Η Haruna Kawanishi στο ελculture.gr

Από τις 6 έως τις 30 Νοεμβρίου η γκαλερί An[a]mesa φιλοξενεί μια πολύ ιδιαίτερη ατομική έκθεση φωτογραφίας στο πλαίσιο του satellite προγράμματος του Athens Photo Festival. Πρόκειται για το πρότζεκτ “Making Map” της γιαπωνέζας φωτογράφου Haruna Kawanishi σε επιμέλεια της Naoko Ohta και της Ρόζυς Διαμαντάκη.

Παίζοντας με το φως και την ομίχλη και συνθέτοντας μια ατμόσφαιρα αβεβαιότητας και μυστηρίου, η φωτογράφος επιχειρεί να περιγράψει την κατάσταση του σύγχρονου ανθρώπου, που προσπαθεί να ορίσει τη θέση του στο χώρο και το χρόνο φτιάχνοντας τον χάρτη του εαυτού του εκ νέου.

Η Kawanishi χρησιμοποιεί την εμπειρία της από τον κινηματογράφο στη φωτογραφική της αφήγηση και αποδεικνύεται δεινή αφηγήτρια. Οι ιστορίες ωστόσο δεν έχουν ένα προκαθορισμένο τέλος. Κάθε θεατής που αντικρίζει τις θολές αναπαραστάσεις των ηρώων της χαμένες σε σκηνικά της πόλης και της υπαίθρου και καλείται να επιστρατεύσει τη φαντασία του για να συμπληρώσει την αφήγηση μόνος του, σαν ένα όνειρο που υπόκειται σε αμέτρητες ερμηνείες.

Με τις υπνωτιστικές της εικόνες η Kawanishi τονίζει το ρόλο της υποκειμενικότητας στη ζωή, τη σημασία τη συνύπαρξης μέσα από τη διαφορετικότητα και το γεγονός ότι τα πάντα είναι ζήτημα προσωπικής οπτικής γωνίας, μια προσωπική επιλογή του τρόπου με τον οποίο φτιάχνουμε το χάρτη μας προκειμένου να εξελίσσεται διαρκώς.

Το ελculture είχε την ευκαιρία να κουβεντιάσει με τη Haruna Kawanishi σχετικά με το έργο της, το καλλιτεχνικό της όραμα και μελλοντικά της σχέδια.

ελc: Πες μας λίγα λόγια για τα έργα που έχουν επιλεγεί για την έκθεση στην γκαλερί An[a]mesa.
Μελετάω ιστορίες μέσω της φωτογραφίας. Το έργο που παρουσιάζεται εδώ έχει ως κοινό στοιχείο ένα σκηνικό, το οποίο είναι στερεοσκοπικό, και μπορώ να πω ότι αυτό ισχύει για όλα τα έργα μου που εκτίθενται εδώ. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ερμηνεύσει κανείς το γεγονός που πραγματικά συμβαίνει στο καθένα. Πιστεύω πως είναι δύσκολο να συλλάβει κανείς με το φακό του το γεγονός χωρίς να προβεί σε ερμηνείες, εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο λειτουργούμε ως ανθρώπινα πλάσματα. Κάθε ανθρώπινο πλάσμα βλέπει την ιστορία που δημιουργεί το ίδιο. Οι εικονιζόμενοι ήρωες στα έργα μου αποτελούν μέρος των alter ego μου, καθώς και των alter ego των θεατών. Θεωρώ σημαντικό να μοιραζόμαστε τον ίδιο κόσμο. Αυτή είναι η δύναμη μιας ιστορίας και πιστεύω πολύ σε αυτήν.

ελc: Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες σου, ο θεατής αναγνωρίζει την επιρροή της παραδοσιακής ιαπωνικής εικονογραφίας. Είναι κάτι που κάνεις σκόπιμα;
Δεν το κάνω σκόπιμα αλλά πιστεύω πως με έχει επηρεάσει υποσυνείδητα. Για να το πω καλύτερα, ίσως φέρω μια επίδραση της ιαπωνικής παράδοσης στο αίμα μου. Όταν περιγράφουμε κάτι, είναι σημαντικό να σκεφτόμαστε τι περιλαμβάνουμε στην περιγραφή μας αλλά ταυτόχρονα, και τι δεν περιλαμβάνουμε σε αυτή. Αυτά τα δύο πράγματα είναι ίσης σημασίας, πιστεύω.

ελc: Επιχειρείς να δώσεις μια εντύπωση μόνο των χαρακτήρων σου καλύπτοντάς τους με ένα θολό, ομιχλώδες φίλτρο. Δε σε απασχολεί να δώσεις έμφαση στα ατομικά τους χαρακτηριστικά και την ταυτότητά τους. Είναι αυτός ένας τρόπος να προσκαλέσεις το θεατή να ταυτιστεί με το υποκείμενο και να φανταστεί τον εαυτό του πρωταγωνιστή της ιστορίας;
Πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος έχει ένα βαθύ και πλούσιο σύμπαν μέσα στην καρδιά του. Είναι ένα ήσυχο και σκοτεινό μέρος. Αυτό το σύμπαν που έχουμε στα βάθη του μυαλού μας μπορούμε να το προσεγγίσουμε μέσω ενός διαύλου, μιας ιστορίας. Αυτό δε σημαίνει ότι δε με ενδιαφέρουν τα ατομικά χαρακτηριστικά και ταυτότητες. Πιστεύω, μάλιστα, ότι μπορούμε να βρούμε κοινούς τόπους αν εμβαθύνουμε στην ιστορία ενός ατόμου. Προκειμένου όμως να επιτύχω κάτι τέτοιο, πρέπει να μετατρέψω τη φωτογραφία σε αυτό που αποκαλούμε εμπειρία. Αν δυο άνθρωποι σκαρφαλώσουν στο ίδιο βουνό, ακόμη κι αν πάρουν διαφορετικές πορείες, μπορούν να συναντηθούν στην όγδοη στάση για παράδειγμα, αρκεί η τύχη και ο συγχρονισμός να είναι σωστά.

ελc: Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Η φωτογραφία είναι μια τέχνη που διατηρεί την αξία της. Θα ήθελα να συμμετάσχω σε αυτό. Προκειμένου να το κατορθώσω, επιχειρώ να αντικατοπτρίσω το χρόνο, εκφράζοντας το παρόν. Και δεδομένης της καταγωγής μου θα εξακολουθήσω να το κάνω μέσα από τη ματιά μιας γιαπωνέζας φωτογράφου. Από τον Μάιο του 2011, η Ιαπωνία άλλαξε δραστικά. Θέλω να εκφράσω ό,τι συμβαίνει τώρα και ό,τι θα συμβεί στο μέλλον με το δικό μου τρόπο.

Η έκθεση “Making Map” της Haruna Kawanishi παρουσιάζεται στην γκαλερί An[a]mesa από τις 6 έως και τις 30 Νοεμβρίου.