Γίνε (μέρος από την) τέχνη μου

Τα τελευταία χρόνια, μουσεία, εκθεσιακοί χώροι και καλλιτέχνες αξιοποιούν την τεχνολογία και προτείνουν στο κοινό τους όλο και περισσότερες νέες βιωματικές εμπειρίες. Παρακολουθώντας τις διεθνείς εξελίξεις, σας παρουσιάζουμε τέσσερις τρέχουσες εκθέσεις στις οποίες ο επισκέπτης γίνεται κομμάτι του έργου και δημιουργεί την δική του εμπειρία. Η διάδραση αποτελεί το κυριότερο στοιχείο μεταξύ έργου, καλλιτέχνη και επισκέπτη και εμείς καλούμαστε να αναρωτηθούμε και να δώσουμε δικές μας απαντήσεις στο ερώτημα: “Μα είναι αυτό τέχνη“; Είτε τελικά απαντήσουμε είτε όχι, το σίγουρο είναι πως η τάση προς την βιωματική τέχνη είναι προφανής και πως τα επόμενα χρόνια θα δούμε μία πληθώρα νέων έργων που προσπαθούν να μας εντάξουν σε αυτά.

1. “Rain Room” από Random International στο The Museum of Modern Art

To Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη (MoMA PS1’s exhibition Expo 1: New York) παρουσιάζει το “Rain Room” μέχρι τα τέλη Ιουλίου. Μία έκθεση που καλεί τους επισκέπτες να ανακαλύψουν τους ρόλους που οι επιστήμες, η τεχνολογία και η ανθρώπινη ευφυία παίζουν στην διαμόρφωση του περιβάλοντός μας. Η ψηφιακή τεχνολογία εντοπίζει μέσα στο χώρο το κινούμενο σώμα και σταματά τη βροχή προσφέροντας την δυνατότητα του ελέγχου του κατα τ’ άλλα φυσικού φαινομένου. Το “Δωμάτιο Βροχής” δημιουργεί προσεκτικά μια χορογραφημένη βροχή που ταυτόχρονα καλεί τον κάθε επισκέπτη να γίνει performer σε ένα έργο που έχει την απόλυτη δύναμη να διαμορφώσει.

Η καλλιτεχνική ομάδα Random International είναι αρκετά περήφανη για την προσέγγιση στις σύγχρονες ψηφιακές πρακτικές μέσω του project “Rain Room” που αποτελεί το πιο φιλόδοξο και μεγαλύτερο έργο της. Όλοι ανυπομονούν για τις διαστάσεις που θα δώσει στην  τέχνη στα επόμενα έργα της, έχοντας αποδείξει ήδη στο παρελθόν πως η τέχνη μπορεί να δημιουργηθεί επάξια μέσα από τον θεατή της! 

2. James Turrell στο Solomon R. Guggenheim Museum

Ο James Turrell, γνωστός και ως ο καλλιτέχνης του φωτός, διαμορφώνει τη ροτόντα του μουσείου με μία ειδική κατασκευή που φωτίζει όπως εκείνος έχει επιλέξει το χώρο αλλά και όπως ο κάθε επισκέπτης επιλέγει να αισθανθεί έχοντας γίνει αναπόσπαστο μέρος του έργου. Επαναπροσδιορίζοντας τις εμπειρίες των επισκεπτών από πάνω προς τα κάτω, οι επισκέπτες συνδημιουργούν την εμπειρία τους με τον χώρο. Καλούνται να χρησιμοποιήσουν το χώρο είτε ως δωμάτιο αυτοσυγκέντρωσης είτε ως χώρο ηρεμίας είτε απλά ως χώρο θεάματος.

3. “Your Waste of Time,” από τον Olafur Eliasson στο MoMA PS1

Ο Δανο-Ισλανδός καλλιτέχνης Olafur Eliasson στο “Your Waste of Time” ανακαλύπτει μαζί με το κοινό του τις οικολογικές προκλήσεις. Ο Eliasson παραθέτει κομμάτια πάγου από το μεγαλύτερο παγωμένο κομμάτι της Ισλανδίας, το Vatnajökull με ιστορία 800 χρόνων. Ο ίδιος τα παρουσιάζει σαν γλυπτά γύρω από τα οποία μπορούν να περιηγηθούν οι επισκέπτες απλά προσπερνώντας τα ή διαδρώντας με αυτά. Η παγωμένη στην κυριολεξία γκαλερί διατηρεί τα “γλυπτά” και διηγείται μία ιστορία εκατοντάδων χρόνων από την Ισλανδία. 

4. The Roof Garden Commission: Imran Qureshi στο Metropolitan Museum of Art

Με θέα στο Central Park, το roof garden του Metropolitan Museum of Art κάλεσε τον Πακιστανό καλλιτέχνη Imran Qureshi να δημιουργήσει το site-specific έργο “And How Many Rains Must Fall Before the Stains Are Washed Clean”, με ξεκάθαρες αναφορές στην πολιτική βία. Το έργο δεν εκτείθεται σε κάποιο καλά προστατευμένο μέρος στο roof garden αλλά εκτείνεται σε όλο το πάτωμα πάνω στο οποίο μπορούν οι επισκέπτες να περπατήσουν. Ο Imran Qureshi παρατηρεί τις διαφορετικές όψεις που δίνει στο κατακκόκινο έργο του το φως της ημέρας και τα φώτα της νύχτας και εμείς παρατηρούμε τις διαφορετικές εμπειρίες που μπορεί να δημιουργήσει ένα έργο στο οποίο μπορείς να πατήσεις.