Κείμενο: Θανάσης Χουλιαράς
Συντονιζόμενος με το σώμα του αστικού ψηφιδωτού ο καλλιτέχνης αναπαριστά την διαδικασία συμπλήρωσης ενός διαφορετικού παζλ. Αιωρούμενα κομμάτια μοιάζουν να κινούνται δυναμικά αναζητώντας τα εφικτά σημεία ένωσης. Ένα από αυτά προβάλλεται σε πρώτο πλάνο ορίζοντας το βασικό κάδρο του έργου. Εντός του αναπαρίσταται ένα σύνολο από παιδικές-νεανικές μορφές εν μέσω μιας συλλογικής διεργασίας.
Είναι κυρίαρχη μια πανηγυρική ίσως και διεκδικητική διάθεση, η οποία πέρα από τα βλέμματα και τις χειρονομίες των παιδιών τονίζεται και από την κυματοειδή, «εκρηκτική» αποτύπωση στο πίσω μέρος του εσωτερικού κάδρου. Παράλληλα, τόσο οι δυναμικές χειρονομιακές γραμμές, όσο και η εξπρεσιονιστικού χαρακτήρα εναλλαγή χρωμάτων στο φόντο ζωηρεύουν το αισθητικό αποτύπωμα της σύνθεσης.
Η κεντρική παιδική φιγούρα κρατάει προσεχτικά μια υδρόγειο. Κάποια από τα παιδιά κρατούν χαρτοφύλακες, ενώ ένα κοριτσάκι κρατάει έναν χαρτοφύλακα που φέρει διακριτά το σήμα του ΟΗΕ και έχει στραμμένη την προσοχή του κι αυτό στην υδρόγειο.
Πιο πίσω στο νεανικό πλήθος ένα άλλο μικρό κορίτσι μοιάζει να παρατηρεί με ένα τηλεσκόπιο χειρός ένα κοντινότερο ή μακρινότερο μέλλον. Η πολυφυλετικότητα των μορφών παρέχει μια οικουμενικότητα στην σύνθεση.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται από τον ΟΗΕ στον Στόχο 17, η επίτευξη της ατζέντας για τη βιώσιμη ανάπτυξη προϋποθέτει συνεργασίες μεταξύ των κυβερνήσεων, του ιδιωτικού τομέα καθώς και της κοινωνίας των πολιτών. Αυτές οι χωρίς αποκλεισμούς συνεργασίες, οι οποίες βασίζονται σε αρχές, αξίες, κοινό όραμα, κοινούς στόχους και οι οποίες τοποθετούν τους ανθρώπους και τον πλανήτη στο επίκεντρο, είναι απαραίτητες, σε παγκόσμιο, περιφερειακό, εθνικό και τοπικό επίπεδο.
Αντίστοιχα από την Visa επιδιώκονται συνεργασίες με οργανισμούς που είναι αφοσιωμένοι στην επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης και η από κοινού εργασία για την επίτευξη ενός πιο ανοιχτού και ασφαλούς κόσμου, χωρίς αποκλεισμούς για όλους, παντού.
Τα παιδιά στην πλειοψηφία τους χαμογελούν μετέχοντας στον πανηγυρικό τόνο αλλά δεν λείπουν κάποια, το βλέμμα των οποίων φανερώνει ένα προβληματισμό, μια συστολή ή ακόμα και μια καχυποψία με προεξάρχουσα την μορφή του παιδιού που στέκεται στο δεξί εμπρόσθιο μέρος της σύνθεσης. Η διασταύρωση δε του βλέμματός του με αυτό το κοριτσιού που βρίσκεται στο αριστερό εμπρόσθιο μέρος μοιάζει να παρέχει, πέρα από ένα νοητό άξονα συμμετρίας στην σύνθεση και ένα οπτικό δίαυλο εσωτερικής επικοινωνίας μεταξύ τους.
Επιπρόσθετα, η γραβάτα που φοράει το παιδί που κρατάει την υδρόγειο μπορεί να νοηθεί κι ως ένα εικαστικό παραξένισμα, καθώς καταφανώς δεν συνάδει με την ηλικία του, ενώ προσδίδει μία γραφειοκρατική διάσταση στην φιγούρα του. Ένας ακόμα οπτικός υπαινιγμός της γεμάτης δυσκολίες, ασυμμετρίες και αντιφάσεις απόπειρας για συνεργασία σε παγκόσμιο επίπεδο.
Άλλωστε, αποτελεί στοιχείο ταυτότητας για τον καλλιτέχνη η επεξεργασία συνθέσεων, οι οποίες μέσα από μια διαδικασία αναστοχαστικής παρατήρησης των επί μέρους στοιχείων τους, αποκαλύπτουν ένα δεύτερο επίπεδο στην πρόσληψη της αναπαραστατικής συνθήκης.
Όπως ενδεικτικά αναφέρεται από τον ΟΗΕ στον Στόχο 17 για το πεδίο της ενσωμάτωσης των νέων τεχνολογιών, ο αριθμός των χρηστών του διαδικτύου στην Αφρική σχεδόν διπλασιάστηκε κατά τα τέσσερα τελευταία χρόνια, ενώ το 30% της νεολαίας του παγκόσμιου πληθυσμού είναι «ψηφιακά αναθρεμμένη» και χρησιμοποιεί ενεργά το διαδίκτυο για τουλάχιστον πέντε χρόνια.
Ωστόσο, υπάρχουν ακόμα 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι που δεν χρησιμοποιούν το διαδίκτυο σήμερα με το 90% από αυτούς να ανήκουν στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Ως στόχος τίθεται η ενίσχυση της Παγκόσμιας Σύμπραξης για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, η οποία συμπληρώνεται από πολυμερείς συμπράξεις που κινητοποιούν και μοιράζονται τη γνώση, την εμπειρογνωμοσύνη, την τεχνολογία και τους χρηματοδοτικούς πόρους, προκειμένου να στηριχθεί η επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης σε όλες τις χώρες, και ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Σε όλα σχεδόν τα street art έργα του STMTS η συνολική χρωματική παλέτα, καθώς και η ζωηρή ένταση των αποτυπώσεων παρέχει την αίσθηση ενός τολμηρού αντιστικτικού κολλάζ πάνω στο γκρίζο των επιφανειών του δομημένου περιβάλλοντος.
Τα έργα προβάλλονται ως διακριτά μέρη στο σώμα προηγούμενων εκφράσεων αστικής δημιουργικότητας συμβάλλοντας με τον τρόπο τους στην οπτική αλλά και νοηματική πρόσληψη του αστικού παζλ. Μικρότερα ή μεγαλύτερα όλα τα κομμάτια είναι αναγκαία για να συμπληρωθεί το παζλ της επίτευξης των Στόχων ούτως ώστε να προβάλει η εικόνα ενός βιώσιμου μελλοντικού κόσμου.
