Η Νέα Υόρκη θα αποκτήσει πέντε αγάλματα γυναικών που έχουν συμβάλει σημαντικά στην κληρονομιά της πόλης με τις αρχές να δεσμεύονται ότι και τα πέντε δημοτικά διαμερίσματα θα έχουν τουλάχιστον ένα μνημείο αφιερωμένο σε ιστορικό πρόσωπο που δεν είναι άντρας.
Το πρότζεκτ ονομάζεται “She Built NYC” και είναι μια ιδέα της πρώτης κυρίας της Νέας Υόρκης, Σιρλέιν ΜακΓκρέι, συζύγου του δημάρχου της πόλης, Μπιλ ντε Μπλάζιο. Στη Νέα Υόρκη υπάρχουν ελάχιστα αγάλματα γυναικών, από τα 150 της πόλης, μόνο πέντε ανήκουν σε γυναίκες συγκεκριμένα της Ζαν ντ’Αρκ, της Γερτρούδη Στάιν, της Γκόλντα Μέγιερ, της Έλινορ Ρούζβελτ και της Χάριετ Τάμπμαν.
Οι γυναίκες των οποίων τα αγάλματα θα κοσμήσουν την πόλη συνέδεσαν με αυτή τη ζωή και το έργο τους και είχαν το θάρρος να αγωνιστούν για τα πιστεύω τους, να κυνηγήσουν τα όνειρά τους ή να θέσουν υπό αμφισβήτηση τα φυλετικά και ανδροκρατούμενα πρότυπα της εποχής τους.
Στο Μανχάταν, δίπλα στον Grand Central Terminal θα ανεγερθεί άγαλμα αφιερωμένο στην ακτιβίστρια για τα πολιτικά δικαιώματα Ελίζαμπεθ Τζένιγκς Γκράχαμ προς τιμήν του αγώνα της για τον τερματισμό του διαχωρισμού στις δημόσιες συγκοινωνίες. Η Αφροαμερικανίδα ακτιβίστρια Νεοϋορκέζα Ελίζαμπεθ Τζένιγκς Γκράχαμ, ήταν δασκάλα και επέμενε να μπαίνει στο τραμ που ήταν ιδιωτικό εκείνη την εποχή, το 1854, με τους επιβάτες να διαχωρίζονται φυλετικά.
Η μοναδική της αντίσταση οδήγησε δέκα χρόνια αργότερα, το 1855 στην κατάργηση των διαχωρισμών σε όλα τα συγκοινωνιακά δίκτυα της Νέας Υόρκης. Μετά τις πολυάριθμες επιθέσεις κατά των Αφροαμερικανών το 1863 στη Νέα Υόρκη, η Ελίζαμπεθ Τζένιγκς Γκράχαμ μετακόμισε στο Νιου Τζέρσεϊ, αλλά επέστρεψε μερικά χρόνια αργότερα και ίδρυσε το πρώτο μεικτό νηπιαγωγείο, στο οποίο δίδασκε κιόλας, για παιδιά Αμερικανών και Αφροαμερικανών, μέχρι το θάνατό της το 1901.
Στο Μπρονξ θα τοποθετηθεί το άγαλμα της παιδιάτρου, εκπαιδευτικού, ακτιβίστριας για τα δικαιώματα των γυναικών και πρωτοπόρου στη δημόσια υγεία, Χέλεν Ροντρίγκεζ Τρίας. Το μνημείο θα ανεγερθεί κοντά στο νοσοκομείο Lincoln, του οποίου την Παιδιατρική Κλινική διηύθυνε. H Ροντρίγκεζ Τρίας ήταν η πρώτη Λατίνα πρόεδρος της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Δημόσιας Υγείας.
Γεννημένη το 1929 στη Νέα Υόρκη από Πουερτορικανούς γονείς βίωσε απίστευτο ρατσισμό στο σχολείο, όταν την έβαλαν σε τάξη παιδιών με νοητική στέρηση. Μπόρεσε να ξεφύγει όταν ένας καθηγητής ποίησης την τοποθέτησε σε μια τάξη με ταλαντούχα παιδιά. Δούλεψε χρόνια στο Πουέρτο Ρίκο και εκεί διαπίστωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποιούν το Πουέρτο Ρίκο ως εργαστήριο για την ανάπτυξη της τεχνολογίας ελέγχου των γεννήσεων.
Από το 1970 υπήρξε ιδρυτικό μέλος του γυναικείου σωματείου της αμερικανικής ομοσπονδίας δημόσιας υγείας. Υποστήριξε τα δικαιώματα των αμβλώσεων, πολέμησε για την κατάργηση της αναγκαστικής άμβλωσης και διεκδίκησε νεογνική φροντίδα για βρέφη που δεν την είχαν. Συνέβαλε στην επέκταση του φάσματος των υπηρεσιών δημόσιας υγείας για τις γυναίκες και τα παιδιά σε πληθυσμούς μειονοτήτων και χαμηλού εισοδήματος.
Στο Κουίνς θα ανεγερθεί άγαλμα της θρυλικής μορφής της τζαζ, Μπίλι Χόλιντεϊ. Γεννημένη στη Φιλαδέλφεια και μεγαλωμένη στη Βαλτιμόρη γνωστή και ως Lady Day από το παρωνύμιο που της έδωσε ο μουσικός Λέστερ Γιανγκ, άσκησε μεγάλη επίδραση σε μεταγενέστερους καλλιτέχνες και θεωρείται ως η επιφανέστερη τραγουδίστρια στην ιστορία της τζαζ.
