-377503.jpg)
Γέροντες και γερόντισσες φορώντας τις πυτζαμούλες και τα νυχτικά τους, άλλα τρυπημένα με χαλκάδες απ’ όπου κρέμονται γυαλιά πρεσβυωπίας κι άλλα με εφαρμοσμένες πάνω τους συσκευές περισυλλογής σάλιου σαν καθετήρες, δημιουργούν έναν κόσμο παράξενο και ανησυχητικό. Το βλέμμα τους σε καρφώνει στα μάτια απ’ όποια πλευρά κι αν τους κοιτάξεις –κι όμως λίγο χαμένο, με γερασμένο δέρμα πλισέ που απλώνεται έξω απ το σώμα, και προγούλια που φέρνουν στο μυαλό μυθικά τέρατα.
Οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας αρχίζουν να μοιάζουν με το κινηματογραφικό Alien… κι όμως ταυτίζεσαι μαζί τους, θυμίζουν τους γεροντότερους της δικής σου οικογένειας, αντικατοπτρίζουν τη δική σου εξέλιξη. «Αν είχα γεννηθεί πριν από 500 χρόνια –δηλαδή λίγους προπαππούδες πιο πίσω- τώρα δεν θα ζούσα, στα 45 μου θα είχα πεθάνει. Και το δέρμα μου ίσως είχε γίνει ήδη σαν και αυτό των σημερινών γερόντων. Η επιστήμη έχει κάνει θαύματα» σκέφτηκα φωναχτά. «Τι τρελή σκέψη» μου απάντησε ο καλλιτέχνης, «εγώ σκέφτομαι την μελλοντική εποχή και μόνο, όπου ο άνθρωπος–λόγω της επιστήμης- θα γίνει αθάνατος. Και θλίβομαι που η μητέρα μου δεν θα την προλάβει. Βλέποντας τα σημάδια του χρόνου πάνω στους γονείς μου εμπνεύστηκα αυτή τη σειρά».
Κι όμως η σκέψη μου δεν ταξίδεψε τυχαία στο παρελθόν. Δεν είναι μόνο λόγω των ραγδαίων εξελίξεων στην επιστήμη και της απίστευτης αύξησης του προσδόκιμου ζωής τις τελευταίες δεκαετίες. Η τεχνική των σχεδίων του Harvey προσομοιάζει στην τεχνική των μεγάλων δασκάλων. Παρότι τα έργα του είναι γεμάτα στοιχεία που παραπέμπουν στο σήμερα, λόγω της τεχνικής του μοιάζει να έρχονται από το χθες. Άλλωστε και ο ίδιος παραδέχεται ότι προσπάθησε να πετύχει στις προσωπογραφίες που σχεδίασε τις φωτοσκιάσεις των πορτραίτων που φιλοτέχνησε ο Ρέμπραντ. Και πράγματι το σχέδιο του είναι εξαιρετικό. Οι λεπτομέρειες προσεγμένες, το ασπρόμαυρο σχέδιο ζωντανό.
«Η μισή βιβλιοθήκη μου περιλαμβάνει λευκώματα για τον Ρέμπραντ και τον Βελάσκεθ, τον Γκόγια και τον Μπρέγκελ, και η άλλη μισή κόμιξ με διαστημικές ιστορίες», λέει ο Harvey. Δεν είναι τυχαίο που η μέχρι τώρα δουλειά του είχε ως άξονα τη σχεδίαση φανταστικών μελλοντικών κόσμων, γεμάτων με διαστημικά οχήματα, όπου η ανθρώπινη οντότητα μοιάζει να συνθλίβεται. Οι απειλητικοί κόσμοι είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα από τον Πύργο της Βαβέλ του Μπρέγκελ, μέχρι τις ιστορίες του περιοδικού Epic της Marvel και άλλων αντίστοιχων κόμιξ. Όσος χρόνος κι αν περάσει, είναι δύσκολο ο άνθρωπος να ξεφύγει από τις προαιώνιες καταβολές του, τα ένστικτα και τους φόβους του.
Η δουλειά του Steven C. Harvey επελέγη για να παρουσιαστεί στο επόμενο Vitamin D2 των εκδόσεων Phaidon, το οποίο αποτελεί μία σημαντική διεθνή έρευνα για το σύγχρονο σχέδιο και θα κυκλοφορήσει το 2013.
Έκθεση “Old Age” του Steven C. Harvey έως 27/10, Elika Gallery, Ομήρου 27, Αθήνα.
