-891605.jpg)
Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει για τη θερινή καλλιτεχνική περίοδο 2013-2014 μία από τις πιο πρωτότυπες και ευρηματικές κωμωδίες του Αριστοφάνη, τους «Βατράχους», σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα.
Σε μια Αθήνα που ζει μια από τις χειρότερες περιόδους της ιστορίας της ρημαγμένη από τα δεινά του πολέμου και με τη διαφθορά να βασιλεύει, ο Αριστοφάνης κερδίζει το 405 π.Χ. στα Λήναια το πρώτο βραβείο με τους «Βατράχους», μια κωμωδία εξαιρετικής ευφυΐας, ευαισθησίας και λυρισμού.
Με έναυσμα τον θάνατο του τελευταίου μεγάλου τραγικού ποιητή, του Ευριπίδη, ο Διόνυσος ξεκινάει ένα μεταφυσικό ταξίδι στον Άδη, όπου ο Ευριπίδης και ο Αισχύλος αλληλοσυγκρούονται σε μια αριστοτεχνικά στημένη αντιπαράθεση. Ποιος από τους δυο είναι ο καταλληλότερος να γυρίσει από τον Άδη για να σώσει την πόλη από δεινά της; Και τι γοητευτικότερο από έναν ποιητή που καλείται να σώσει τους Αθηναίους με όπλα το ήθος, την τέχνη και τον πολιτισμό;
Οι «Βάτραχοι» είναι «ένα έργο μυστικό, μια παράξενη κωμωδία με θέμα την αναζήτηση του χαμένου ποιητικού λόγου, όπου η κωμωδία συναντάει την τραγωδία», λέει ο σκηνοθέτης της παράστασης.
Από το Εθνικό Θέατρο οι «Βάτραχοι» παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά το 1959 στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, σε σκηνοθεσία του Αλέξη Σολομού.
Περίληψη
Ο Διόνυσος, προβληματισμένος από την έλλειψη ποιητών ικανών να διδάξουν ήθος στους Αθηναίους, αποφασίζει να κατέβει στον Άδη, με στόχο να φέρει στη γη τον Ευριπίδη. Μαζί του θα πάρει τον δούλο του, τον Ξανθία. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, θεός και δούλος θα αλλάξουν αρκετές φορές ρόλους για να αποφύγουν κακοτοπιές, που όλες οδηγούν σε κωμικές παρεξηγήσεις. Φτάνοντας στον προορισμό τους, οι ταξιδιώτες θα γίνουν μάρτυρες μιας σύγκρουσης ανάμεσα στον Ευριπίδη και τον Αισχύλο, που μάχονται για το θρόνο της τραγωδίας στον Άδη. Ο Διόνυσος, θεός του θεάτρου, ορίζεται ως κριτής. Η μάχη είναι αμφίρροπη. Η τελική απόφαση του Διόνυσου θα ξαφνιάσει, αφού, αν και ξεκίνησε το ταξίδι του με σκοπό να φέρει τον Ευριπίδη στη γη, φεύγει από τον Άδη παίρνοντας μαζί του τον Αισχύλο.
