Η Αστική Πολιτιστική Εταιρεία «la Melena del Huachinango» και το Θέατρο 104 σας προσκαλούν στην πανευρωπαϊκή πρεμιέρα του έργου «Serengeti», του βραβευμένου Μεξικάνου δραματουργού Ramiro Torres de Miguel. Η πρεμιέρα θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 8 Μαΐου 2017 στις 21:00 στην κεντρική σκηνή του Θεάτρου 104.
Σύνοψη
Η Αγγελική, πρώην χορεύτρια μπαλέτου, γνωρίζει το νεαρό Δάνη μέσω διαδικτύου (chat room). Ο Δάνης τρέφει μεγάλη αγάπη για την Αφρική και όνειρό του είναι να επισκεφθεί το Εθνικό Πάρκο της Τανζανίας «Serengeti». Η Αγγελική προσφέρεται να πληρώσει το ταξίδι με δύο όμως προϋποθέσεις: ο Δάνης να κάνει κυριολεκτικά ό,τι του ζητήσει για τρεις εβδομάδες και, ένα τέλειο σπαγγάτο πριν τη λήξη αυτών των τριών εβδομάδων. Ο Δάνης δεν χάνει την ευκαιρία αφού θα είναι, ίσως, η μοναδική του δυνατότητα να πραγματοποιήσει το ταξίδι των ονείρων του. Έτσι δημιουργείται μια αλλόκοτη σχέση, γεμάτη ένταση και εξάρτηση, η οποία δοκιμάζει μέχρις εσχάτων και τους δύο.
Πρεμιέρες
Η παγκόσμια πρεμιέρα του έργου πραγματοποιήθηκε στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής το 2007 και η παράσταση παίχτηκε επί τέσσερεις συνεχόμενες χρονιές (2007, 2008, 2009, 2010). Το έργο ανέβηκε και στη Γουαδαλαχάρα του Μεξικού επί τρεις συνεχόμενες χρονιές (2009, 2010, 2011).
Διακρίσεις
Το έργο απέσπασε τα Βραβεία Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Κειμένου και Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας στο διαγωνισμό “Muestra Estatal de Teatro” (Μεξικό 2008), καθώς και τα Βραβεία Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Καλύτερου Κειμένου στο διαγωνισμό “Horizontes Teatrales” (Αργεντινή 2009).
Εκδόσεις
Το 2010 το έργο κυκλοφόρησε στη Γαλλία σε τρίγλωσση έκδοση (γαλλικά, ισπανικά, αγγλικά) από τον εκδοτικό οίκο EdiLivre Classique. Στην Ελλάδα κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Νικολόπουλος.
Σημείωμα του Δραματουργού
Το έργο ασχολείται με τις σχέσεις που δεν κατηγοριοποιούνται εύκολα. Ασχολείται με τη μοναδική και ανεπανάληπτη σύνδεση δύο ανθρώπων, που φαινομενικά δεν έχουν τίποτα κοινό και, που ωστόσο, αποφασίζουν να μυηθούν σε ένα μεταξύ τους ψυχοσωματικό παιχνίδι. Η συγκεκριμένη σχέση αναδύεται ως ένα είδος αποπλάνησης, μέσω της προσφοράς του γυναικείου προσώπου να εκπληρώσει το όνειρο του ανδρικού ρόλου. Κατά τη διάρκεια του έργου, ο σύνδεσμος αυτός αποκτά όλο και μεγαλύτερη βαρύτητα και μετατρέπεται εντέλει σε μια αρρωστημένη ερωτική σχέση, η οποία είναι πλέον σημαντικότερη του ιδίου του αρχικού ονείρου. Προς το τέλος δοκιμάζονται τα όρια και των δύο προσώπων. Κατ’ εμέ, αποτελεί πρόκληση για τους ηθοποιούς που αναλαμβάνουν να ερμηνεύσουν αυτούς τους χαρακτήρες, να μπορούν να εκτεθούν σε πολύ μεγάλο σωματικό και συναισθηματικό επίπεδο, ενώ ο σκηνοθέτης πρέπει με λεπτότητα να πλάσει μια τόσο βίαια όσο και τρυφερή (αυθεντική) σχέση.
