Περί πολλαπλών έργων

Τα έργα σε πολλαπλά αντίτυπα έδιναν και δίνουν την ευκαιρία σε περισσότερους φιλότεχνους να μπορέσουν να αποκτήσουν και να χαίρονται στη καθημερινότητά τους ένα έργο τέχνης. Το κακό είναι ότι οι χαμηλότερες τιμές αλλά και η μαζικότητα στην παραγωγή κατάφεραν να μετατρέψουν, στην Ελλάδα τουλάχιστον, τα πολλαπλά σε δούρειο ίππο της κακογουστιάς. Ωστόσο, η παραγωγή νέων σειρών πολλαπλών έργων από γκαλερί που αντιπροσωπεύουν σύγχρονους καλλιτέχνες είναι μια αισιόδοξη είδηση που αντιστρέφει αυτή την τάση.

Από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 και τις αρχές του ’80, τριάντα χρόνια και βάλε, η αισθητική των Νεοελλήνων για την τέχνη διαμορφώθηκε, μέσα από λιθογραφίες και μεταξοτυπίες τριτοκλασάτων ζωγράφων. Τα ανώδυνα και συνήθως κακοζωγραφισμένα θέματά τους, πετεινά του ουρανού, βαπόρια, άνθη και άλλα συναφή, έγιναν τα ιδανικά στοιχεία διακόσμησης χώρων αναμονής ιατρείων και δικηγορικών γραφείων, αλλά και αναπόσπαστο κομμάτι μικροαστικών -δήθεν ψαγμένων- οικοσκευών. Στην Ελλάδα τα πολλαπλά, ή editions επί το αγγλικότερον, υπήρξαν ο δούρειος ίππος της μεταπολιτευτικής απαιδευσίας και κακογουστιάς. Δυστυχώς, γιατί τα πολλαπλά, εκτυπώσεις συνήθως, με χαμηλότερη τιμή από τα πρωτότυπα έργα, έγιναν σύμβολο του χυδαίου, ενώ αποτελούν μια λύση για αυτούς που θέλουν να έχουν στο σπίτι τους έργα τέχνης από καλούς καλλιτέχνες. Διεθνώς, μουσεία, γκαλερί και εκδοτικοί οίκοι συνεργούν με καλλιτέχνες και παράγουν ενδιαφέροντα έργα σε προσιτές τιμές, τα οποία μέσα στα χρόνια δεν αποκλείεται και να αποκτήσουν σχετικά μεγαλύτερη αξία.

Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια τα δεδομένα αλλάζουν και στην Ελλάδα και σιγά σιγά η αγορά των πολλαπλών έργων απομακρύνεται από την αισθητική κορνιζάδικου. Κάποιες γκαλερί με σύγχρονη αισθητική και σε συνεργασία με τους καλλιτέχνες που εκπροσωπούν προχωρούν στην παραγωγή πολλαπλών έργων, δίνοντας την ευκαιρία στο φιλότεχνο κοινό να αποκτήσει πραγματικά ενδιαφέροντα έργα. Σ’ αυτό το πλαίσιο, η γκαλερί Breeder παρουσιάζει την ομαδική έκθεση The Breeder Series στην οποία φιλοξενούνται πολλαπλά έργα καλλιτεχνών που αντιπροσωπεύει και συγκεκριμένα των Ανδρέα Αγγελιδάκη, Στέλιου Φαϊτάκη, HOPE, Αντώνη Κατσούρη, Άγγελου Παπαδημητρίου, και κάποια έργα που δημιούργησαν ο Γιάννης Βαρελάς σε συνεργασία με τον Αλέξανδρο Τζάννη.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα πολλαπλά Rock Ruin και Blue Print του Ανδρέα Αγγελιδάκη. Ο καλλιτέχνης, πάνω σε μεγεθυμένες γκραβούρες του 18ου αιώνα που παρουσιάζουν ερείπια από την αρχαία Ρώμη –ανάμεσα στα οποία υπάρχει και μία πυραμίδα που είναι σαν να έχει μεταφερθεί εκεί από την Αίγυπτο, επιζωγραφίζει δικά του κτίρια με σύγχρονες ή αχρονικές φόρμες. Μοιάζει να σχολιάζει την ιστορική εξέλιξη και πορεία του ανθρώπινου πολιτισμού, τις αλληλεπιδράσεις – το αμάλγαμα που αναγκαστικά κληρονομείται και μορφοποιεί και τον σύγχρονο πολιτισμό, ενώ ταυτόχρονα επισημαίνει την τάση του ανθρώπου προς το διαφορετικό, το καινούριο, το μελλοντικό, ίσως σε μια προσπάθεια αναζήτησης των απαρχών της ζωής.

Αλλά και τα πολλαπλά έργα του Hope μοιάζουν να ταξιδεύουν στον χρόνο, ανάμεσα στις εποχές και στους πολιτισμούς. Με τη σύνθεση εικόνων από γλυπτά της Ανατολής και της Δύσης -αρχαιοελληνικά αγάλματα, δικέφαλους αετούς, και δράκους- δημιούργησε πρόσωπα τα οποία θα μπορούσαν να ανήκουν σε εξωγήινους ή σε ανθρώπους που φοράνε πολεμικές –ίσως διαστημικές- στολές. Ένα παρελθόν αιματοβαμμένο, ένα μέλλον άγνωστο και αβέβαιο, ενώ ο άνθρωπος ισορροπεί ανάμεσα στο Υψηλό και την έμφυτη βία.

Η μεταξοτυπία του Στέλιου Φαϊτάκη η οποία προέρχεται από μια εξαιρετική σύνθεση του 2008 με τίτλο Flood, αποτυπώνει –όπως σχεδόν τα περισσότερα έργα του ζωγράφου- με τρόπο ευφάνταστο και μεστό την σύγχρονη κοινωνική διαπάλη. Όμως δυστυχώς, σε σχέση με το αρχικό έργο, η μεταξοτυπία μοιάζει σαν ξεθωριασμένη και αποστερημένη από αυτό το ιδιαίτερο βάθος που έχουν τα χρώματα στις σύγχρονες εικονοκλαστικές αγιογραφίες του Φαϊτάκη. Χωρίς τη συνηθισμένη σπιρτάδα του καλλιτέχνη είναι και τα έργα του Άγγελου Παπαδημητρίου, πολύ απλά και μονοσήμαντα σε σχέση μάλιστα και με την τιμή που πωλούνται, θα ήταν όμορφα δώρα του καλλιτέχνη προς τους φίλους του. Αντίθετα το δίδυμο Βαρελά – Τζάννη με τις πειραγμένες από κοινού παλιές φωτογραφίες ημερολογίων με ημίγυμνες στάρλετ -όπως το έργο Strawberry Crasher– ειρωνεύονται ανάλαφρα τη γνωστή διαλεκτική για τη διαφορά ανδρών και γυναικών και τον τρόπο που προσλαμβάνουν τα θέματα σεξ και σχέσεων τα δύο φύλα.

Τα πολλαπλά έργα της έκθεσης The Breeder Series, μπορείτε να τα δείτε στον χώρο της γκαλερί, αλλά και να μάθετε πληροφορίες μέσω του υπολογιστή σας επισκεπτόμενοι το online shop της γκαλερί.

Ομαδική έκθεση The Breeder Series στη γκαλερί The Breeder, μέχρι τις 29 Δεκεμβρίου.