Πραθήναι, το προσωπικό σου πωλητήριο στην Αθήνα

Λίγο πριν ανοίξω την πόρτα στο στούντιο του φωτογράφου Γιώργου Δρακόπουλου, αναρωτιέμαι πόσο καρμικό είναι που οι δύο από τους τέσσερις συνομιλητές μου λέγονται Δρακόπουλος και Δράκου, μαζί με το δικό μου όνομα εξαντλούμε τη μυθολογία μαζί και τη λογοτεχνία. Στο στούντιο μέσα δεν με τυφλώνουν τα φώτα, αλλά τα χρώματα. Πρώην θέατρο νυν στούντιο food photography, δύσκολα λες την εικόνα βαρετή. Παντού αντικείμενα, ρούχα, αξεσουάρ, τρόφιμα, φωτογραφίες, παιχνίδια, πολλές ζωές μαζί, πολλές ανθρώπινες ιστορίες ζωντανεύουν το χώρο. Στο πατάρι παραμένει ακόμα ένα σκηνικό θεάτρου. Γρήγορα ξεχνάω ότι έχω έρθει για συνέντευξη, αφού με υποδέχονται με ζεστά χαμόγελα τέσσερεις φίλοι και καταξιωμένοι επαγγελματίες ο καθένας στο πεδίο του και αφήνομαι να με παρασύρουν με το πάθος τους για την ιδέα του Πραθήναι.

Ο σχεδιαστής Γιώργος Ελευθεριάδης, ο manager director  του Γιώργος Μο, η γραφίστρια Νότα Δράκου και ο food photographer Γιώργος Δρακόπουλος γνωρίζονταν από πολύ παλιά, όταν κάποια στιγμή αποφάσισαν να δώσουν ένα άλλο χρώμα στις Κυριακές μας, δημιουργώντας το πρώτο προσωπικό πωλητήριο-ανοιχτή αγορά στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο γνωστό θερινό σινεμά «Ζέφυρος», στα Άνω Πετράλωνα. Η βασική ιδέα προέρχεται από τις ανοιχτές αγορές του εξωτερικού και στηρίζεται στο ότι κάποια στιγμή στη ζωή μας θα θελήσουμε να αποχωριστούμε κάποιο δικό μας αντικείμενο, είτε πρόκειται για ρούχο είτε για οτιδήποτε άλλο το οποίο δεν έχει υπεραξία (π.χ έργο τέχνης ή χρυσό) και το οποίο μπορούμε μόνοι μας να εκτιμήσουμε την αξία του και να το «πουλήσουμε», ως second hand, πλέον, σε κάποιον άλλο. Όπως μου λέει ο Γιώργος Μο, αυτό θα μπορούσε να είναι από ρούχα που φοράγαμε πριν δέκα χρόνια και δεν τα θέλουμε πια, παιδικά, αξεσουάρ, αντικείμενα που έχουν χρησιμοποιηθεί και έχουν διαγράψει τη δική τους προσωπική ιστορία και που ήρθε η ώρα να αποχωριστούμε δίνοντας τα σε κάποιον που θα τα εκτιμήσει.

Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι ο οποιοσδήποτε ιδιώτης (και όχι έμπορος) ενοικιάζει ένα πάγκο και ένα rail στην ομάδα του Πραθήναι στην τιμή των 70,00 ευρώ (κόστος το οποίο μπορούν να μοιραστούν και δύο φίλοι ή η τιμή μπορεί να χαμηλώσει, αν κλείσουμε πάνω από μια Κυριακή), ενώ δεν χρειάζεται να φέρει τίποτα άλλο ο ίδιος, πέραν των αντικειμένων που θέλει να δώσει. Για τα υπόλοιπα φροντίζει η ομάδα του Πραθήναι η οποία λειτουργεί συμβουλευτικά και μας βοηθάει για να αναδείξουμε με τον καλύτερο τρόπο τα αντικείμενα μας. Στη συνδιαλλαγή δεν τίθεται θέμα παραστατικού, όπως προβλέπει η σχετική νομοθεσία για τους ιδιώτες, που θέλουν να πουλήσουν ένα μεταχειρισμένο αντικείμενο τους, όπως για παράδειγμα συμβαίνει και με τις μικρές αγγελίες.

