Ποτέ ξανά μια Κυριακή έτσι να πεθαίνει

Ααα ρε Ευλαμπία η ασθένειά μας πια έγινε χρονία...

Τι θα γίνει πια; Μιλάνε για μια «κακή μέρα» για την Ελληνική Αστυνομία ενώ κάθε μέρα είναι «κακή μέρα» για μια γυναίκα στην Ελλάδα. Λένε να μην κάνουμε σημαία ένα περιστατικό, οι ίδιοι που δεν τους άρεσε η ροζ ελληνική σημαία που πραγματευόταν τις γυναικοκτονίες. Προτιμούν να μην ασπαστούν τον όρο γυναικοκτονία, αλλά αγαπάνε τους όρους «τοξικός λόγος» και «χρόνιες παθογένειες».

Βαπτίζουν «τοξικό λόγο» οποιονδήποτε αντίλογο του αφηγήματός τους. Κρύβουν λάθη πίσω από τον όρο «χρόνιες παθογένειες». Μας κουνάνε το δάχτυλο και το έγκλημα είναι γι’ αυτούς ατύχημα. Δεν βρίσκεις το δίκιο σου στα ελληνικά δικαστήρια, απευθύνεσαι στα ευρωπαϊκά και σε αποκαλούν προδότη και υπονομευτή του έθνους.

Διάλειμμα για ένα μικρό και τελικά …θανατηφόρο διάλογο απ’ τη ζωή βγαλμένο:

Κυριακή: Γεια σας. Βρίσκομαι στο τμήμα Αγίων Αναργύρων.
Αστυνομικός: Ναι…
Κυριακή: Χρειάζομαι κάποιον να μπορέσει να με πάει σπίτι μου, γιατί έξω από το σπίτι μου με περιμένει ο πρώην μου, ο οποίος έχει πολλά ψυχολογικά προβλήματα.
Αστυνομικός: Οπότε, να στείλω στο σπίτι σας για τον πρώην σας;
Κυριακή: Ορίστε;
Αστυνομικός: Να στείλω περιπολικό στο σπίτι σας για τον πρώην;
Κυριακή: Όχι, είμαι στο τμήμα και θέλω να πάω σπίτι και φοβάμαι να πάω μόνη μου. Τον είδα να περιμένει έξω από την πόρτα.
Αστυνομικός: Ωραία, το περιπολικό δεν είναι ταξί. Θα στείλω άμα θέλετε στο σπίτι σας…
Κυριακή: Ωραία, στείλτε στο σπίτι μου…
Αστυνομικός: Σε ποια οδό;
Κυριακή: Αριστοφάνους… Άγιοι Ανάργυροι. Σε πόση ώρα θα είναι εκεί;
Αστυνομικός: Δεν γνωρίζω σε πόση ώρα…
Κυριακή: Ωραία και εγώ τι πρέπει να κάνω; Να περιμένω στο τμήμα ή να ξεκινήσω να πηγαίνω προς τα εκεί;
Αστυνομικός: Του έχετε κάνει μήνυση;
Κυριακή: Όχι
Αστυνομικός: Ααα.. εεε.. αυτός τι κάνει; Περιμένει για ποιον λόγο;
Κυριακή: Περιμένει για να με εκδικηθεί, δεν ξέρω. Να με χτυπήσει… Και χθες είχε έρθει και δεν το τραβήξαμε τόσο.
Αστυνομικός: Τ’ όνομα σας;
Κυριακή: Γρίβα Κυριακή.
Αστυνομικός: Γρίβα…Κυριακή…ααμ χμ χμ… οπότε αναμένει έξωθεν της οικίας της ο πρώην σύντροφος της εεεμ… με σκοπό να σας ασκήσει βία έτσι;
Κυριακή: Ναι.
Αστυνομικός: Με σκοπό να της ασκήσει βία. Εσείς σε πόση ώρα θα είστε εκεί; να γράψω θέλετε;
Κυριακή: Εεε δίπλα είμαι δίπλα είμαι σε δυο λεπτά θα είμαι εκεί.
Αστυνομικός: Βρίσκεται πλησίον. Βρίσκεται στο αστυνομικό τμήμα να γράψω;
Κυριακή: Τώρα ναι.
Αστυνομικός: Βρίσκεται στο αστυνομικό τμήμα και θα μεταβεί..
Κυριακή: Εεε χάνομαι… έχει έρθει εδώ.
Αστυνομικός: Ο πρώην;
Κυριακή: Ναι είναι εδώ.
Αστυνομικός: Οπότε να το στείλω στο αστυνομικό τμήμα;
Κυριακή: Ναι (κραυγή και πέντε μαχαιριές)

Άνδρας: Πιάστονε, την σκότωσε, την σκότωσε, ασθενοφόρο γρήγορα.

