Κείμενο: Σοφία Τριάντου
Το κρεμμύδι (Allium cepa L.) ανήκει στην οικογένεια Amaryllidaceae, προέρχεται από τη δυτική Ασία, συγκεκριμένα από το Τουρκιστάν και το Αφγανιστάν, και είναι από τα παλαιότερα καλλιεργούμενα είδη. Εμείς οι βοτανολόγοι το ονομάζουμε άλλιον το κοινό, γλυκιά λέξη σαν τη γεύση του όταν το απολαμβάνουμε μαγειρεμένο ακόμα και σκέτο ψημένο στα κάρβουνα, μια υπέροχη λιχουδιά. Στα χρόνια τού μεσαίωνα το έλεγαν κρεμμύδιον, ενώ οι Άγγλοι που πολλές φορές δυστυχώς θα το συναντήσουμε και στην ελληνική αγορά onion.
Από βοτανική άποψη το κρεμμύδι είναι ένας ο βολβός ή καλύτερα ένας κοντός βλαστός με παχιά σαρκώδη φύλλα. Τα κρεμμύδια είναι βολβοί με χιτώνα που σημαίνει ότι έχουν επίσης ένα εξωτερικό κάλυμμα για την προστασία των σαρκωδών, εσωτερικών φύλλων από βλάβες και ξήρανση.
Αν και είμαστε πιο εξοικειωμένοι με τον βολβό του κρεμμυδιού, τα φύλλα, τα άνθη και οι σπόροι είναι επίσης βρώσιμα.
Υπάρχουν επίσης πολλές ποικιλίες κρεμμυδιού. Το καφέ ή κίτρινο κρεμμύδι βρίσκεται πιο συχνά στα σούπερ μάρκετ και τα παντοπωλεία, μαζί με τα λευκά κρεμμύδια που συχνά έχουν ακόμη τα πράσινα κοτσάνια και τα κόκκινα κρεμμύδια με πιο ήπια γεύση που είναι εξαιρετικά στις σαλάτες. Υπάρχουν επίσης τα γλυκά κρεμμύδια, τα οποία έχουν πιο γλυκιά γεύση και είναι μεγαλύτερα και με πιο επίπεδο σχήμα από τα καστανά κρεμμύδια.
Τα κρεμμύδια αναφέρεται αρκετές φορές στη Βίβλο και σε ινδικά κείμενα να έχουν θεραπευτικές δράσεις για την καρδιά, τις αρθρώσεις και τις πεπτικές ασθένειες. Ο Ιπποκράτης είχε καταγράψει παρόμοιες χρήσεις για το κρεμμύδι στην Ελλάδα.
Στον Μεσαίωνα τα κρεμμύδια αποτελούσαν βασικό συστατικό των περισσότερων γευμάτων για τους φτωχότερους ανθρώπους της Ευρώπης, μαζί με τα φασόλια και το λάχανο.
Ακόμα και σήμερα θεωρείτε ένα από τα βασικότερα συστατικά στις σάλτσες στα λαδερά παραδοσιακά μας φαγητά, στη χωριάτική ελληνική σαλάτα, στολισμένο στη φρέσκια ζεστή φάβα, στο υπέροχο χειμωνιάτικό στιφάδο που χωρίς αυτά τα μικροσκοπικά κρεμμύδια δεν θα είχε αυτή τη νοστιμιά.
Οι παλιοί πρακτικοί μετεωρολόγοι έλεγαν ότι όσα περισσότερα καλύμματα έχει ένα κρεμμύδι τόσο πιο κρύο χειμώνα θα έχουμε.
Φημισμένη η υπέροχη «κρεμμυδόσουπα» ή σουπ αλ’ όνιον, στην λαχαναγορά του Παρισιού, ακόμα και στους δρόμους της Montmartre με την παρμεζάνα της, τα αυγά και την κρέμα. Μια υπέροχη γευστική εμπειρία!
Όταν έχετε διάθεση μπορείτε εύκολα να την απολαύσετε στο σπίτι σας.
Συστατικά:
Για 4 άτομα
5 κίτρινα κρεμμύδια
1 κύβος ζωμού κοτόπουλου
1,5 λίτρο νερό
1 κ.σ αλεύρι
500γρ μπαγκέτα
100 γρ παρμεζάνα
1 εα. Φρέσκια κρέμα για σούπα
1 κ.γ Βούτυρο
1 κλαδάκι Θυμάρι
1 φύλλο δάφνης
Αλάτι
Πιπέρι
Οδηγίες
Βάζουμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα νερό να βράσει μαζί με τον κύβο ζωμού κοτόπουλου, το θυμάρι και τη δάφνη.
Καθαρίζουμε τα κίτρινα κρεμμύδια και τα ψιλοκόβουμε, τα σοτάρουμε στο τηγάνι (ελαφριά!) με το βούτυρο. Αλατοπιπερώνουμε ελαφρά, τα πασπαλίζουμε με αλεύρι και τα ανακατεύουμε με μια ξύλινη σπάτουλα.
Στη συνέχεια προσθέτουμε στο ζεστό ζωμό κοτόπουλου, σκεπάζουμε και σιγοβράζουμε σε χαμηλή φωτιά για τουλάχιστον 30 λεπτά.
Στο τέλος του μαγειρέματος προσθέτουμε την παχύρρευστη κρέμα και ανακατεύουμε απαλά.
Kόψτε την μπαγκέτα σε μικρά κομμάτια και ροδίστε την σε ένα αντικολλητικό τηγάνι.
Τοποθετούμε τη σούπα σε ένα κεραμικό σκεύος, απλώνουμε από πάνω το τριμμένο τυρί και τα ροδίζουμε σε ζεστό φούρνο.
Σερβίρετε τη σούπα κρεμμυδιού ζεστή σε μπολ με την φρυγανισμένη μπαγκέτα.
Σας εύχομαι ένα υπέροχο γευστικό ταξίδι με το άλλιον το κοινό!
