Η Μαρία Ξανθοπουλίδου μοιράζεται το Ημερολόγιο Προβών για την παράσταση «Καλά Χριστούγεννα αγαπητέ μου Τσάρλυ»

«Το ''Καλά Χριστούγεννα Αγαπητέ μου Τσάρλυ'' μιλάει για το σπίτι μας και στις πρόβες νιώσαμε μια οικειότητα σαν το σπίτι μας»

Δύο εφήβοι–ένα αγόρι και ένα κορίτσι– συναντιούνται, προσπαθούν να επικοινωνήσουν, με έναν τοίχο ανάμεσά τους να τους εμποδίζει και να τους αναγκάζει να εκμυστηρευθούν τις προσωπικές τους αγωνίες και ανάγκες χωρίς να μπορούν να δουν ο ένας τον άλλον. Οι διαφορετικοί κόσμοι από όπου προέρχονται αοκαλύπτονται, κοιτάζονται πια με τα μάτια της φαντασίας και της ψυχής τους. Με χιούμορ και γενναιοδωρία ανοίγουν σιγά σιγά τις καρδιές τους και ακουμπούν ο ένας πάνω στον άλλο μιλώντας για αγάπη, φιλία και για όσα τους απασχολούν στο μεγάλωμα τους. Δύο διαφορετικοί κόσμοι, άλλες μάχες η ίδια ανάγκη για επαφή.

Το θεατρικό έργο της Σοφιάννας Θεοφάνους «Καλά Χριστούγεννα αγαπητέ μου Τσάρλυ», γραμμένο για εφήβους αλλά και για όλη την οικογένεια, θα παρουσιαστεί στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός, σε σκηνοθεσία Μαρίας Ξανθοπουλίδου για λίγες μόνο παραστάσεις

Το έργο βασίστηκε σε πραγματικές ιστορίες ασυνόδευτων προσφύγων μέσα από ένα workshop που πραγματοποιήθηκε στο Μικρό Εθνικό Θέατρο την περίοδο 2018-2019. Τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο παιδικού/εφηβικού έργου το 2020.

Η Μαρία Ξανθοπουλίδου μοιράζεται το Ημερολόγιο Προβών για την παράσταση «Καλά Χριστούγεννα αγαπητέ μου Τσάρλυ» που έρχεται στο Θέατρο Σταθμός:

Ξεκινώντας στο ταξίδι ενός έργου όλα είναι ευχάριστα ανακατωμένα στο μυαλό σου.

Η διαδικασία της έρευνας, είναι στην αρχή και είναι μια πολύ σημαντική αρχή πάνω στην οποία θα θέσεις τις βάσεις και τους άξονες της ιστορίας σου αλλά και τους ταιριαστούς τρόπους- τους τεχνικούς τρόπους- που αυτή θα αποδοθεί. Στην προκειμένη περίπτωση έρευνα για τους διαφορετικούς κόσμους των δύο ηρώων.

Είναι πρώτη φορά που καταπιάνομαι ως σκηνοθέτρια με ένα έργο για τους εφήβους, για τους εφήβους όπως τους φαντάζομαι σήμερα: πώς είναι οι έφηβοι σήμερα; Γι αυτό είδα σχετικές ταινίες, διάβασα και άλλα θεατρικά έργα για εφήβους και μπήκα πολύ στα σόσιαλ. Και γιατί αυτή είναι μια ειδική κατηγορία κοινού; Αποφάσισα πως δεν είναι μια ειδική κατηγορία κοινού και θυμήθηκα τις φορές που έχω πάει παιδικό θέατρο και με έχει συνεπάρει, σε ένα θέαμα δηλαδή που δεν είναι «φτιαγμένο» για ενήλικο κοινό και παρόλα αυτά ένιωσα πως ήταν ένα θέαμα φτιαγμένο και για μένα- για να αγγίξει συγκεκριμένα δικά μου σημεία, επομένως έφυγα από αυτό το δίλημμα και μετά ακολούθησαν τα επόμενα.

Ποια είναι εκείνα τα σημεία που σήμερα αγγίζουν, αφορούν έναν νέο άνθρωπο; Καταλήξαμε πως είναι η επικοινωνία, η αγωνία για να μην είσαι μόνος, για να είσαι αποδεκτός συστήνοντας αυτές τις πρώτες φορές τον εαυτό σου στους άλλους, η επιθυμία για να ανήκεις, ο φόβος για το άγνωστο αλλά και ο ενθουσιασμός για το ίδιο πράγμα. Γι’ αυτό βρίσκω το έργο της Σοφιάνας αληθινό, γιατί απλοποιεί αυτή τη διαδικασία θέτοντάς την στο πιο ασφαλές και συγχρόνως επισφαλές πεδίο: μια επικοινωνία όπου δε βλέπει ο ένας τον άλλον.

«Έχω τη φαντασία μου, που είναι γεμάτη με μαγικά και παράξενα χρώματα»

Χωρίσαμε με τον Πανάγο και τη Ζωή τα κεφάλαια, μιλήσαμε για τους ρυθμούς και για τη διαφορετική απεύθυνση που απαιτείται προκειμένου να στείλεις την πληροφορία σε κάποιον που δεν μπορεί να σε δει και ξεκινήσαμε να παίζουμε φέρνοντας έναν τοίχο στην πρόβα (ευτυχώς οι πρώτες πρόβες γίνανε σε χώρο που υπήρχε τοίχος στη μέση του δωματίου…).

Ήρθε η Μαριέλα και μιλήσαμε για το πώς κινησιολογικά θα δώσουμε σήματα, για το πώς είναι το έδαφος που πατάνε οι ήρωες και για το πώς θα θέσουμε τους χώρους του φανταστικού.

Η Εύα μου είχε δώσει από πολύ νωρίς σχέδια με «σκηνικούς τοίχους» και φανταζόμουν θέσεις σε σχέση με αυτά τα σχέδια.

Το «Καλά Χριστούγεννα Αγαπητέ μου Τσάρλυ» είναι ένα έργο για ένα κορίτσι που ταξιδεύει ασυνόδευτο στην Ευρώπη, προσπαθώντας να ξεφύγει από έναν πόλεμο και ένα αγόρι που ζει μαζί με την οικογένεια του και αγωνίζεται για να τους δείξει ποιος αλήθεια είναι. Είναι ένα έργο που μας θυμίζει τους μικρούς, μεσαίους, μεγαλύτερους αγώνες που δώσαμε όλοι στην ενηλικίωση, πάντα σημαντικούς, τα λόγια που δεν εκφράστηκαν τις περισσότερες φορές αλλά που έχτισαν αυτό που είμαστε. Το «Καλά Χριστούγεννα Αγαπητέ μου Τσάρλυ» μιλάει για το σπίτι μας και στις πρόβες νιώσαμε μια οικειότητα σαν το σπίτι μας.

Info:

«Καλά Χριστούγεννα αγαπητέ μου Τσάρλυ» | Από τις 19 Δεκεμβρίου στο Θέατρο Σταθμός 

 

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Κάθε Σάββατο θα λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc με τις προτάσεις μας για την εβδομάδα!

Podpourri. Ιστορίες που ακούγονται

Ακολουθήστε το ελculture.gr στο Google News

το ελculture σας προσκαλεί σε εκδηλώσεις

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.