Ολοκληρώνεται το γενναίο “lifting” της πολύπαθης πλατείας Ομονοίας και θα παραδοθεί σύντομα στους Αθηναίους με νέα μορφή. Η επίστρωσή της θα είναι από ψυχρό υλικό που θα μειώνει τη θερμοκρασία κατά τους θερινούς μήνες, ενώ τα νερά και το πράσινο θα δημιουργούν μια ατμόσφαιρα σύγχρονης ευρωπαϊκής πρωτεύουσας.
Στο επίκεντρο φυσικά θα είναι το διάσημο σιντριβάνι που θα λειτουργήσει φωτίζοντας με πολλά χρώματα την πλατεία, φιλοδοξώντας να αποκτήσει η πλατεία την παλιά της αίγλη, αλλά και να γίνει τόπος συνάθροισης επισκεπτών. Με την ανάπλαση της Ομόνοιας σηματοδοτείται και η ανάπλαση του κέντρου, που όλοι πιστεύουν ότι θα είναι ασφαλές και καθαρό.
Η ανακαίνιση και το νέο εντυπωσιακό σύστημα σιντριβανιών, που θα λειτουργήσει σε λίγες ημέρες, κόστους 500.000 ευρώ, αποτελεί δωρεά του Ιδρύματος Αθανασίου Κ. Λασκαρίδη στον Δήμο Αθηναίων, που αποκαθιστά έτσι, μετά την πλατεία Συντάγματος, και την εμβληματική πλατεία της Ομόνοιας.
Η ιστορία της πλατείας Ομονοίας
Σύμφωνα με το πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας των Κλεάνθη και Έντουαρτ Σάουμπερτ, το 1834, ο χώρος προοριζόταν αρχικά για την ανέγερση των Ανακτόρων. Το σχέδιο όμως δεν προχώρησε ποτέ. Το ίδιο έγινε και με το επόμενο σχέδιο του Βαυαρού αρχιτέκτονα Λέο φον Κλέντσε, το 1844. Η πρότασή του προβλέπει τη δημιουργία μιας μικρής κυκλικής πλατείας, με την ονομασία Πλατεία Όθωνος.
Ο χώρος τελικά διαμορφώθηκε σε πλατεία το 1846 και αρχικά πήρε το όνομα Πλατεία Ανακτόρων και στη συνέχεια Πλατεία Όθωνος, προς τιμή του βασιλιά. Αποτελούσε το βορειότερο άκρο της πόλης και το τέρμα του εξοχικού περιπάτου των Αθηναίων της εποχής.
Το 1862 μετονομάσθηκε πλέον σε Πλατεία Ομονοίας, όταν στον χώρο αυτό συγκεντρώθηκαν και έδωσαν όρκο «ομονοίας» οι αρχηγοί των αντιπάλων πολιτικών μερίδων.
Το 1895 υπήρξε χρονιά σταθμός αφού τότε ήταν που δημιουργήθηκε ο σταθμός του τρένου Αθηνών – Πειραιώς. Από τότε είναι που θεωρείται και το κέντρο της πρωτεύουσας.
Το 1930 η πλατεία έγινε κυκλική, κατασκευάστηκαν περίπτερα για τους ανθοπώλες, αποκτά εμπορικό χαρακτήρα και αποτελεί το πιο αναγνωρίσιμο σημείο για τους κατοίκους της επαρχίας που έρχονταν στην πρωτεύουσα.
Η διαρρύθμιση του υπόγειου χώρου έγινε το 1954 με την κατασκευή μιας υπόγειας πλατείας με τράπεζες, καταστήματα και τις πρώτες κυλιόμενες σκάλες ενώ το 1960 μπήκε το εμβληματικό σιντριβάνι. Το 1988 το σιντριβάνι ξηλώνεται για να εγκατασταθεί ο γυάλινος «Δρομέας», έργο του γλύπτη Κώστα Βαρώτσου, μέχρι που μεταφέρθηκε στο Hilton λόγω των εργασιών του μετρό.
Η τελευταία μεταμόρφωση της πλατείας έγινε την περίοδο πριν από την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
