Η οικία των Vettii: Εκπληκτική ομορφιά στο εμβληματικό σπίτι της Πομπηίας που άνοιξε ξανά
Η οικία των Vettii, το εμβληματικό σπίτι της Πομπηίας, ανοίγει ξανά. Μετά από μια περίοδο κλεισίματος που διήρκεσε είκοσι χρόνια με μια μερική επαναλειτουργία το 2016 -που περιορίστηκε στην είσοδο του αιθρίου και στους γύρω χώρους- οι επισκέπτες θα μπορούν επιτέλους να θαυμάσουν το σπίτι των Vettii σε όλη την αρχιτεκτονική του πολυπλοκότητα ως αποτέλεσμα των πρόσφατων εργασιών αποκατάστασης.
Αποδείχθηκε ιδιαίτερα δύσκολο να αφαιρεθούν τα στρώματα κεριού που είχαν εφαρμοστεί στις τοιχογραφίες στο παρελθόν με σκοπό την προστασία και την ανάδειξή τους. Δυστυχώς, αυτή η μέθοδος αποκατάστασης αποδείχθηκε εξαιρετικά επιβλαβής και έχει αποκρύψει πολλές από τις λεπτομέρειες των κομψών ζωγραφικών έργων, με απεικονίσεις φανταστικής αρχιτεκτονικής και μυθολογικών σκηνών.
Στο νέο έργο αποκατάστασης, το οποίο ξεκίνησε το 2016 υπό τη διεύθυνση του Massimo Osanna, συμμετείχε ένα ευρύ φάσμα επαγγελματιών, όπως αρχαιολόγοι, αρχιτέκτονες, συντηρητές, μηχανικοί, δομολόγοι και ειδικοί στην κηπουρική. Ο κήπος του περιστυλίου (κήπος με κιονοστοιχίες), ο οποίος διέθετε ένα πολύπλοκο σύστημα καναλιών νερού και μικρών σιντριβανιών, έχει αποκατασταθεί με την ενσωμάτωση αντιγράφων των αρχικών αγαλμάτων, συμπεριλαμβανομένου ενός μοναδικού αγάλματος στο είδος του που απεικονίζει τον Πρίαπο, τον θεό της γονιμότητας.
Τα αγάλματα φυλάσσονται στους εκθεσιακούς χώρους του Αρχαιολογικού Πάρκου. Ο κήπος διαθέτει επίσης αρχαία είδη φυτών που καλλιεργούνται στο φυτώριο εντός του Πάρκου ως μέρος ενός ευρύτερου προγράμματος που έχει σχεδιαστεί για την ενίσχυση των ιστορικών κήπων και την καλλιέργεια των πράσινων περιοχών της αρχαίας πόλης μέσω συνεργασιών με τοπικούς αγρότες και καλλιεργητές φυτών.
Η οικία των Vettii περιλαμβάνεται πάντα στους οδηγούς για το μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO και στα βιβλία για την αρχαία τέχνη, λόγω των εξαιρετικών τοιχογραφιών και των γλυπτών που κοσμούσαν τον μεγάλο κήπο.
«Η Οικία των Βέττιν αντιπροσωπεύει την ιστορία του ρωμαϊκού κόσμου που συμπυκνώνεται σε ένα μόνο σπίτι, το “σπίτι/μουσείο” του “ρωμαϊκού πνεύματος”: περιέχει μυθολογικές τοιχογραφίες και γλυπτά από χαλκό και μάρμαρο εξαιρετικής καλλιτεχνικής ποιότητας που αντικατοπτρίζουν την πολύπλοκη σχέση μεταξύ ελληνικών προτύπων και ρωμαϊκών αντιγράφων, καθώς και την οικονομική και κοινωνική ζωή της πόλης.
Οι ιδιοκτήτες, οι οποίοι ήταν απελευθερωμένοι και συνεπώς πρώην δούλοι, μαρτυρούν ένα επίπεδο κοινωνικής κινητικότητας που θα ήταν αδιανόητο δύο αιώνες πριν. Ο πλούτος τους προερχόταν από το εμπόριο αγροτικών προϊόντων από την περιοχή γύρω από την Πομπηία, αλλά φαίνεται ότι στο σπίτι τους ασκούνταν επίσης πορνεία από μια Ελληνίδα σκλάβα που ανήκε στις πιο στερημένες κοινωνικές ομάδες», τονίζει ο Gabriel Zuchtriegel, διευθυντής του Αρχαιολογικού Πάρκου της Πομπηίας.
Το «Stonehenge του Βορρά» του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο είχε κηρυχθεί προηγουμένως σε κίνδυνο, είναι πλέον ανοιχτό για το κοινό
Μια αρχαία τοποθεσία στην Αγγλία γνωστή ως «Στόουνχεντζ του Βορρά» είναι πλέον ανοιχτή και προσβάσιμη για το ευρύ κοινό, αφού βρισκόταν ανάμεσα σε μνημεία χαρακτηρισμένα «με ανάγκη προστασίας» ή αλλιώς σε κατάσταση «κινδύνου» για περισσότερο από μια δεκαετία.
