Ένα έργο χορού με τίτλο «Οι ονειροπόλοι» παρουσιάζει η ομάδα «Εν Δυνάμει» στον Χώρο Β της Πειραιώς 260 στις 7, 8 και 9 Ιουνίου σε συνεργασία με τον διεθνώς αναγνωρισμένο Βιεννέζο χορογράφο Μίκαελ Κλίεν.
Τέσσερα χρόνια μετά τη συμμετοχή τους στο Φεστιβάλ του 2019 με την παράσταση «Ερωτευμένα Άλογα», η ομάδα από τη Θεσσαλονίκη επιστρέφει για να παρουσιάσει ένα έργο κοινωνικής χορογραφίας σε χορογραφία Michael Klien και καλλιτεχνική διεύθυνση Ελένης Δημοπούλου.
Στο έργο «Οι ονειροπόλοι», που ανοίγει δυναμικά το ελληνικό πρόγραμμα χορού της Πειραιώς, οι «Εν Δυνάμει», ομάδα χορευτών με και χωρίς αναπηρία, προσκαλούν τους θεατές να συμμετέχουν και να γίνουν και οι ίδιοι μέρος του έργου.
Σε μια πρωτότυπη χορογραφική ιδέα που εμπνέεται από το θεατρικό έργο ”Die Schwärmer” του Ρόμπερτ Μούζιλ, σε ένα βιομηχανικό σκηνικό χώρο που συντίθεται από ένα ηλεκτροακουστικό ηχοτοπίο και ανάλογο φωτισμό, μια ομάδα από περίπου 40 ανθρώπους με φαινομενικά μεικτές ικανότητες κινούνται στον χώρο σε προσωπικές πορείες που οι ίδιοι δημιουργούν. «Οι ονειροπόλοι» υπάρχουν σε έναν κόσμο που ζουν άνθρωποι με και χωρίς αναπηρία, και δημιουργούν ένα σύμπαν που προσκαλεί τη συνύπαρξη της λογικής και του ονείρου.
Ο Βιεννέζος καλλιτέχνης είναι μια από τις κορυφαίες μορφές στη σύγχρονη χορογραφία. Η κοινωνική χορογραφία, στην οποία ειδικεύεται ο Κλίεν εδώ και αρκετά χρόνια αποτελεί ένα αναδυόμενο διακαλλιτεχνικό πεδίο που διερευνά την εμπειρία της κοινωνικοποίησης αναδεικνύοντας μέσα από την καλλιτεχνική δημιουργία πιθανές πραγματικότητες, ικανές να προτείνουν νέους τρόπους συνύπαρξης.
Είναι εφικτό να αψηφήσουμε τα στενά όρια της προσωπικής μας ταυτότητας, να ανακαλύψουμε νέα πεδία σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων για μια συμβίωση επί ίσοις όροις;
Η χορογραφική πρακτική του Μίκαελ Κλίεν περιελάμβανε πάντα έρευνα για νέες μορφές που ενσωματώνουν μια εκτεταμένη κατανόηση του χορού. Ο ίδιος άλλωστε έχει ιδρύσει το 2020 το Εργαστήριο Κοινωνικής Χορογραφίας του Πανεπιστημίου Duke στις ΗΠΑ.
Η παράσταση «Ονειροπόλοι» (στα αγγλικά «Utopians») είναι το αποτέλεσμα μιας αρμονικής καλλιτεχνικής συνύπαρξης της ομάδας «Εν Δυνάμει» και του Μίκαελ Κλίεν.
Περιγράφοντας με λίγα λόγια το έργο, ο Κλίεν τονίζει χαρακτηριστικά: «Οι Ονειροπόλοι δημιουργούν την προϋπόθεση για μια δημοκρατία ψυχών. Σε όλη τη διάρκεια του έργου, οι μοναδικές αντιληπτικές ικανότητες του καθενός φανερώνονται και υφαίνονται σε μια συλλογική μήτρα κίνησης και συσχετισμού. Για μια φευγαλέα στιγμή, δημιουργούμε μια διευρυμένη αίσθηση της ανθρωπότητας (“ένας μόνος του είναι ανόητος, οι δύο αποτελούν μια νέα ανθρωπότητα”, όπως το θέτει ο Ρόμπερτ Μούζιλ) που μεταμορφώνει τις προκαθορισμένες ιδέες μας για την κοινωνία σε ένα ζωντανό μεγαλοπρεπές ερωτηματικό».
Αναφερόμενος στους Εν Δυνάμει ο Κλίεν λέει: «Πιθανότατα να υπάρχει μόνο ένα σύνολο σε αυτόν τον κόσμο που μπορεί να θέσει ως στόχο μια τέτοια πανδαισία. Οι Εν Δυνάμει βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της αναδίπλωσης των αντιληπτικών ικανοτήτων και των διαφορών σε καλλιτεχνικές προσπάθειες.
Το πρότυπό τους ήταν πάντα μια άφοβη, θαρραλέα συνάντηση και υποστήριξη όσων εμφανίζονται, αντιλαμβάνονται και σκέφτονται διαφορετικά. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας των «Ονειροπόλων», περάσαμε όλες τις διαδικασίες συλλογικά, παραμερίζοντας εσκεμμένα τις προκαθορισμένες κατηγορίες αναπηρίας για να δημιουργήσουμε μια κατάσταση που δείχνει προς τη δυνατότητα ενός άλλου κόσμου».
Ο Μίκαελ Κλίεν θέλησε να περιγράφει με απλά λόγια το σύμπαν της παράστασης «Οι ονειροπόλοι»: «Η δημοκρατία δεν μπορεί ποτέ να επιτευχθεί αν δεχόμαστε μόνο ένα στενό φάσμα αποδεκτής ευαισθητοποίησης στο δημόσιο διάλογο και στη διακυβέρνηση των υποθέσεών μας. Ο καθένας έχει μοναδικές και δυναμικές προσλήψεις της πραγματικότητας, και πιστεύω με πάθος, ότι χρειαζόμαστε αυτό το πλήθος μυαλών για να πλοηγηθούμε προς μια καλύτερη, πιο όμορφη και πιο υγιή κοινωνία».
