H μεγαλύτερη εταιρεία ενέργειας στην Ελλάδα ΣΕ ΠΑΕΙ ΘΕΑΤΡΟ προσφέροντας 8 προσκλήσεις για το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου στις 21.00 για την παράσταση ”The life and death of Jessica Brown” των Τζέο Πακίτσα και Σοφίας Πριόβολου.
Η παράσταση ”The life and death of Jessica Brown” του Τζέο Πακίτσα και της Σοφίας Πριόβολου παρουσιάζεται στην Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών του Εθνικού Θεάτρου.
«Σε αυτό το live είστε όλες, όλοι, όλα καλεσμένες,-οι,-α! Φορέστε την πιο ροκ σας …διάθεση, αρπάξτε το ποτό σας από το μπαρ, περιηγηθείτε στον χώρο και χορέψτε μέχρι το τέλος.»
Ο Τζέο Πακίτσας και η Σοφία Πριόβολου σκηνοθετούν το πιο αναπάντεχο live της σεζόν: το τελευταίο live της τραγουδίστριας Jessica Brown, μία εμφάνιση που θα συζητιέται για χρόνια μετά τον θάνατό της. Η καλύτερη στιγμή της πανκ ροκ μουσικής τώρα τελειώνει. Η Jessica Brown κηδεύεται επί σκηνής μπροστά στους θεατές σε ένα μοναδικό σόου που θα κλείσει στο φέρετρο την ιστορία μιας εμβληματικής μπάντας. Η μεγάλη ώρα πλησιάζει. Η ένταση κορυφώνεται.
Ο φακός της κάμερας και η συνθήκη της αναμονής κινούν τη δράση στο ”The life and death of Jessica Brown”: «Στην αρχή παρακολουθούμε τι γίνεται στο backstage μέχρι να βγει η μπάντα καθώς έχει αργήσει να έρθει η frontwoman Jessica Brown. Υποτίθεται είναι το τελευταίο τους live, αλλά όλοι έχουν το ερώτημα τι θα κάνουν μετά, πώς θα συνεχίσουν και επίσης αν είναι όντως το τελευταίο live. Το διαχειρίζονται εκείνη τη στιγμή σαν να ισχύει και να μην ισχύει παράλληλα. Τους παρακολουθούμε όλους από το backstage και εκεί το μεγαλύτερο μέρος της παράστασης είναι πραγματικά λες και βλέπουμε σινεμά. Καταλήγει στο τρίτο μέρος που είναι η συναυλία, που αρχίζει», περιγράφει ο Τζέο Πακίτσας για την παράσταση.
«Από την αρχή υπήρχε η ιδέα της κάμερας και η ιδέα του να είναι σαν μια ταινία το μεγαλύτερο κομμάτι. Δεν ξεκινάμε και λέμε ότι κάνουμε ένα ντοκιμαντέρ για την Jessica Brown. Aποφασίσαμε να το σπάσουμε σε τρία μέρη δραματουργικά, γιατί είχαμε την ανάγκη να τους δούμε μαζί με την κάμερα και ταυτόχρονα live, δηλαδή να παίξουμε με το πώς θα τους δει το κοινό. Οι ηθοποιοί πολλές φορές απευθύνoνται στην κάμερα, προσπαθούν να κρύψουν πράγματα από την κάμερα ή να δείξουν στην κάμερα, ή όντως την ξεχνάνε, γιατί κάτι πιο σημαντικό συμβαίνει εκείνη τη στιγμή μεταξύ τους», σημειώνει η Σοφία Πριόβολου.
Πού είναι όμως η Jessica Brown; Γιατί δεν έχει έρθει; Τι ξέρουμε πραγματικά για εκείνη πριν αποφασίσει να κάνει την τελευταία της παγκόσμια εμφάνιση στο Εθνικό Θέατρο; Τα προβλήματα της μπάντας βγαίνουν στην επιφάνεια ενώ μοιάζει να την περιμένουν για πάντα. Εν αναμονή της lead singer, παρακολουθούμε από την κλειδαρότρυπα τα μέλη του μουσικού σχήματος να παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις για το μέλλον, ξεδιπλώνοντας το καθένα το πραγματικό του πρόσωπο. Ένας ολοκληρωμένος οδηγός αυτοκαταστροφής για ματαιόδοξες μπάντες.
Για τη Σοφία Πριόβολου είναι σημαντικό ο θεατής να φύγει και να νιώσει ότι είδε μια μπάντα, να του μείνει η πρωτότυπη μουσική του Gary Salomon, με αναφορές στο garage punk που άκουγε από τα 13 της και φαίνεται να κόλλησε στους edgy χαρακτήρες που δημιούργησαν.
Στον Τζέο Πακίτσα αρκεί απλώς να μπεις μέσα σ’ αυτό, να ακολουθήσεις την ιστορία και αυτή την 1,5 – 2 ώρες που θα είσαι εκεί μέσα να μην σκέφτεσαι κάτι άλλο, να μπεις στα προβλήματα άλλων ανθρώπων:
«Να περάσει καλά. Τόσο απλό. Αυτό είναι πάντα για μένα στόχος. Βαριέμαι πάρα πολύ όλα αυτά τα φιλοσοφικά, θεωρητικού τύπου, που πρέπει να έχεις διαβάσει έναν ολόκληρο τόμο για να μπορέσεις να καταλάβεις τι γίνεται. Θεωρώ ότι πρέπει να έρθεις να μην ξέρεις τίποτα και τουλάχιστον να περάσεις καλά μέσα σε αυτό. Ξέρεις, είναι αυτό που πας σε εικαστικές εκθέσεις και βλέπεις ένα έργο που δεν σε αγγίζει, δεν καταλαβαίνεις τίποτα και πρέπει να διαβάσεις από κάτω ένα κείμενο πέντε σελίδων για να το καταλάβεις και να μπεις σε αυτό. Εγώ είμαι της άποψης θα μπω σε ένα μουσείο και εκεί πέρα που θα μου κεντρίσει το ενδιαφέρον, θα κάτσω και μπορεί να το κοιτάω για ώρες. Η ανάγνωση για μένα είναι κάτι πολύ σημαντικό. Δεν μου αρέσει όταν ο άλλος μου ορίζει το πώς να το δω αυτό, το αισθάνομαι πολύ παρεμβατικό.
Πιστεύω γενικά ότι έχουμε φτιάξει κάτι αρκετά ενδιαφέρον από την άποψη ότι μπαίνεις σε κάτι ως ένας τρίτος, ενεργός παρατηρητής σαν να βρέθηκες στον χώρο τυχαία. Δεν περιμένω ότι θα αρέσει σε όλους, δεν θα ταιριάξει σε όλους, αλλά πιστεύω ότι ειδικά visually έχουμε φτιάξει μια ωραία εμπειρία.»
Χορηγός παραστάσεων της Κεντρικής Σκηνής και της Πειραματικής Σκηνής Νέων Δημιουργών του Εθνικού Θεάτρου
