Ποιά είναι τα μέσα που χρησιμοποιεί ένας βασιλιάς, που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατηθεί στο θρόνο του; Πώς απευθύνεται στους υπηκόους του όταν θέλει να τους γοητεύσει, να τους εμπνεύσει, να τους τρομοκρατήσει, να τους δολοφονήσει; Τι επιχειρήματα αναπτύσσει ένας άνθρωπος για να αποφύγει την αλήθεια;
Ο Οιδίποδας είναι ένα σύμβολο εξουσίας και θα καταστραφεί επί σκηνής. Η παράσταση είναι η λεπτομερής καταγραφή της πτώσης του.
Η Θήβα πλήττεται από λοιμό. Κάποιος έχει προκαλέσει την οργή των Θεών. Ο λαός στρέφεται στο σοφό βασιλιά του, που παλαιότερα τους έσωσε από τη Σφίγγα και ζητάει και πάλι την πολύτιμη βοήθειά του. Εκείνος δέχεται να λύσει το πρόβλημα, βρίσκοντας τον υπεύθυνο. Πλησιάζοντας προς την αλήθεια, που έμενε καιρό θαμμένη, η ευθύνη του στέμματος βαραίνει και ο βασιλιάς αρνείται να δει την επώδυνη πραγματικότητα. Ο υπεύθυνος είναι ο ίδιος. Όσο πιο βαθειά ψάχνει, τόσο περισσότερη αποστροφή του προκαλούν αυτά που ανακαλύπτει. Ο Οιδίποδας τυφλώνεται από την αρχομανία του και παραληρεί, βλέποντας παντού γύρω του συνωμότες και σφετεριστές του θρόνου του.
Δύο ηθοποιοί συνθέτουν μια δημόσια πολιτική αντιπαράθεση με κύριο άξονα τον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή και εναλλάσσονται σε όλους τους ρόλους του έργου.
Γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ των ηθοποιών και των θεατών είναι τα πρόσωπα του μύθου, που λειτουργούν ως οδηγός της μάχης για την εξουσία. Μια μάχη ως εσχάτων, όπου τα πάντα είναι εν δυνάμει όπλα. Το κείμενο του Σοφοκλή, η τέχνη της ρητορικής, ο χώρος, τα σώματα, η μουσική, τα φώτα, οι θεατές, λειτουργούν ως εργαλεία για την άνοδο στην εξουσία.