Έζησε μια τρικυμιώδη ζωή και στην αυτοβιογραφία της περιγράφει την κακομεταχείρισή της από συγγενείς με τους οποίους αναγκάστηκε να συμβιώσει, όταν η μητέρα της εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, ενώ για σύντομο χρονικό διάστημα φυλακίστηκε για πορνεία. Η ενασχόλησή της με το τραγούδι ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1930, τραγουδώντας σε μικρούς χώρους του Μπρούκλιν. Υπήρξε από τις πρώτες Αφροαμερικανίδες τραγουδίστριες που συμμετείχαν σε ορχήστρα λευκών, συνεργαζόμενη με τον Άρτι Σο το 1938, και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1940 αποτελούσε μία από τις δημοφιλέστερες τραγουδίστριες. Τα ναρκωτικά κυριολεκτικά την κατέστρεψαν και σε συνδυασμό με το αλκοόλ επιβάρυναν την κατάσταση της υγείας της. Πέθανε φτωχή, στα 44 από κίρρωση του ήπατος.
Στο Στάτεν Άιλαντ θα στηθεί το μνημείο προς τιμήν της Κάθριν Γουόκερ. Η πιο διάσημη και μια από τις ελάχιστες στον κόσμο γυναίκα φαροφύλακας γεννήθηκε στη Γερμανία το 1848 και πέθανε το 1931. Υπήρξε φύλακας του φάρου Robbins Reef στο λιμάνι της Νέας Υόρκης για περισσότερα από 30 χρόνια μετά το θάνατο του συζύγου της, του καπετάνιου John Walker, ο οποίος είχε διοριστεί εκεί φαροφύλακας το 1885. Κατά τη διάρκεια της θητείας της διέσωσε 50 και πλέον ναυτικούς από ναυάγια.
Μετανάστης στη Νέα Υόρκη δούλεψε ως μαγείρισσα πριν γνωρίσει τον Τζον Γουόκερ, φαροφύλακα στον φάρο Sandy Hook, με τον οποίο παντρεύτηκαν και απέκτησαν ένα παιδί. Έμαθε γρήγορα να βοηθά το σύζυγό της στα καθήκοντά του και όταν εγκαταστάθηκαν στο Robbins Reef Light, κυριολεκτικά περιτριγυρισμένοι από νερό, η Γουόκερ όπως έχει δηλώσει ένιωσε απίστευτη μοναξιά. Μετά όμως το θάνατο του συζύγου της δεν εγκατέλειψε τη θέση της. Τα τελευταία λόγια του καπετάνιου Γουόκερ προς τη σύζυγό του, ήταν “Mind the light, Kate“, κάτι που την έκανε να μην εγκαταλείψει το φάρο ποτέ. Έμεινε εκεί ολομόναχη περιτριγυρισμένη από τη θάλασσα και φοβούμενη την πόλη και τα αυτοκίνητα.
Στο Μπρούκλιν, στην είσοδο του Prospect Park θα ανεγερθεί το άγαλμα της Σέρλι Τσίσολμ, της πρώτης Αφροαμερικανίδας που μπήκε στο Κογκρέσο (1968) και η πρώτη γυναίκα υποψήφια για την Προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών το 1972. Σύνθημά της ήταν το Unbossed and Unbought, με το οποίο συνόψισε την υπεράσπιση των γυναικών και των μειονοτήτων κατά τη διάρκεια των επτά θητειών της στη Βουλή των Αντιπροσώπων των Η.Π.Α.
Γεννημένη στο Μπρούκλιν το 1924, από μετανάστες γονείς εργάτες δούλεψε αρχικά ως δασκάλα σε νηπιαγωγείο ενώ η ενασχόλησή της με την πολιτική είχε ένα «διπλό μειονέκτημα». Ήταν γυναίκα και μαύρη.Έχοντας επίγνωση της φυλετικής ανισότητας και της ανισότητας μεταξύ των δύο φύλων, προσχώρησε στα κλιμάκια της Ένωσης των γυναικών ψηφοφόρων και του συλλόγου Δημοκρατικού Κόμματος στο Bedford-Stuyvesant του Μπρούκλιν. Όταν το 1968 κέρδισε μια έδρα στο Κογκρέσο, εισήγαγε πάνω από 50 νομοθετικές πράξεις για τη φυλετική ισότητα και την ισότητα των φύλων, για τη δεινή κατάσταση των φτωχών και τον τερματισμό του πολέμου στο Βιετνάμ.
Ως υποψήφια πρόεδρος της επιτράπηκε να κάνει μία μόνο ομιλία, ενώ τα μέσα μαζικής ενημέρωσης την είχαν αποκλείσει. Παρά το ανδροκρατούμενο περιβάλλον κέρδισε σε 12 κοινοβουλευτικές εκλογές. Αποσύρθηκε από το Κογκρέσο το 1983. Δίδαξε στο κολλέγιο Mount Holyoke και ίδρυσε το Εθνικό Πολιτικό Συνέδριο των Μαύρων Γυναικών. Έλεγε: «θέλω να με θυμούνται ως γυναίκα που τόλμησε να είναι καταλύτης αλλαγής».