Το συγκρότημα Thornborough Henges κοντά στο Ripon στο Βόρειο Γιορκσάιρ αποτελείται συνολικά από τρία τεράστια μνημεία henges (γιγαντιαία κυκλικά χωματουργικά έργα) διαμέτρου 200 μέτρων και το περιβάλλον τοπίο, που αποτελούν μέρος ενός νεολιθικού συγκροτήματος. Τα henges χρονολογούνται από το 3500 έως το 2500 π.Χ.
Λόγω σημαντικής διάβρωσης που είχε προκληθεί στο έδαφος, πολλά μέρη του είχαν προστεθεί στο μητρώο Heritage at Risk της Historic England το 2009. Η διαχείρισή τους έχει ανατεθεί στην English Heritage ως μέρος της Εθνικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς, η οποία και σε ανακοίνωσή της αναφέρει ότι «αποτελούσαν μέρος ενός “τελετουργικού τοπίου”, συγκρίσιμου με το Salisbury Plain στη νοτιοδυτική Αγγλία, και είναι πιθανότατα ο σημαντικότερος μεμονωμένος αρχαίος χώρος μεταξύ του Stonehenge και των νησιών Όρκνεϊ στη Σκωτία».
Πολλά ερωτήματα ωστόσο υπάρχουν ως προς το πότε ακριβώς χτίστηκαν αυτά τα κοιλώματα, αν είχαν διάφορες φάσεις κατασκευής, ποια τα χαρακτηριστικά στο εσωτερικό τους; Με τις χωματουργικές επισκευές που τα καθιστούν ασφαλή, ο οργανισμός συμπληρώνει σε δηλώσεις του ότι: «Μπορούμε να στρέψουμε την προσοχή μας σε αυτά τα ερωτήματα και να χρησιμοποιήσουμε τη νέα τεχνολογία για να μάθουμε περισσότερα για αυτά τα συναρπαστικά και σημαντικά μνημεία».
Η Νέα Υόρκη επιστρέφει 14 κλεμμένες αρχαιότητες στην Ιταλία
Η εισαγγελία του Μανχάταν επέστρεψε 14 λεηλατημένα αντικείμενα στην Ιταλία, σηματοδοτώντας τον τέταρτο επαναπατρισμό αρχαιοτήτων στη χώρα από τον Ιούλιο του 2022. Τα αντικείμενα, συνολικής αξίας σχεδόν 2,5 εκατ. δολαρίων, ανακτήθηκαν κατά τη διάρκεια πολλαπλών ποινικών ερευνών, οι οποίες, σύμφωνα με τις αρχές, συνεχίζονται.
Τα αντικείμενα περιλαμβάνουν ένα ασημένιο νόμισμα του τέταρτου αιώνα π.Χ., γνωστό ως νόμισμα της Σικελίας Νάξου, το οποίο απεικονίζει πορτρέτα του Διονύσου και του Σιληνού- μια μαρμάρινη κεφαλή του αυτοκράτορα Αδριανού που χρονολογείται από το 200 μ.Χ. και μέχρι πρόσφατα εκτίθετο στο Μουσείο Τέχνης του Σαν Αντόνιο (SAMA)- και ένα μελανόμορφο πιθάρι νερού, γνωστό ως Υδρία του ζωγράφου του Πρίαμου. Το αγγείο, το οποίο χρονολογείται στο 510 π.Χ., ανήκε στον συλλέκτη Shelby White και, μέχρι την κατάσχεσή του, εκτίθετο στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης.
Η υδρία λεηλατήθηκε από τον Becchina και στη συνέχεια μεταφέρθηκε λαθραία από τον Hecht στο Παρίσι. Ο Hecht, ο οποίος πέθανε το 2012, στη συνέχεια την πούλησε στην Shelby White στη Νέα Υόρκη το 1989 με ψευδή προέλευση, σύμφωνα με τους ερευνητές. Μια δεκαετία αργότερα, η White δάνεισε την υδρία, που σήμερα εκτιμάται στα 900.000 δολάρια, στο Met, όπου είναι διαχειριστής και μέλος του διοικητικού συμβουλίου.
Μέχρι την κατάσχεσή της, η υδρία εκτίθετο επί μακρόν στο Τμήμα Ελληνικής και Ρωμαϊκής Τέχνης του μουσείου. Η White, η οποία βοήθησε και συνεργάστηκε με την έρευνα, αντιμετωπίζει επίσης ξεχωριστή έρευνα σχετικά με την προσωπική της συλλογή. Αρκετά αντικείμενα, που κατασχέθηκαν από το σπίτι της στο Μανχάταν, επεστράφησαν στην Τουρκία και την Ιταλία το 2022.
