-322573.jpg)
Η Όλγα Κουκλάκη, η οποία ασχολήθηκε αρχικά με το χώρο της μουσικής παρουσιάζοντας DJ sets σε διάφορα κλαμπ της Αθήνας, αποτελεί σήμερα ένα από τα πιο σημαντικά ονόματα της ηλεκτρονικής μουσικής. Μετά την Αθήνα ακολούθησε το Παρίσι, όπου εκτός από γνωστά κλαμπ έπαιξε μουσική σε διάφορα συγκροτήματα, με πιο γνωστό τους Nouvelle vague, και κυκλοφόρησε το 2008 τον πρώτο της δίσκο. Πριν από λίγες μέρες το ελculture.gr τη συνάντησε και μίλησε μαζί της για τον ανδροκρατούμενο χώρο της μουσικής, για τη συνεργασία της με την ελληνική ΕΜΙ και για ό,τι την εμπνέει. Αφορμή γι’ αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση είναι η εμφάνισή της στην ταράτσα της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών στις 13 Ιουλίου.
ελc: Έχεις συμπληρώσει περίπου μια δεκαετία στο χώρο. Πιστεύεις ότι όλα ήρθαν ομαλά; Έχεις νιώσει ότι κάπου βιάστηκες ή ότι δεν έχεις προλάβει να κάνεις όλα όσα θα ήθελες;
Όλγα Κουκλάκη: Στην αρχή ήμουν βιαστική, με την έννοια ότι αποδεχόμουν πολλές προτάσεις για συνεργασίες επειδή διασκέδαζα με αυτή τη δουλειά, χωρίς όμως να την παίρνω πολύ στα σοβαρά! Αργότερα, όταν κατάλαβα ότι ένα ηχογραφημένο κομμάτι που έχει κυκλοφορήσει το κουβαλάς για πάντα μαζί με ό,τι αυτό εκπροσωπεί, έγινα πιο επιλεκτική. Πλέον δίνω στον εαυτό μου όσο χρόνο χρειάζεται για να δημιουργήσει ή να αποφασίσει κάτι.
ελc: Είσαι νέα, όμορφη, με σπουδές, εμπειρία στο χώρο και ταλέντο. Όλα αυτά που με μια πρώτη ματιά μοιάζουν ατού, πολλές φορές σε ένα συμπλεγματικό και ανδροκρατούμενο χώρο θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ανάποδα. Έχεις αντιμετωπίσει τέτοιου είδους συμπεριφορά;
O. Κ.: Σε ευχαριστώ πολύ! Μπορώ να επιβεβαιώσω ότι ο χώρος είναι ανδροκρατούμενος κι ότι προφανώς έχω αντιμετωπίσει προβληματικά περιστατικά, άμεσα ή έμμεσα. Υπάρχουν κάποιοι που δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι μια γυναίκα μπορεί να γράφει, να ηχογραφεί και να κάνει editing-mixing στο Cubase και άλλοι που απλώς θέλουν να σε «υποτιμήσουν» ισχυριζόμενοι ότι «κάποιος άλλος (άντρας!) κάνει τη δουλειά για σένα» κ.ά. Προτιμώ να μην τα σκέφτομαι αυτά όμως και να τα προσπερνάω.
ελc: Πώς προέκυψε η συνεργασία με την ΕΜΙ;
O. Κ.: Η ΕΜΙ ήταν η εταιρεία που εισήγαγε τα albums-projects της γαλλικής δισκογραφικής εταιρείας PIAS, με την οποία κυκλοφόρησε ο προηγούμενος δίσκος μου. Έτσι, είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τους ανθρώπους της ελληνικής ΕΜΙ και να συνεργαστούμε στην πορεία.
ελc: Στον ήχο σου νιώθω ότι καταφέρνεις και δίνεις ένα ακριβές συναισθηματικό στίγμα, τόσο με τη μουσική φόρμα που χρησιμοποιείς (άκρως συναισθηματικό electro) όσο και με τον τρόπο της εκφοράς του λόγου (την «απαγγελία»), μια αποστασιοποιημένη σχεδόν μπλαζέ φωνή μεν, αλλά με μια εσωτερική φλόγα δε. Αυτό ήταν ένα ύφος που είχες προεπιλέξει ή βγήκε στην πορεία και χτίστηκε σταδιακά;
O. Κ.: Θα έλεγα ότι χτίστηκε. Αρχικά λόγω της ανασφάλειάς μου να «ερμηνεύω» τα τραγούδια μου! Δεν είχα σκοπό να τα τραγουδήσω εγώ, όμως ο παραγωγός μου, ο Marc Collin, κατάφερε να με πείσει. Έπειτα το συναισθηματικό κομμάτι έπρεπε με κάποιο τρόπο να το εκφράσω με το είδος της μουσικής που επέλεξα, της ηλεκτρονικής, η οποία όμως δε φημίζεται για την «ευαισθησία» της. Αυτά τα δύο στοιχεία ήταν που διαμόρφωσαν και εξέλιξαν το ύφος μου.
ελc: Κάποιοι αναφέρουν τον πόνο, άλλοι τη χαρά ως πηγή έμπνευσης. Σε σένα υπάρχει κάτι που λειτουργεί περισσότερο;
O. Κ.: Για να εμπνευστώ πρέπει να βιώνω έντονα συναισθήματα, είτε πρόκειται για λύπη, είτε για χαρά, είτε για έκπληξη κτλ. Δεν υπάρχουν όμως κανόνες.
ελc: Νιώθεις πως έχεις κάποια σχέση με το υγρό στοιχείο;
O. Κ.: Όχι. Πιο πολύ με τον αέρα θα έλεγα.
ελc: Μινόρε, ματζόρε ή χαρμολύπη;
O. Κ.: Mινόρε, όχι χαρμολύπη.
ελc: Υπάρχουν κάποια βιβλία, μουσικά έργα ή ταινίες που θα έλεγες ότι έχουν καθορίσει τη ζωή σου και την πορεία σου;
O. Κ.: Με έχουν επηρεάσει πολύ οι συγγραφείς της Beat Generation, όπως ο Burroughs, ο Ginsberg, o Edgar Allan Poe αλλά και ο Salinger, και συγκεκριμένα το βιβλίο του «Ο φύλακας στη σίκαλη». Από μουσικά έργα με έχουν στιγματίσει από την κλασική o Ravel κι ο Debussy, ενώ δεν κρύβω ότι έχω πολλές επιρροές κι από την pop/new wave κουλτούρα. Από σκηνοθέτες, από την άλλη, έχω επηρεαστεί από τον Aronofsky και τον Lynch.
ελc: Πιστεύεις ότι η μουσική σου ταιριάζει περισσότερο σε ανοιχτούς ή κλειστούς χώρους; Πώς αισθάνεσαι για τη συναυλία σου στην ταράτσα της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών;
O. Κ.: Μου αρέσει πάρα πολύ η ιδέα ότι θα παίξουμε σε μια ταράτσα! Οι κλειστοί χώροι είναι σίγουρα πιο «εύκολοι», η ακουστική όμως παραμένει πολύ μεγάλη πρόκληση σε έναν ανοιχτό χώρο.
ελc: Ποια κομμάτια δε λείπουν ποτέ από μια εμφάνισή σου, είτε σε κάποιο live είτε σε κάποιο DJ set;
O. Κ.: Αυτή την περίοδο το «Hollow lives» από το καινούργιο μου άλμπουμ με τίτλο I U Need.
Η εμφάνιση της Όλγας Κουκλάκη θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή στις 13 Ιουλίου στην ταράτσα της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών.
