Σύμπλεξη τζαζ και ποίησης

Στο ερώτημα «ποιο είναι το μέλλον της μουσικής τζαζ;» ο Leo Smith απάντησε ότι «η τζαζ θα αποικήσει κάθε είδους μουσικής και τέχνης». Με μιαν άλλη έκφραση, η τζαζ- θα είναι «φυσικό», «αναμενόμενο»- να βρίσκεται σε κάθε μουσική ή καλλιτεχνική πρακτική, όπως δηλαδή η πληροφορική βρίσκεται σε κάθε δράση (και μηχάνημα) της σύγχρονης ζωής. Θα μπορούσαμε ίσως να διατυπώσουμε τα ίδια ερωτήματα για την ποίηση.

Η αλληλόδραση τζαζ και ποίησης έχει ήδη μια ιστορία κι οπωσδήποτε θα έχει μέλλον λαμπρόν. Το θέμα δεν είναι εδώ αν οι ποιητές αγαπούν την τζαζ ή αν εμπνέονται από αυτήν. Η πρόκληση είναι πιο σύνθετη: πώς τα δύο εγχειρήματα ανταλλάσσουν διαδικασίες και στρατηγήματα στην παραγωγή των αντίστοιχων καλλιτεχνικών προιόντων; Πώς ο ήχος και το νόημα των λέξεων ενεργοποιούν τη μουσική φρασεολογία της μουσικής τζαζ; Πώς οι ρυθμοί της τελευταίας συνεργάζονται ή όχι με τους ρυθμούς των ποιητικών κατασκευών; Πώς το στοιχείο της προφορικότητας διαχέεται στην ποίηση και τη μουσική τζαζ; Πώς η θεματική των τραγουδιών αλληλεπιδρά στην σύζευξη ποίησης και τζαζ; Πώς η τζαζ οδηγεί την ποίηση σε πιο επιτελεστικά μονοπάτια; Τι μπορεί να είναι το «Τζαζ – ποίημα»(jazz poem /jazz related poems);

Η εκδήλωση «Τζαζ, ποίηση» είναι  ευκαιρία για μια αναδρομή στην ιστορία αλλά κυρίως ένα άνοιγμα για το μέλλον των δυο επιτελεστικών (Performative) καλλιτεχνικών πεδίων.