενόρου. Όταν μένει και χωρίς σπίτι, πρέπει να βρει κρυψώνα για το καναρίνι του. Κι όταν το καναρίνι παγιδεύεται μες στην κρυψώνα, το αγόρι πρέπει να βρει βοήθεια. Πρέπει να βρει κάποιον να του εξομολογηθεί ότι δεν έχει δουλειά, δεν έχει λεφτά, δεν έχει κοπέλα και δεν έχει φαΐ να φάει.
Η ταινία του Έκτορα Λυγίζου με τίτλο «Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού» βρίσκεται ένα βήμα πριν το κόκκινο χαλί, μιας και φημολογείται έντονα πως αποτελεί την ελληνική πρόταση για την κατηγορία καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας στην 86η Απονομή βραβείων Όσκαρ. Η είδηση, που κυκλοφόρησε πρώτα από το Hollywood Reporter, διαψεύδεται ωστόσο από τον Γρηγόρη Καραντινάκη – διευθυντή του Ελληνικού Κεντρου Κινηματογράφου – ο οποίος δηλώνει πως καμία απόφαση δεν έχει παρθεί αν και η ταινία συγκαταλέγεται στα φαβορί.
Η ταινία, που αποτελεί απάντηση στην ελληνική οικονομική κρίση, εδώ και ενάμιση χρόνο ταξιδεύει – με αφετηρία το Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι – ανά τα φεστιβάλ του κόσμου, αποσπώντας βραβεία όπως αυτό της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI), το Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αλλά και τα Βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη και Ανδρικής Ερμηνείας στα φετινά Βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Εμπνεόμενος από τη νουβέλα “Hunger” του Νορβηγού συγγραφέα Knut Hamsun, ο Έκτορας Λυγίζος δηλώνει σε παλαιότερη συνέντευξη στο ελculture: «Η πείνα είναι κινητήριος δύναμη. Αναγκάζει και τον πιο οκνηρό να αναλάβει δράση. Αναγκάζει και τον πιο ντροπαλό να παλέψει με την υπερηφάνεια του για να κρατηθεί στη ζωή. Το σώμα πάσχει από ένα μεγάλο κενό. Και μου φαίνεται πολύ συγκινητική η προσπάθεια των ανθρώπων να γεμίσουν τα κενά τους. Και βρίσκω πολύ συγκινητικό ένα σώμα που πάσχει. Ιδίως γιατί στην πείνα όλες οι αισθήσεις είναι σε έξαρση, το πνεύμα είναι σε κατάσταση μέθης. Και σε κατάσταση μέθης οι άνθρωποι είναι πιο κοντά στον πραγματικό τους εαυτό. Είτε μιλάμε για μέθη από αλκοόλ είτε για μέθη από έρωτα είτε για μέθη θεατρική.»