Το γραφείο του εισαγγελέα της Νέας Υόρκης σημειώνει ότι οι αρχαιότητες είχαν λεηλατηθεί από διάφορους διακινητές και λαθρέμπορους αρχαιοτήτων υψηλού προφίλ, μεταξύ των οποίων οι καταδικασθέντες έμποροι Giacomo Medici, Giovanni Franco Becchina και Robert Hecht:
«Αυτοί οι διακινητές βασίζονταν σε συμμορίες tombaroli (επιδρομείς τάφων) για να λεηλατήσουν προσεκτικά επιλεγμένους και ανεπαρκώς φυλασσόμενους αρχαιολογικούς χώρους σε όλη τη Μεσόγειο», αναφέρει η υπηρεσία σε ανακοίνωσή της. «Μετά τη λεηλασία, οι διακινητές κανόνιζαν να καθαριστούν τα κομμάτια, να αποκατασταθούν και να εφοδιαστούν με ψευδή στοιχεία προέλευσης, πριν τα προσφέρουν προς πώληση σε οίκους δημοπρασιών και γκαλερί σε όλο τον κόσμο».
«Η πλούσια πολιτιστική ιστορία της Ιταλίας προβάλλεται πλήρως με αυτά τα εκπληκτικά αντικείμενα που επιστρέφονται σήμερα. Είμαστε υπερήφανοι που έχουμε επιστρέψει εκατοντάδες αντικείμενα στον λαό της Ιταλίας τους τελευταίους μήνες, γεγονός που είναι εμβληματικό της στενής συνεργασίας που έχουμε με τους εταίρους μας στην επιβολή του νόμου στο εσωτερικό και στο εξωτερικό», δήλωσε ο εισαγγελέας Bragg.
Η Unesco προσθέτει την ουκρανική πόλη της Οδησσού στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς που απειλούνται με εξαφάνιση
Την προσθήκη του ιστορικού κέντρου της Oυκρανικής πόλης-λιμάνι της Οδησσού στον κατάλογο των απειλούμενων μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς αποφάσισε η Unesco στην έκτακτη συνεδρίαση της επιτροπής πριν από λίγες ημέρες. Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι είχε απευθύνει έκκληση στην Unesco τον περασμένο Οκτώβριο, οκτώ μήνες μετά τη ρωσική εισβολή στις 24 Φεβρουαρίου 2022, να χορηγήσει στην πόλη-λιμάνι της Μαύρης Θάλασσας καθεστώς Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Η Οδησσός αναφέρεται συχνά ως το «μαργαριτάρι της Μαύρης Θάλασσας». Η επίσημη πλέον εγγραφή της στον κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς ως Ιστορικό Κέντρο της Οδησσού γίνεται σε αναγνώριση «της εξαιρετικής παγκόσμιας αξίας του τόπου και του καθήκοντος όλης της ανθρωπότητας να τον προστατεύσει», ανέφερε σε δήλωσή της η Audrey Azoulay, Γενική Διευθύντρια της Unesco, και χαρακτήρισε την Οδησσό ως «μια ελεύθερη πόλη, μια παγκόσμια πόλη… Ενώ ο πόλεμος συνεχίζεται, αυτή η εγγραφή ενσαρκώνει τη συλλογική μας αποφασιστικότητα να διασφαλίσουμε ότι αυτή η πόλη, η οποία ανέκαθεν ξεπερνούσε τις παγκόσμιες αναταραχές, θα διατηρηθεί από περαιτέρω καταστροφή» συνέχισε.
Ένα τυπογραφικό λάθος που κάνει …τον γύρο του κόσμου
Υπάρχουν τυπογραφικά λάθη και υπάρχουν τυπογραφικά λάθη που μάλλον θα καταδιώκουν για πάντα τους «δράστες» τους. Το επίθετο της Georgia O’Keeffe γράφτηκε λάθος σε έναν τοίχο στην αίθουσα του νέου σταθμού Grand Central Madison του Long Island Rail Road στη Νέα Υόρκη. Το δεύτερο “f” στο επώνυμο της αείμνηστης καλλιτέχνιδας έλειπε από την πέτρινη πινακίδα που ήταν χαραγμένη με ένα γνωμικό της καλλιτέχνιδας που κάποτε περιγράφθηκε ως η «αδιαμφισβήτητη δόξα της αμερικανικής ζωγραφικής». Μάλλον δεν υπάρχει καμία δόξα αφού τελικά το όνομά της θα διαγραφεί πλήρως, προφανώς αναμένοντας τη σχετική διόρθωση.
Don’t take spell check for Granite! https://t.co/K7RORK2J6m
— GeorgiaOKeeffeMuseum (@okeeffemuseum) January 31, 2023
«Δεν μπορεί κανείς να ζωγραφίσει τη Νέα Υόρκη όπως είναι, αλλά μάλλον όπως την αισθάνεται»– παραπέμπει στη σειρά πινάκων της από τη δεκαετία του 1920, η οποία περιλαμβάνει έργα όπως το New York Street With Moon (1925), είναι το γνωμικό της O’Keeffe στον νέο σιδηροδρομικό σταθμό αξίας 11,1 δισ. δολαρίων.
