«Ένα θέμα είναι αυτό που με κινητοποιεί για να επιλέξω το υλικό που θα σκηνοθετήσω. Το παράδειγμα της Μισαλλοδοξίας του Γκρίφιθ είναι ενδιαφέρον. Τότε έψαχνα πάνω στο θέμα του εμφυλίου. Χωρίς όμως να ξέρω: θα μιλήσουμε για τον ελληνικό εμφύλιο, για τον εμφύλιο γενικώς ως φαινόμενο, για τον εμφύλιο ιστορικά και πολιτικά ή για τον εμφύλιο ως τάση ανθρώπινη; Και τότε ήταν ο Αργύρης Ξάφης που μου είπε “δες αυτήν την ταινία του Γκρίφιθ” μέσα σε έναν ωκεανό υλικού που είχαμε ανοίξει. Και μόλις είδα την ταινία είπα: ναι αυτό θα κάνουμε»! Ιώ Βουλγαράκη
Σε αυτό το επεισόδιο στα «Θεατρικά ευτυχήματα», η Σοφία Ευτυχιάδου συνομιλεί με τη σκηνοθέτρια Ιώ Βουλγαράκη για όσα έχουν καθορίσει την ίδια ως άνθρωπο και δημιουργό: τα πρώτα της θεατρικά ερεθίσματα ως παιδί, ο Προμηθέας δεσμώτης που είδε στην Επίδαυρο μόλις 7 ετών και η απόφασή της να ασχοληθεί με το θέατρο από τόσο μικρή ηλικία, η απογοήτευσή της από μαθητεία της στο Εθνικό που για λίγο κλόνισε και την αγάπη της για το θέατρο, οι σπουδές στο GITIS στη Μόσχα και ο εκ νέου έρωτας με τη θεατρική τέχνη, η ομάδα ΠΥΡ που ίδρυσαν με τον Αργύρη Ξάφη και τη Δέσποινα Κούρτη, η συν-διδασκαλία στο Ωδείο Αθηνών με τον σύντροφό της ηθοποιό Δημήτρη Γεωργιάδη, κάτι που είχαν ονειρευτεί από τον καιρό των σπουδών τους στο GITIS, δοκιμάζοντας το μοντέλο κάποιων Ρώσων δασκάλων τους.
Ένα podcast που ακτινογραφεί το έργο της δημιουργού: τι την κινητοποιεί για να επιλέξει ένα αφηγηματικό υλικό ή ένα έργο για να το σκηνοθετήσει, ποια θέματα διατρέχουν σαν νήμα τις δουλειές της, πώς δουλεύει με τους ηθοποιούς της, ποιο είναι το θεατρικό της όνειρο στο σήμερα.
«Το θέμα της ταυτότητας και το θέμα της υπέρβασης είναι έννοιες στις οποίες επανέρχομαι στη δουλειά μου. Ακόμη κι όταν νομίζω ότι δεν ασχολούμαι με αυτές, στην πραγματικότητα με αυτές ασχολούμαι»