Αστυνομικός: Με ακούτε;

Τέρμα το «διάλειμμα», πίσω στο πρόγραμμά μας.

 

Την επόμενη μέρα μια γυναίκα κάλεσε την αστυνομία, γιατί ο άντρας της της φώναξε πολύ και η αστυνομία αυτεπάγγελτα λειτουργώντας τους «ταλαιπώρησε». «Κάνατε την τρίχα τριχιά» και «πολύ κακό για το τίποτα», όπως η ίδια είπε στα κανάλια. Κάλεσε την αστυνομία για να του κάνει σύσταση, πού να φανταστεί ότι θα τραβιέται στα δικαστήρια, αν και παλαιότερα είχε ξαναδεχτεί λεκτική βία. Στο τέλος βγήκε μαζί με τον αγαπημένο της αγκαλιά, όπου εκείνος με τη σειρά του δήλωσε πως «υπήρξε μια ερωτική υπερχείλιση».

Υπερχειλίζουμε γενικά οι Έλληνες από μεγάλα ποσοστά αντρίλας παρατηρώ. Ενδοοικογενειακή βία ανέκαθεν υπήρχε, μα τώρα πια οι γυναίκες αντιδρούν και αυτό σε πολλούς δεν αρέσει. Δεν μπορείς να την κρατήσεις άλλο μαζί σου; Σκότωσέ την, έτσι κι αλλιώς πόσο θα μείνεις στη φυλακή; Η αντιμετώπιση των ανδρών απέναντι στις συντρόφους τους δεν είναι παθογένεια όμως, είναι επιλογή.

Η παραδοσιακή οικογένεια που τόσο πολύ, τολμώ να πω, φοβούνται μην διαλυθεί, έχει διδάξει ότι η γυναίκα είναι υποτελής του άνδρα – αφέντη, είναι ηλίθια και δεν μπορεί να μιλάει για την πολιτική, δεν κερατώνει, αλλά οφείλει να τρώει κέρατο, πρέπει να κοιτάει το νοικοκυριό της. Μια γυναίκα είναι άχρηστη αν δεν παντρευτεί και δεν κάνει παιδιά, είναι πουτάνα άμα δεν σε θέλει ερωτικά και φυσικά νεκρή άμα δεν θέλει μαζί σου να περάσει τη ζωή της πια.

Το κράτος μας στάθηκε ανίκανο να προστατεύσει μια γυναίκα που ζήτησε βοήθεια από την αστυνομία. Δολοφονήθηκε σε ζωντανή σύνδεση με έναν αστυνόμο που πληκτρολογούσε στο κέντρο άμεσης δράσης, ενώ εκείνη ήταν έξω από ένα αστυνομικό τμήμα. Ας φροντίσει αυτό το κράτος πια να νομοθετήσει και να αποδεχτεί τον όρο γυναικοκτονία, να αλλάξει τους νόμους, αλλιώς τι άλλη λύση υπάρχει πια; Να μαθαίνουμε πολεμικές τέχνες όλα τα κορίτσια μπας και επιζήσουν; Να τις κάνουμε όλες Αμαζόνες;

Ποτέ ξανά μια Κυριακή έτσι να πεθαίνει.

Αααα ρε Ευλαμπία εγώ θα ψάξω να σου βρω δάσκαλο πολεμικών τεχνών, γιατί η ασθένεια μας γίνηκε χρονία και φυσικά δεν πρόκειται να ψάξω να βρω γιατρό για μένα, γιατί είμαι αρσενικό.

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Κάθε Σάββατο θα λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc με τις προτάσεις μας για την εβδομάδα!

Podpourri. Ιστορίες που ακούγονται

Ακολουθήστε το ελculture.gr στο Google News

το ελculture σας προσκαλεί σε εκδηλώσεις

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.