Η Φωτεινή Δάρρα στο elculture

Στην καινούργια σας δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Του έρωτα και της αμαρτίας» επιλέξατε να πείτε παλιά τραγούδια. Γιατί; Με ποιον τρόπο τα διαχειρίζεστε;

Είναι ένας δίσκος που προέκυψε από μια ραδιοφωνική εκπομπή. Μετά το “Αγόρι μου”, τραγούδι που περιλαμβανόταν στον προηγούμενο live δίσκο μου, μου ζητήθηκε να τραγουδήσω μια σειρά από τραγούδια του ‘60 και του ‘70 με το ίδιο ύφος, σε μια εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα στο ραδιόφωνο. Τα τραγούδια αυτά πάντα μου άρεσαν. Υπέροχες μελωδίες, μοναδικοί στίχοι… Με συνεπήρε το κλίμα της εποχής… Μαγεύτηκα! Έτσι θέλησα να κάνω έναν ολόκληρο δίσκο με μια επιλογή από τα ωραιότερα αυτής της εποχής. Το “Σε βλέπω στο ποτήρι μου”, “ Η σκλάβα”, “Αν είναι η αγάπη αμαρτία”, “Αν σ’ αρνηθώ, αγάπη μου” είναι μερικά από αυτά.  Η ενορχήστρωση που έγινε είναι πιο μοντέρνα, χωρίς όμως να καταργεί τη γοητεία που ασκούσαν στο κοινό οι μεγάλες ορχήστρες που υπήρχαν τότε.

Γιατί πιστεύετε ότι τα τραγούδια αυτά αντέχουν στο χρόνο; Τελικά τι κάνει ένα τραγούδι καλό;

Το να είναι αληθινό. Αυτά τα τραγούδια μιλούν για τον απόλυτο έρωτα. Αυτόν που σου συμβαίνει μόνο μια φορά σε όλη σου τη ζωή. Γι’ αυτό και είναι πάντα επίκαιρα. Είναι διαχρονικά.

 Βγάζετε ένα καινούργιο Cd σε μια εποχή που η δισκογραφία έχει περάσει και το στάδιο της κρίσης και πολλοί μιλούν για μια τελειωμένη υπόθεση. Ποια είναι η γνώμη σας για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη δισκογραφία, πώς τη βιώνετε εσείς και ποιες εναλλακτικές υπάρχουν για τους καλλιτέχνες;

Η μουσική ζει! Η δισκογραφία έχει πέσει πολύ, αλλά δεν έχει σταματήσει να υπάρχει. Ο live δίσκος που έκανα πέρσι στη Lyra, ας πούμε, μόλις πριν από λίγο καιρό έγινε χρυσός. Σίγουρα το internet έχει αντικαταστήσει κατά κάποιον τρόπο την αγορά δίσκων. Νομίζω πως είναι η εύκολη λύση. Άλλωστε τόσα χρόνια οδεύαμε με σταθερά βήματα προς την απομυθοποίηση του cd. Οι πολυεθνικές οδήγησαν το πράγμα εκεί και τώρα απλώς πλουτίζουν αυτοί που εκμεταλλεύονται το internet, βγάζοντας τελείως από τη μέση καλλιτέχνες κι δημιουργούς.  Είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολήσει πρωτίστως εμάς τους καλλιτέχνες. που πρέπει να συνεχίσουμε να ζούμε από την τέχνη μας και όχι να αναγκαστούμε να κάνουμε εκπτώσεις. 

 Σήμερα οι καλλιτέχνες με την κατάσταση που προανέφερα καλούνται κυρίως να επικοινωνήσουν τη δουλειά τους μέσα από τις ζωντανές εμφανίσεις. Εσείς αγάπατε τις ζωντανές εμφανίσεις και μάλιστα ετοιμάζεστε για μια μεγάλη συναυλία στο Παλλάς…

Οι ζωντανές εμφανίσεις είναι ο τρόπος για να επικοινωνεί ο καλλιτέχνης άμεσα με τον κόσμο. Εκεί μπορείς να αφουγκραστείς τον παλμό του κοινού, να του δοθείς και να νιώσεις την ευτυχία που σου προσφέρει η αποδοχή του. Είναι ένας διάλογος με ανθρώπους που βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος με σένα. Τη Δευτέρα 29 Νοεμβρίου θα βρεθώ στη σκηνή του Παλλάς για να δώσω μια παράσταση αφιερωμένη στον έρωτα. Τα τραγούδια του “έρωτα και της αμαρτίας” είναι τραγούδια με βαθύ συναίσθημα, που μιλούν απευθείας στηn ψυχή μας και αφυπνίζουν τις αισθήσεις μας. Όλα αυτά συμβαίνουν μέσα από μια ερωτική ιστορία που εκτυλίσσεται πάνω στη σκηνή. Πρόκειται για ένα χωρισμό και έναν καινούργιο έρωτα. Τη σκηνοθεσία υπογράφει η Φρόσω Λύτρα και την χορογραφία ο Κυριάκος Κοσμίδης. Το video art η Λία Ψωμά και τους φωτισμούς ο Γιώργος Τέλλος.

 Ποια είναι η γνώμη σας για την ελληνική μουσική πραγματικότητα; Γράφονται σήμερα καλά τραγούδια;

Γράφονται, αλλά τα περισσότερα από αυτά δε φτάνουν ποτέ στο ευρύ κοινό, εφόσον τα μέσα δεν τα προβάλλουν. Πρέπει να ψάξεις πολύ για να τα ανακαλύψεις.

Είστε μια ερμηνεύτρια που πειραματίζεστε με πολλά είδη. Μιλήστε γι’ αυτή σας την ανάγκη και αν μέσα από τη διαδρομή σας έχετε αποφασίσει τελικά ποιο είδος σας εκφράζει περισσότερο;

Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι μονοσήμαντος. Έχει πολλές πτυχές ο χαρακτήρας του καθενός μας. Με τον ίδιο τρόπο και ο καλλιτέχνης δεν μπορεί να λέει τα ίδια ακριβώς τραγούδια για όλη του τη ζωή. Αν το έκανα,  θα έπληττα θανάσιμα. Μου αρέσει να τραγουδάω ό,τι αγαπάω χωρίς να το σκέφτομαι και πολύ.

Σήμερα ζούμε μια πολύ δύσκολη εποχή. σας αγχώνει το γεγονός πλέον της κρίσης; Τι είναι για σας αυτή η κρίση και πώς η μουσική και η τέχνη νομίζετε ότι θα λειτουργήσουν μέσα σε αυτό το πλαίσιο;

Όλους μας αγχώνει και μας στενοχωρεί αυτή η περίοδος που διανύουμε. Εύχομαι να τελειώσει σύντομα για να πάψει να υποφέρει ο κόσμος. Οι καλλιτέχνες σε αυτές τις στιγμές έχουμε πολύ δουλειά! Πρέπει με τα τραγούδια μας να απαλύνουμε τον πόνο των ανθρώπων. Να δημιουργήσουμε ξανά όραμα σε μια εποχή που τα πάντα γύρω μας καταρρέουν.

Ένα μεγάλο σας όνειρο;

Να ξυπνήσω μια μέρα και να μου πουν ότι κανείς πλέον δε θα πονέσει, κανείς δε θα αρρωστήσει… Όνειρο…

Σας ευχαριστώ.

Κι εγώ.