Ρωτάω την ομάδα για την προέλευση της ονομασίας Πραθήναι. Ο Γιώργος Ελευθεριάδης μου απαντάει: «Θέλαμε ελληνικό τίτλο για να ξεφύγουμε από όλο αυτό που γίνεται με τις trendy ξενόφερτες ονομασίες και να γυρίσουμε σε μια ουσία δική μας  γιατί θεωρούμε  ότι  στην εποχή μας χρειαζόμαστε  τη σχέση της ταυτότητας». Σε αυτό το σημείο μού διαβάζουν τη δική τους εκδοχή για τη λέξη την οποία και παραβάλω «Το πραθήναι είναι παιδί της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, στην οποία το ρήμα πιπράσκω θα πει «πουλάω» και πιπράσκομαι θα πει «πωλούμαι». Επράθην είναι ο αόριστος της παθητικής φωνής και πραθήναι το απαρέμφατό του.«(to) be sold» λέει η Wikipedia κι έτσι το εξηγούμε στους ξενόφωνους φίλους μας. Μοιάζει και με άλλα απαρέμφατα, μοιάζει και με το «θεαθήναι», αλλά έχει το επιχειρηματικό πνεύμα μέσα του. Και, φυσικά, πολύ «Αθήναι».

Η Νότα Δράκου μου εξηγεί τη διαφορά από μια συνηθισμένη υπαίθρια αγορά. «Η διαφορά είναι ποιοτική. Τα ρούχα για παράδειγμα θα είναι καθαρά και σιδερωμένα, τα αντικείμενα δεν θα είναι σπασμένα, θα είναι όλα σε καλή κατάσταση και σε οργανωμένο περιβάλλον».

Το μεγαλύτερο όμως ενδιαφέρον και η πρόσκληση που βρίσκω σε όλο αυτό είναι ο διάλογος που θα αναπτυχτεί ανάμεσα στους συμμετέχοντες και στους επισκέπτες. Τα αντικείμενα και η σχέση που μας συνδέει με αυτά έχουν τις διαστάσεις που εμείς τους δίνουμε. Μια μετακόμιση που αφήνει πίσω της υπόλοιπο, μια σχέση που τελείωσε, ένα ζευγάρι παπούτσια που αγαπήσαμε αλλά ήρθε επιτέλους η ώρα να περπατήσουμε σε άλλα, μπορεί να είναι κάποια από τα στοιχεία του πάγκου μας. Παράλληλα, μια εβδομαδιαία αγορά μέσα στο ιστορικό κέντρο της πόλης και σε σταθερό μέρος έρχεται να καλύψει ένα μεγάλο κενό σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, που η κυριακάτικη βόλτα στα second hand markets είναι για πολλούς ταξιδιωτικός προορισμός.

Την κουβέντα μας πλαισιώνουν αστεία, γέλια και προσωπικές ιστορίες από το κοινό τους παρελθόν. Πολλά σημαντικά πράγματα έχουν ξεκινήσει από μια παρέα φίλων, αυτό άλλοι το βλέπουν λογικά, άλλοι το ζουν καρμικά. Το παλιό δίνει τη θέση του στο νέο και εμείς καλωσορίζουμε το Πραθήναι, του ευχόμαστε να γίνει ζωτικό μέρος αυτή της πόλης και να δώσει στις Κυριακές μας ένα παραπάνω λόγο για να σηκωθούμε απ’το κρεβάτι. Κυριακή λοιπόν 16 Μαρτίου, ξεκινάει η βόλτα.

Πληροφορίες: Πραθήναι στο Ζέφυρο (Τρώων 36, Πετράλωνα) από τις 16 Μαρτίου και κάθε Κυριακή ώρες λειτουργίας 10.00 – 17.00.
Για να μάθεις περισσότερα για το πραθήναι ή να κλείσεις θέση, τηλεφώνησε στα 694 5151 499 ή 694 5151 497 Τρίτη έως Παρασκευή 10:00 – 16:00.